ΑΠΟΨΕΙΣ

Στις ευρωεκλογές που έρχονται σε τέσσερις εβδομάδες, ζήσαμε το έπος της αναβλητικότητας των πολιτών να ασχοληθούν σοβαρά με την αναμέτρηση. Οι πιο πολλοί άφησαν «για αργότερα» το να ενημερωθούν, να διαφωνήσουν και να μαλώσουν, βρε αδερφέ, με φίλους και συγγενείς, να ασχοληθούν με λαμπερούς και μη υποψήφιους ευρωβουλευτές.

Που είναι οι παλιές εκλογές με την αφισορύπανση και τα θορυβώδη και κατάμεστα από κόσμο εκλογικά κέντρα;

Ούτε καν συνθήματα στον τοίχο με μπογιά δεν βλέπουμε όπως εκείνο λ.χ. του αντιεξουσιαστικού μαρκαδόρου: «Να είστε ευχαριστημένοι που μόνο ένας από αυτούς μπορεί να κερδίσει».

Αυτό ήταν αναμενόμενο, καθώς στην κλασική ιδιαιτερότητα της χαλαρής ψήφου, αφού στις ευρωεκλογές δεν βγάζουμε κυβέρνηση, ήρθε να προστεθεί και το γεγονός ότι αυτή τη φορά δεν υπάρχει κόμμα που να απειλεί σοβαρά τον προπορευόμενο στις δημοσκοπήσεις.

Σύμφωνα με τις τελευταίες μάλιστα, το άθροισμα των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ μετά βίας πλησιάζει αλλά δεν ξεπερνά το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας!

Με δεδομένο όμως ότι στην πολιτική -και ευτυχώς- η εγκυρότερη «δημοσκόπηση» είναι αυτή της νύχτας των αποτελεσμάτων που βγαίνουν από την κάλπη, δεν θέλει και πολύ να έρθει ένα ποσοστό κάτω από το ψυχολογικό όριο 30% για τη ΝΔ, το οποίο στα πάνελ η αντιπολίτευση θα περιγράψει ως αρχή του «ξηλώματος του πουλόβερ» και της ανατροπής.

Να ανοίξουμε μια παρένθεση: Αν ισχύει- που κανένας δεν μπόρεσε να το διαψεύσει- ότι ο πολίτης ψηφίζει κοιτώντας το πορτοφόλι του, η κυβέρνηση θα ήταν ευτυχής αν άνοιγαν οι κάλπες με τον κόσμο να πιστεύει ότι «κάτι έχει γίνει» με την ακρίβεια και πως υποχωρεί η λαίλαπα των αυξήσεων των τιμών στα τρόφιμα.

Η μείωση των τιμών στις πρώτες ύλες, κάποιες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης (όχι όλες, διότι υπάρχουν και επικοινωνιακές αστειότητες) αλλά και νέες πρακτικές στα σούπερ μάρκετ οδήγησαν στο συμπέρασμα πως έρχεται μικρή έστω αποκλιμάκωση στις πληθωριστικές τάσεις.

Η ακρίβεια και όχι μόνο στην Ελλάδα, τσακίζει το ηθικό των μη εχόντων και δεν είναι από αυτά που ξεχνούν οι ψηφοφόροι.

Η ψυχολογική διάθεση του κόσμου μέσα στο παραβάν είναι -μετά τη σωτηρία της ψυχής- πολύ μεγάλο πράγμα.

Και ενώ τα κόμματα μπαίνουν πια στην τελική ευθεία με τροχάδην, ο κόσμος που ασχολήθηκε με τις αποδράσεις του Πάσχα που φέτος έπεσε Μάιο, ακόμα και με την Γιουροβίζιον που λέει ο λόγος, μπαίνει στο παιχνίδι ανόρεχτα προς το παρόν, αφήνοντας την κάλπη για την τελευταία στιγμή.

Έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Η μεγάλη φυγή των εκδρομέων προς την εξοχή αλλά και προς δημοφιλείς προορισμούς του εξωτερικού πριν από μία εβδομάδα, δίνει τη θέση της στη μεγάλη έξοδο των υποψηφίων στις πόλεις και τα χωριά για τις Ευρωεκλογές. Εκεί αρχίζει η αλλόκοτη προσπάθεια να πείσουν τον ψηφοφόρο να τους προτιμήσει.

Οι τέσσερις εβδομάδες που θα αλλάξουν την κεντροαριστερά, είναι ένας καλός τίτλος για το δράμα της αναμέτρησης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης. Στη μάχη ο Νίκος Ανδρουλάκης προσέρχεται με ντεζαβαντάζ και λόγω της εικόνας των δημοσκοπήσεων που τον φέρνουν πίσω από τον Κασσελάκη αλλά και λόγω του τρόπου που απευθύνεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στο εκλογικό σώμα και ειδικά σε νέα, «απολιτίκ» ακροατήρια. Το ΠΑΣΟΚ όμως έχει το χρόνο να το γυρίσει το ματς.

Το εύρημα της αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας με τους πολίτες που εισήγαγε ο Στέφανος Κασσελάκης, η χρήση της τηλεοπτικής εικόνας και των tik tok που κάνει και η πρωτόγνωρη «επιείκεια» που χαίρει μετά από ατυχείς, ασαφείς και συχνά αμφιλεγόμενες δηλώσεις του, δημιουργούν αμηχανία όχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στη Νέα Δημοκρατία.

Το γεγονός ότι ο κόσμος ακόμα δεν γνωρίζει ακριβώς τι κομίζει και τι προτείνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για κρίσιμους τομείς όπως η Οικονομία, τα Εθνικά θέματα, η Ευρώπη κ.ά. σκοπεύει όπως φαίνεται να «αξιοποιήσει» ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μεταφέροντας την αναμέτρηση σε πολιτική τροχιά. «Σταθερά, πιο κοντά στην Ευρώπη», «Να μην διακινδυνεύσουμε με πειράματα τη σταθερή πορεία και την ανάκαμψη» είναι το μοτίβο των δηλώσεών του.

Η τακτική και το «τρέξιμο» στις περιφέρειες για τους πολιτικούς αρχηγούς, και τους υποψήφιους, η αγωνία για το ποιος θα πληρώσει τη χαλαρή ψήφο, η εκτίμηση πως το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα αλλάξει το τοπίο στην κεντροαριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά), κάποια καλά μηνύματα για πληθωρισμό και ανάπτυξη από Βρυξέλλες που δίνουν ανάσα την κυβέρνηση και η μάχη του Κασσελάκη να πείσει τους αναποφάσιστους -οι οποίοι είναι κυρίως μετριοπαθείς κεντρώοι- ότι αυτός κομίζει το καινούριο ενώ τους άλλους «τους γνωρίσαμε», είναι τα στοιχεία της τελικής ευθείας.

Προσθέστε τον «γρίφο» Βελόπουλος το κόμμα του οποίου δημοσκοπικά κινείται πολύ πιο ψηλά από τα ποσοστά που πήρε πέρσι στις βουλευτικές εκλογές, την ανοδική πορεία του ΚΚΕ και την παραδοσιακή ανθεκτικότητα των μικρότερων κομμάτων σε ευρωεκλογές για έχετε πληρέστερη εικόνα της περιπλοκότητας της κατάστασης.

Επιπλέον, ως συνήθως πάντα έρχονται και εκπλήξεις και γεγονότα της προεκλογικής περιόδου που αλλάζουν έστω πρόσκαιρα τις εντυπώσεις.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 12.05.2024