ΑΠΟΨΕΙΣ

Είναι αλήθεια ότι όταν είχα δει δύο φίλους μου Γερμανούς να απολαμβάνουν τον καφέ τους στο Λευκό Πύργο και να μου λένε ότι την προηγούμενη ημέρα είχαν ψηφίσει στις εκλογές της Βαυαρίας από τη Νικήτη Χαλκιδικής είχα ζηλέψει για τα καλά.

Ήταν τον προπερασμένο Οκτώβριο όταν έπεσα τυχαία επάνω σε ένα ζευγάρι Γερμανών συνταξιούχων που είχαν ζήσει χρόνια στην Ελλάδα. Και οι δύο πολιτικοποιημένοι και στο τέλος η κουβέντα στράφηκε προς τα εκεί. Τι γίνεται στην Ελλάδα, τι συμβαίνει στη Γερμανία. Κάπως έτσι μου αποκάλυψαν ότι είχαν ψηφίσει επιστολικά. Είχαν δώσει τη διεύθυνσή τους στο βαυαρικό υπουργείο Εσωτερικών και έλαβαν το γράμμα όταν έκαναν διακοπές στη Νικήτη της Χαλκιδικής. Πήραν τα σχετικά εκλογικά έγγραφα, τα συμπλήρωσαν με την ησυχία τους και την επομένη τα έστειλαν με τα ελληνικά ΕΛΤΑ στην αρμόδια υπηρεσία εκλογών του Μονάχου.

Πριν από λίγες ημέρες αισθάνθηκα και εγώ περίπου τα ίδια συναισθήματα. Η γυναίκα μου είχε κάνει τη σχετική αίτηση και έλαβε τη Δευτέρα τα σχετικά χαρτιά. Ένα συμμαζεμένο βιβλιαράκι 48 σελίδων το οποίο περιείχε όλες τι απαραίτητες πληροφορίες. Μία αίτηση του νόμου 105 που μπορούσε κανείς να την κάνει και μέσω του gov.gr, έναν άδειο φάκελο και το ψηφοδέλτιο, το οποίο καμία σχέση δεν είχε με το «μακρινάρι» που βλέπουμε στα παραδοσιακά εκλογικά κέντρα. Όλο και όλο μία κόλλα χαρτί: από μπροστά τα 31 κόμματα που μπορεί κανείς να ψηφίσει και από πίσω ένας πίνακας με 42 αριθμούς. Στο βιβλιαράκι υπήρχαν όλοι οι υποψήφιοι των κομμάτων και δίπλα ο αριθμός του καθένα. Έτσι στο πίσω σελίδα του ψηφοδελτίου μπορούσε κανείς να κυκλώσει το νούμερο του υποψηφίου που θέλει να σταυρώσει, ενώ από κάτω ακολουθούσε άλλο ένα κουτάκι με την ερώτηση πόσους υποψηφίους επέλεξε ο κάθε ψηφοφόρος. Μάλλον για επιπλέον διασφάλιση.

Λίγες ημέρες αργότερα και η κόρη μου που σπουδάζει στη Δρέσδη έλαβε και αυτή τον σχετικό φάκελο. Τον άνοιξε και ακολούθησε την ίδια απλή διαδικασία, με την ψήφο της να φτάνει στην Ελλάδα μέσω κάποιου Curier. Μέσα σε πέντε λεπτά όλα είχαν τελειώσει. Και στη Θεσσαλονίκη και στη Δρέσδη. Χωρίς χαρτούρα και χωρίς μετακινήσεις. Από τον καναπέ του σπιτιού μας.

Είναι αλήθεια ότι μου αρέσει η διαδικασία των εκλογών. Γουστάρω το πρωινό ξύπνημα, το να πηγαίνω στο εκλογικό κέντρο, το να διαλέγω το ψηφοδέλτιο που θέλω, το να μπαίνω στο παραβάν, να σταυρώνω τον υποψήφιο που επιθυμώ και το να ρίχνω την ψήφο μου στην κάλπη. Αλλά βλέποντας από κοντά την όλη διαδικασία της επιστολικής ψήφου ένοιωσα πιο Ευρωπαίος και πιο πολιτισμένος και είμαι σίγουρος ότι θα την επιλέξω και εγώ την άλλη φορά. Ελπίζω δε να ισχύσει και για τις εθνικές εκλογές.