ΑΠΟΨΕΙΣ

Το Eagle Pub (παλαιότερα γνωστό ως Eagle and Child) είναι μία παμπ που απαντέχει ύστερα από πολλές «μεταμορφώσεις» από τον 16ο αιώνα και κοσμεί το Cambidge. Είναι η βάση μίας πολύ παλιάς ιστορίας με εκατοντάδες επεισόδια και πρωταγωνιστές δύο παγκόσμια αναγνωρισμένους επιστήμονες.

Όλα ξεκίνησαν για την παμπ αυτή, στα βρεφικά της χρόνια, όταν καθιερώθηκε ως ένα πολυσύχναστο πανδοχείο για τους ταξιδιώτες που έρχονταν από και προς το Λονδίνο. Η απόσταση Λονδίνο-Κέιμπριτζ των ενενήντα χιλιομέτρων, τότε ήταν πολύ μεγάλη.

Όταν ο σιδηρόδρομος έφτασε στο Κέιμπριτζ το 1850, το Eagle μετατράπηκε από πανδοχείο σε κανονική ταβέρνα.

Και κάπου εδώ αρχίζει μία συναρπαστική ιστορία που συνδέεται με ένα ανεπανάληπτο επιστημονικό επίτευγμα και μερικές λαμπρές αλλά και πίκρες στιγμές.

Το Εργαστήριο Cavendish του πανεπιστημίου βρισκόταν ακόμα στην παλιά του τοποθεσία στο κοντινό Free School Lane και η παμπ ήταν ένας δημοφιλής προορισμός για μεσημεριανό γεύμα για το προσωπικό που εργαζόταν εκεί.

Έτσι, έγινε το μέρος όπου ο Φράνσις Κρικ διέκοψε το μεσημεριανό γεύμα των θαμώνων στις 28 Φεβρουαρίου 1953 για να ανακοινώσει ότι αυτός και ο Τζέιμς Γουάτσον «ανακάλυψαν το μυστικό της ζωής» αφού είχαν καταλήξει στην πρότασή τους για τη δομή του DNA. Το ανέκδοτο αναφέρεται στο βιβλίο του Watson «The Double Helix» (Η Διπλή Έλικα) και μνημονεύεται σε μία μπλε πλάκα δίπλα στην είσοδο και σε δύο πλάκες στο μεσαίο δωμάτιο δίπλα στο τραπέζι όπου ο Crick και ο Watson γευμάτιζαν τακτικά.

Σήμερα η παμπ σερβίρει μία ειδική μπύρα για να τιμήσει την ανακάλυψη, που ονομάζεται «Eagle’s DNA».

Το Cavendish Laboratory έχει πια εγκατασταθεί σε άλλη περιοχή σήμερα, αλλά το Eagle παραμένει εμβληματικός χώρος, τοπόσημο ειδικά για βιολόγους, γενετιστές κ.ά. και σταθμός τουριστικών ξεναγήσεων.

Ο Αμερικανός James Watson, γιος εισπράκτορα χρεών από το Σικάγο ήταν από μικρός παιδί-θαύμα και διέπρεπε σε ραδιοφωνικά και αργότερα σε τηλεοπτικά κουίζ γνώσεων.

Γεννημένος το 1928 (ζει ακόμα το θηρίο!), από τα 15 του μπήκε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και στα 19 του πήρε πτυχίο, ενώ στα 22 έγινε διδάκτορας από το University of Indiana. Στη συνέχεια πήγε για μετα-διδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και μετά έπιασε δουλειά σαν επιστημονικός συνεργάτης στο εργαστήριο Cavendish του Cambridge University, όπου έκανε την ανακάλυψη της δομής του δίκλωνου DNA μαζί με τον Francis Crick.

Στη συνέχεια βρήκε θέση καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Harvard, όπου έδωσε ώθηση στην έρευνα στη μοριακή βιολογία (από το 1956 μέχρι το 1976). Από το 1968 ήταν διευθυντής στο Cold Spring Harbor Laboratory (CSHL), ένα μη-κερδοσκοπικό ιδιωτικό ινστιτούτο στο Long Island της Νέας Υόρκης, όπου έδωσε έμφαση στην έρευνα κατά του καρκίνου. Το 1994 ονομάστηκε πρόεδρος του ινστιτούτου αλλά αναγκάστηκε να αποχωρήσει το 2007 μετά από σχόλια που έκανε συσχετίζοντας την ευφυΐα με την φυλετική καταγωγή, πράγμα που ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών, άρθρων και καταγγελιών.

Σε παλιά συνέντευξή του στον Guardian ο Watson μίλησε γα την προσωπική του ζωή και την αρχική απογοήτευση που δοκίμασε στις σχέσεις του με τα κορίτσια στα νιάτα του στο Cambridge.

Ήθελε διακαώς να βρει ερωτική σύντροφο και για αρκετόν καιρό ήταν ερωτευμένος με την κόρη ενός συναδέλφου του, η οποία όμως τον απέρριψε με τη δικαιολογία ότι ήταν «πολύ σφιγμένος και στρεσαρισμένος» στη συμπεριφορά του.

Στο Cambridge τη δεκαετία του ’50 ήταν ούτως ή άλλως δύσκολο να βρει κοπέλα αφού το Ίδρυμα δεχόταν μόνο αγόρια.

Στην αυτοβιογραφία του «Genes, Girls, and Gamow» ομολογεί, με ένα αμίμητο εξομολογητικό στιλ, πως ο γενετιστής που είχε αποκαλύψει το μυστικό της κληρονομικότητας, είχε ανάγκη της παρουσίας μίας συζύγου δίπλα του!

«Είναι ειρωνικό», έλεγε, ότι αν και είχε ανακαλύψει τη γενεσιουργό χημεία της ζωής, είχε πρόβλημα να πείσει μία γυναίκα να ζευγαρώσει μαζί του.

Όταν πήρε το Nobel το 1962, τον ρωτήσανε σχετικά: «Τώρα που πήρες το Nobel πιστεύεις ότι αυτό θα σε βοηθήσει στο να φλερτάρεις πιο αποτελεσματικά γυναίκες;». Αυτός απάντησε «μου αρέσουν οι γυναίκες αλλά από ό,τι φαίνεται εγώ δεν αρέσω σε αυτές».

Από την άλλη μεριά, η έλλειψη γυναικών στο Cambridge με βοήθησε να συγκεντρωθώ στην έρευνά μου. Ακόμα και στο Eagle Pub που πήγαινε για να κουβεντιάσει για την έρευνά τους με τον Crick, δεν υπήρχε περίπτωση να γνωρίσει γυναίκα αφού η συντριπτική πλειοψηφία των θαμώνων ήταν άντρες. Τελικά βρήκε σύζυγο αφού πήγε στο Harvard.

Στο συγκλονιστικό για τα επιστημονικά δεδομένα, της ανακάλυψης της δομής του DNA κρίσιμος ήταν ο ρόλος της Αγγλίδας βιοφυσικού και χημικού Ρόζαλιντ Έλσι Φράνκλιν (25 Ιουλίου 1920-16 Απριλίου 1958) που έφυγε πολύ νέα από τη ζωή από καρκίνο, λόγω της εργασίας της με εικόνες περίθλασης ακτίνων Χ του DNA που οδήγησε στην ανακάλυψη της διπλής έλικας του DNA. Τα δεδομένα της, σύμφωνα με τον Φράνσις Κρικ ήταν «τα δεδομένα που πράγματι χρησιμοποιήθηκαν» για να διατυπωθεί η υπόθεση του 1953 σχετικά με τη δομή του DNA.

Έχουν γίνει ντοκιμαντέρ και εκδόθηκαν βιβλία όπου τονίζεται πως ο ρόλος της αυτός υποτιμήθηκε.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 26.05.2024