ΑΠΟΨΕΙΣ

Πρόεδρε, αρχίζουμε ν’ αρέσουμε… ξανά! Του Παρασκευά Ν. Παρασκευόπουλου

 12/10/2024 11:00

Του Παρασκευά Ν. Παρασκευόπουλου

Πρώην βουλευτή Επικρατείας - ιδρυτή του Δικτύου της Κεντροαριστεράς

Οικονομολόγου, σύμβουλου Ανάπτυξης

Αν ζούσε σήμερα η εμβληματική Μελίνα Μερκούρη, είμαι σίγουρος ότι... αντιστρέφοντας την ιστορική της «ατάκα», το 1989, προς τον Ανδρέα Παπανδρέου «Πρόεδρε, δεν αρέσουμε πια», θα έλεγε: Πρόεδρε, αρχίζουμε ν’ αρέσουμε… ξανά!

Με τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ την Κυριακή για την ανάδειξη του νέου προέδρου ολοκληρώνεται μία τρίμηνη διαδικασία εξόχως πολιτική και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και σημαντική, όχι μόνο για το ΠΑΣΟΚ αλλά συνολικά για το πολιτικό σύστημα και τη δημοκρατία στη χώρα μας.

Μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα πολιτικής κατήφειας, μιζέριας και ρευστοποίησης του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας, όλη η εκλογική διαδικασία ήταν μία νότα αισιοδοξίας. Φυσικά το ποιος, θα αναδειχθεί πρόεδρος είναι κρίσιμη παράμετρος για την πορεία του ΠΑΣΟΚ, τις πολιτικές εξελίξεις και τη δημιουργία βραχυμεσοπρόθεσμα του εναλλακτικού κυβερνητικού πόλου της σοσιαλδημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς.

Μία τρίμηνη εκλογική καμπάνια με θετικό πρόσημο, με πολιτικό πολιτισμό που επανέφερε στο προσκήνιο την πολιτική με περιεχόμενο, σε μία εποχή, γενικευμένης απαξίωσης και κρίση εμπιστοσύνης. Η εκλογική καμπάνια, η συμμετοχή των πολιτών και το αποτέλεσμα της κάλπης δείχνει ότι το ΠΑΣΟΚ… επιστρέφει όχι απλά ως κόμμα αλλά ως η δημοκρατική προοδευτική παράταξη, με τον πήχη πιο ψηλά, όχι στη βάση του κομματικού πατριωτισμού αλλά της ευθύνης για τη συνολική ανάταξη της χώρας.

Τα οφέλη είναι πολλά και για το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, το οποίο μίλησε με ευρύτερα ακροατήρια, ενέπνευσε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, αποκαθαρμένο πλέον, αφού για χρόνια η κοινωνία τιμωρητικά, το έφτασε στα όρια της πολιτικής εξαΰλωσης.

Η δυναμική διαφαινόμενη επιστροφή του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι αποτέλεσμα της λήθης του χρόνου, αλλά κυρίως αποτέλεσμα μίας σημαντικής ανθεκτικής προσπάθειας εσωτερικής αυτοκάθαρσης και επίμονης πολιτικής αυτογνωσίας και παρουσίας, υπερασπιζόμενο τον «τίτλο» του ιστορικού ευρωπαϊκού Σοσιαλδημοκρατικου κόμματος και τα αξιακά προτάγμα της κοινωνικής Αλλαγής, της Δημοκρατίας και του Πατριωτισμού.

Είμαι σίγουρος ότι οι ιστορικοί της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας θα το γράψουν με σαφήνεια, έχει ιδιαίτερη όμως σημασία πριν τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση ανάμεσα στον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Χάρη Δούκα να αποδώσουμε εντίμως το δίκιο και την αλήθεια.

Να αναγνωρίσουμε ότι η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά έβγαλε το ΠΑΣΟΚ από την «εντατική» και ο Νίκος Ανδρουλάκης το ανόρθωσε και το έβαλε στις ράγες για να είναι σήμερα ελκυστικό τόσο, που να μπορούν ακόμη και να τον αμφισβητήσουν. Δεν χρειάζεται καμία ωραιοποίηση και προφανώς έγιναν λάθη, υπήρξαν αδυναμίες και παραλείψεις όμως μέσα στο θυμό και τις απογοητεύσεις, ας μη «πετάξουμε μαζί με τα απόνερα και το παιδί», να εστιάσουμε στη μεγάλη εικόνα και όχι στα επιμέρους.

Η επόμενη μέρα θα είναι μία νέα διαφορετική μέρα… Εξάλλου πολλά άλλαξαν στη διάρκεια του τριμήνου, στον πυκνό πολίτικο χρόνο παρήχθησαν σημαντικά πολιτικά γεγονότα, μηνύματα και διεργασίες στη συνείδηση και στο συλλογικό υποσυνείδητό μας. Αυτό το τρίμηνο, τολμώ να πω ότι θα αποτελέσει την Νέα Μήτρα Αναγέννησης και Ανάταξης της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας του ΠΑΣΟΚ και της Κεντροαριστεράς.

Πολλά άλλαξαν και αλλάζουν εν κινήσει, με πρώτον τον Νίκο Ανδρουλάκη… Χαριτολογώντας μία φίλη όταν τον παρακολουθούσε στην τηλεόραση είπε, είναι ο ίδιος ή ο σωσίας του; Προφανώς είναι ο ίδιος και θέλω να πιστεύω ότι γρήγορα λαμβάνει τα μηνύματα, τα «ενσαρκώνει» στο πολιτικό του είναι, για το τι πρέπει να αλλάξει ο ίδιος και στο ΠΑΣΟΚ, ώστε να είναι η συνέχεια και ο ηγέτης μίας παράταξης, που θα αποτελέσει τον βασικό πυλώνα της Προοδευτικής Κεντροαριστερής Κυβερνητικής Αλλαγής.

Πολλά συνηγορούν σε αυτή την αισιόδοξη προοπτική, όπως, ο πολιτικός πολιτισμός, το επίπεδο των υποψηφίων, η συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού, των πολιτών ο πλούτος ιδεών και προτάσεων από την ίδια αφετηρία με στόχο την ευρεία παράταξη.

Όλος αυτός ο πλούτος πρέπει να κεφαλαιοποιηθεί γρήγορα μέσα από μια νέα Διευρυμένη Ενότητα, πολιτική, προγραμματική ,οργανωτική, στελεχιακή.

Κάνω αναφορά στη σημαντική συμβολή όλων των υποψηφίων και ιδιαίτερα του Παύλου Γερουλάνου και της Άννας Διαμαντοπούλου. Η επόμενη μέρα θα είναι μία άλλη μέρα για το ΠΑΣΟΚ.

Ο πρόεδρος οφείλει να ενώσει και να συνθέσει όλες αυτές τις αποχρώσεις, μακριά από την λογική των φέουδων σε ένα μεγάλο παραταξιακό ποτάμι νικηφόρας ΑΛΛΑΓΗΣ.

Στην πολιτική οι δράσεις και οι πρωτοβουλίες είναι πιο σύνθετη υπόθεση απ’ ότι μία γραμμική εξίσωση, κι εδώ η εξίσωση είναι πολυπαραγοντική. Μία παράμετρος είναι η άμεση ολιστική ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ και μια άλλη παράμετρος - στοίχημα, η συγκρότηση του μεγάλου Κυβερνητικού Μετώπου της Κεντροαριστεράς, ένας πολύχρωμος συνασπισμός, πολιτικών δυνάμεων, κινήσεων, κοινωνικών κινημάτων και προσωπικοτήτων με ναυαρχίδα το ΠΑΣΟΚ.

Η επόμενη μέρα θα έχει προμετωπίδα την ΕΝΟΤΗΤΑ! Οι εντάσεις και οι λεκτικές υπερβολές είναι αχρείαστες!