ΑΠΟΨΕΙΣ

Του Xάρη Τσιόκα

Πρώην βουλευτή ΠΑΣΟΚ, πρώην Μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ

Με την συμπλήρωση 50 χρόνων από τη μεταπολίτευση θεωρήσαμε χρήσιμο με τον Αντώνη Κοτσακά να αποτυπώσουμε βιώματα και εμπειρίες που αφορούσαν πρώτα την συμμετοχή μας στο ΠΑΣΟΚ, στο πολιτικό εποικοδόμημα και τις κοινωνικές διεργασίες και στη συνέχεια στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Προσπαθήσαμε, στο μέτρο του δυνατού να υπερβούμε τον άκρατο υποκειμενισμό, και να περιγράψουμε τα δεδομένα που βιώσαμε, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ο κάθε αναγνώστης θα έχει τη δική του κοσμοαντίληψη. Το βιβλίο είναι μία συμβολή που συμπυκνώνει όλα τα γεγονότα που «σημάδεψαν» το ΠΑΣΟΚ Και αργότερα το ΣΥΡΙΖΑ ως δυνάμεις εναλλακτικής προοδευτικής πλειοψηφίας.

Μ’ αυτή την έννοια δεν περιορίζεται απλώς στην «ιστόρηση των 50 χρόνων από τα κέντρα λήψης απόφασης του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ» αλλά σωρεύει εμπειρίες χρήσιμες για την προσέγγιση των διαιρετικών τομών που αφορούν την σημερινή εποχή.

Μέσα από τα γεγονότα, τις αντιθέσεις, τις διαιρέσεις και τις συνθέσεις μπορεί να γίνει χρήσιμο, προκειμένου στα νέα δεδομένα που διαμορφώνουν οι γεωστρατηγικές ανακατατάξεις και οι επιστημονικές κατακτήσεις οι προτάσεις διεξόδου να δίνουν ελπίδα κοινωνική και παραγωγική και όχι απλά μικροκομματικές περιχαρακώσεις ρόλων.

Σταχυολογώ μερικά από αυτά:

Η μεταπολιτευτική περίοδος άφησε μία παρακαταθήκη με θετικό πρόσημο στο πολιτικό σύστημα. Και αυτό υπογραμμίζεται στο βιβλίο. Αφορούσε την δυνατότητα να αναμετρούνται κόμματα με εναλλακτικά προγράμματα διακυβέρνησης που σχετίζονται με την δημοκρατική ολοκλήρωση και το παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο. Και αυτό καθιστούσε τον πολίτη ενεργό και διαμορφωτή.

Σήμερα αυτό κινδυνεύει. Το πολιτικό σύστημα αποκόπτεται από την κοινωνική διεργασία και ρευστοποιείται σε μία αναμέτρηση προσώπων και όχι πολιτικών που αφορούν κοινωνικές ανάγκες. Εδώ ακριβώς είναι και ο ρόλος των προοδευτικών δυνάμεων, να αξιοποιήσουν τη διαλεκτική μαρξιστική σκέψη και να διαμορφώσουν νέες συνθέσεις διεξόδου προς ωφελούν της κοινωνικής πλειοψηφίας και όχι των λίγων κερδοσκοπικών ελίτ.

Οι αντιθέσεις και οι συνθέσεις που παρουσιάζονται για τις τότε διαιρετικές τομές από το βιβλίο δείχνουν τι πρέπει να αποφευχθεί και πώς θα ήταν χρήσιμο να επιστρέψει η πολιτική στα χέρια της κοινωνίας. Και αυτό καθίσταται κρίσιμο θέμα ενόψει των επόμενων εκλογών.

Άλλο παράδειγμα. Οι κυβερνητικές περίοδοι τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ αργότερα, μέσα από τα γεγονότα που περιγράφονται στο βιβλίο, καταγράφουν κοινωνικές συμπορεύσεις που αιτιολογούν την συγκρότηση ή την αποδόμηση της προοδευτικής πλειοψηφίας. Και αυτές διαμορφωνόταν από τα δεδομένα ανάλογα με τις εφαρμοζόμενες κυβερνητικές πολιτικές!

Το συμπέρασμα αποτυπώνεται σ’ όλα τα γεγονότα του βιβλίου: Όταν οι διαχειριστικές πολιτικές διακυβερνήσεων αποκόπτονταν από τα ζητούμενα της κοινωνικής συμμαχίας που εξέφραζαν τα κόμματα τότε οι κυβερνήσεις κατέρρεαν.

Στο βιβλίο ο αναγνώστης θα καταγράψει και άλλα γεγονότα με ενδιαφέρουσες προεκτάσεις…

Μελετώντας κανείς τις διεργασίες όλης της μεταπολιτευτικής περιόδου έρχονται στη επιφάνεια και δεδομένα που γίνονται χρήσιμα και στη σημερινή εποχή για τα εναλλακτικά κόμματα εξουσίας!

Στην αφήγηση των γεγονότων που περιγράφονται στο βιβλίο γίνεται εμφανής και μία άλλη παραδοχή. Ότι σ’ όλα τα προβλήματα η ανάλυση τους έφερνε στην επιφάνεια και εσωτερικές αντιθέσεις που αφορούσαν τον τρόπο διαχείριση τους, όταν αυτό γινόταν κατανοητό αξιοποιούνταν με χρήσιμα αντάλλαγμα για τη χώρα από τις προοδευτικές ηγεσίες. Γι’ αυτό χρειάζονται κόμματα με λειτουργίες και όχι γραφειοκρατικούς ελέγχους.

Ολοκληρώνω την σύντομη αναφορά μου πριν την παρουσίαση του βιβλίου που θα γίνει την Πέμπτη 19/12 στις 19:00 στην αίθουσα «Μ. Αναγνωστάκης» στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης, και με μία άλλη ενότητα που αφορά τον ρόλο των κομμάτων.

Το βιβλίο φέρνει στην επιφάνεια και το γεγονός ότι η μεταπολίτευση λόγω του κοινωνικού ριζοσπαστισμού βοήθησε στο να δημιουργηθούν και να λειτουργήσουν κόμματα με δομές βάσης και αντιπροσώπευσης που ευνοούσαν τη δημοκρατία και την κοινωνική κινητικότητα!

Μπορούσε δηλαδή και το παιδί του αγρότη, του εργάτη, του μπακάλη να έχει ρόλο και λόγο στη διαμόρφωση της πολιτικής. Το λεγόμενο «Λενινιστικό μοντέλο» λειτουργιών αξιοποιήθηκε απ’ όλα τα κόμματα του συντηρητικού και προοδευτικού πόλου και έδωσε πνοή στο δημοκρατικό πολίτευμα. Στις μέρες μας εξαϋλώνεται. Οι τεχνολογίες αντί να υπηρετούν τους πολίτες, χειραγωγούν τη γνώμη των πολιτών και τα κόμματα μεταλλάσσονται σε «εξουσιοδοτικά», γεγονός που αξιοποιούν οι οικονομικές ελίτ. Προβάλλονται αρεστά πρόσωπα και πλέον και μιας χρήσης και οι τεχνολογίες χρησιμοποιούνται για χειραγώγηση.

Προσπαθήσαμε με το συγκεκριμένο βιβλίο να αποτυπώσουμε όχι μόνο την ιστορία αλλά και τις διεργασίες της εποχής! Ελπίζουμε να προσθέσουμε ένα λιθαράκι στην ενίσχυση της δημοκρατίας και στη προσπάθεια να συνεχίσουμε την παρακαταθήκη ώστε στην πολιτική κονίστρα να αναμετρώνται εναλλακτικά προγράμματα διακυβέρνησης και όχι απλά πρόσωπα.

Γιατί μόνο αν συμβεί αυτό θα κάνει τον πολίτη και την παραγωγική βάση να επιστρέψει από την αποχή την ιδιώτευση και τον καναπέ στην ενεργό πολιτική δράση. Είναι ευθύνη λοιπόν των δυνάμεων του προοδευτικού τόξου να διαμορφώσουν την δυναμική μιας προγραμματικής ενότητας διακυβέρνησης με κοινωνική πλειοψηφία που θα αντιπαρατεθεί στις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού που εκφράζει η ΝΔ.