Αηδία
Σήμερα, θα σας διηγηθώ τα βασικά σημεία ενός αστυνομικού μυθιστορήματος, δεύτερης κλάσης, που έπεσε, τις προηγούμενες μέρες, στα χέρια μου: Η καταγγελία μιας γυναίκας 24 χρονών που βιάστηκε, αφού την νάρκωσαν, από έναν ή περισσότερους «άνδρες», παραμονή Πρωτοχρονιάς, σε σουίτα πολυτελούς ξενοδοχείου μεγάλης πόλης (που μάλιστα φημίζεται για τον «ερωτισμό» της ), πυροδότησε ένα γαϊτανάκι αποκαλύψεων.
Περισσότερες από είκοσι ημέρες μετά την καταγγελία και την ιατροδικαστική εξέτασή της, δεν γνώριζε τα αποτελέσματα, κρισιμότατα στοιχεία που μπορούσαν να «μιλήσουν» για τους δράστες και τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες διεπράχθη το έγκλημα, παρότι στη χώρα αυτή η Δημοκρατία ανθούσε και πλήθος διαφημιστικών κοινωνικών μηνυμάτων προέτρεπαν τις γυναίκες θύματα κακοποίησης να μιλήσουν, γιατί «δεν είναι οι μόνες» και «δεν είναι μόνες» και κάθε τόσο ενισχύονταν τηλεφωνικές γραμμές και σχετικά παραρτήματα υπηρεσιών. Αλλά, καθώς ,από τη δραστηριότητα ακτιβιστών και δημοσιογράφων, κάποια στοιχεία άρχισαν να βλέπουν σιγά σιγά το φως της δημοσιότητας, προέβαλε η πιθανότητα λειτουργίας διεθνούς κυκλώματος πορνείας και ναρκωτικών, ζήτημα για το οποίο φέρεται να ενδιαφέρθηκε και άλλη μία χώρα! Λεπτομέρεια του σεναρίου, ουδόλως αμελητέα: ο βιασμός διεπράχθη ύστερα από πάρτι ή, τέλος πάντων, συνεορτασμό τουλάχιστον 15 ατόμων, τις ημέρες και νύχτες μιας παράξενης πανδημίας εξαιτίας ενός ιού, που δεν μπορούσε ο πλανήτης να τιθασεύσει και οι παραβάτες των μέτρων απομόνωσης προβάλλονταν ως εγκληματίες, τα πρόστιμα έπεφταν βροχή και όλοι ήταν υποχρεωμένοι να υπακούουν στην ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) της Κυβέρνησης αυτής της χώρας, που όριζε ότι τα καταστήματα εστίασης και διασκέδασης θα λειτουργούν έως τις 12 τα μεσάνυχτα χωρίς μουσική, έως τις 2 ειδικά την Πρωτοχρονιά και ότι «μέσα στις απαγορεύσεις είναι και η απαγόρευση διενέργειας εκδήλωσης, πάρτι σε δημόσιο ή ιδιωτικό χώρο».
Εδώ, εντόπισα κενά στο σενάριο του αστυνομικού μυθιστορήματος.
Δηλαδή, πώς δεν πήρε κανείς είδηση τι γινόταν στη σουίτα ενός καθωσπρέπει ξενοδοχείου, πώς πέρασαν τόσα άτομα φυλασσόμενη είσοδο, πώς διακινδύνεψε την καλή της φήμη η επιχείρηση και λοιπά και σκέφθηκα να αφήσω την ανάγνωση στη μέση. Επειδή, ωστόσο, δεν με έπιανε ύπνος, συνέχισα. Το αποτρόπαιο γεγονός έλαβε χώρα την μέρα που οι φερόμενοι ως δράστες, αδελφοί και γόνοι μίας των γνωστότερων οικογενειών αυτής της χώρας, αποκτούσαν με ΦΕΚ (Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης), ιδιότητα δωρητή-συνεργάτη του Υπουργείου Πολιτισμού, για την προώθηση της ιδέας δημιουργίας ενός Μουσείου σε έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου, όπου, λέγεται ότι, γεννήθηκε η θεά Άρτεμις και ο θεός Απόλλωνας και που, αυτός ο χώρος, βρισκόταν στην επικράτεια αυτής της χώρας (άκου τώρα φαντασία!). Και ενώ αυτή η χώρα και το Υπουργείο Πολιτισμού της, δεν φαίνεται να αντιμετώπιζαν και μεγάλα προβλήματα, καθώς έτρεχαν πολλά «χρηματοδοτικά εργαλεία», ανέθεσαν στο foundation των αδελφών που λέγαμε, τη διοργάνωση εκδηλώσεων και γκαλά για να συγκεντρωθούν χρήματα, συχνά παραχωρώντας άλλους αρχαιολογικούς χώρους, χωρίς αντίτιμο, προκειμένου να γίνουν υποστηρικτικές συναυλίες. Άσε που αυτή η εταιρεία αγαθοεργιών είχε συσταθεί λίγα χρόνια πριν και στο διοικητικό της συμβούλιο συμμετείχε και ένας Πρωθυπουργός!
Ακούστε, έχει και συνέχεια: αφού πέρασαν περίπου είκοσι μέρες από την καταγγελία, η υπουργός Πολιτισμού αυτής της χώρας, που λέγεται ότι της είχε κληροδοτηθεί ένας από τους σημαντικότερους πολιτισμούς του ανθρωπίνου γένους, είδε και απόειδε και αποφάσισε να αλλάξει την απόφαση συνεργασίας της με το foundation. Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη υπουργός, εμφανίζεται, στο μυθιστόρημα, λίγο άτυχη. Πριν μερικούς μήνες είχε αντιμετωπίσει άλλη μία περίπτωση βιασμών με δράστη έναν «επικίνδυνο άνθρωπο», που τον είχε διορίσει μεν η ίδια, αλλά χωρίς να τον γνωρίζει, ως διευθυντή του μεγαλύτερου θεατρικού Οργανισμού αυτής της χώρας, στην οποία, σύμφωνα, πάντα, με το αστυνομικό μυθιστόρημα, γεννήθηκε πριν από χιλιάδες χρόνια και το Θέατρο!
Η καταγγελία λοιπόν μιας γυναίκας που βρήκε το θάρρος να μιλήσει δημόσια για τη βδελυρή πράξη του βιασμού της, ήταν η αιτία να ξεκινήσει έρευνα για διεθνές κύκλωμα πορνείας και ναρκωτικών, να μάθει η «ερωτική» πόλη ότι οι νύχτες της είναι αμαρτωλές, γιατί, δεν σας είπα, χαρακτηριζόταν (η πόλη) και από έναν συντηρητισμό (με την καλή έννοια), Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια, και να αποκαλυφθούν πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις «ωραιότατων παιδιών», με περιουσίες, με ιστορικό φιλανθρωπίας, που έτυχε να παρεκκλίνουν (πώς να το πω;) και να ασελγούν σε αναίσθητες γυναίκες. Η ίδια αυτή καταγγελία έγινε αιτία να χυθεί φως επάνω σε υπουργικές αποφάσεις που αναδείκνυαν χορηγούς και δωρητές (χωρίς εμφανείς δωρεές) για μελέτες χαμηλού κόστους που αφορούσαν κάτι αρχαία που χαρακτηρίζονταν ως «ομφαλός της γης» αλλά και για άλλες μελέτες που αντικαθιστούσαν άλλες μελέτες για την αναβάθμιση Μουσείων, όπου, λέγεται ότι, φυλάσσονται ανεκτίμητης αξίας θησαυροί.
Ξέχασα να σας πω ότι, στο μυθιστόρημα υπήρχαν και κάτι περιφερειακές περσόνες, που δεν κατάλαβα ακριβώς τι ρόλο έπαιζαν. Κάτι τοπικές ινφλουένσερς που ένα πορνό βίντεό τους είχε διαρρεύσει στο διαδίκτυο, κάτι «αυτοδημιούργητοι» 27άρηδες που μετρούσαν καμιά ντουζίνα μεγάλων επιχειρήσεων, κάτι ντόπιοι διασκεδαστές, κάτι εύποροι νεαροί που κλείνουν σουίτες με τον χρόνο μήπως και τους χρειαστούν κανένα βράδυ… Τι να σας πω!
Έκλεισα το βιβλίο και το πέταξα στα σκουπίδια. Άκου η χώρα που γεννήθηκε το Θέατρο! Άκου το νησί που γεννήθηκε ο Απόλλωνας! Αχαλίνωτη και απαίδευτη φαντασία! Σιγά μην έγιναν όλα αυτά και στην Θεσσαλονίκη!
….Με σεβασμό στην Γεωργία και στο θάρρος της να τα καταγγείλει και με την ελάχιστη υποχρέωσή μας να μην αφήσουμε και αυτή την ιστορία χωρίς απάντηση αλλά και να συμπαρασταθούμε στην ίδια ενεργά, όταν σβήσουν οι προβολείς.
Τότε που ξαναπαγώνει και το αίμα και η ψυχή.
* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 23.01.2022
