ΑΠΟΨΕΙΣ

Οι παλιοί θα το θυμούνται σίγουρα, οι νεότεροι καλό είναι να το μάθουν. Δεν πάνε πολλά χρόνια που στην Ελλάδα οι μπανάνες και τα παπούτσια adidas ήταν είδη πολυτελείας και για να τα αποκτήσει κανείς έπρεπε να ταξιδέψει μέχρι τα Σκόπια. Τότε που για να ταξιδέψει κανείς στο εξωτερικό χρειαζόταν συνάλλαγμα από την Τράπεζα της Ελλάδος…

Η ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ έδωσε μεγάλη ώθηση στη χώρα μας και πολλά πράγματα βελτιώθηκαν και εκσυγχρονίστηκαν. Με κορυφαία κατάκτηση τα ελληνικά ευρώ στο πορτοφόλι του καθένα, που περνούν πια σε όλο τον κόσμο. Όλα αυτά μάλλον ξεχάστηκαν τα χρόνια των μνημονίων, γιατί η Ευρώπη διαπραγματεύτηκε -αυστηρά είναι αλήθεια- με την Ελλάδα το πως θα γλιτώσουμε τη χρεοκοπία. Και επειδή αυτή η διαπραγμάτευση ήταν πρωτοφανής, αλλά και γιατί υπήρχαν δυνάμεις στην Ευρώπη που ήθελαν να τεστάρουν το πείραμα της αποχώρησης μιας χώρας από την ευρωζώνη έγιναν πολλά λάθη. Τελικά παραμείναμε εντός, μόνο που αυτό από μόνο του δεν αρκεί για την ουσιαστική σύγκλιση. Θα πρέπει να αλλάξουμε μυαλά και νοοτροπίες. Πολίτες και κράτος!

Να αξιοποιήσουμε σωστά τους δημόσιους χώρους. Έχει δίκιο ο καλός συνάδελφος Γιώργος Παππάς που επί χρόνια ζει και εργάζεται στην Γερμανία ότι στη χώρα μας πρέπει να σεβόμαστε το δημόσιο χώρο. Από το πεζοδρόμιο του δήμου μέχρι το λιμάνι του κράτους. Σε πιάνει μελαγχολία όταν τριγυρνώντας -όπως εγώ- στο λιμάνι του Αμβούργου βλέπει κανείς τι θαύματα μπορούν να γίνουν, ενοποιώντας την πόλη με τη θάλασσα.

Τα πλοιάρια δεκάδες να πηγαίνουν και να έρχονται στον Έλβα κουβαλώντας είτε τουρίστες είτε εμπορεύματα και κοντέινερ. Οι χώροι του λιμανιού να αξιοποιούνται από ιδιωτικές εταιρίες και τα μαγαζιά εστίασης να σφύζουν από ζωή. Δεκάδες και οι γέφυρες, απ’ όπου ο κάθε πεζός απολάμβανε το περπάτημα δίπλα στη θάλασσα. Όλα αυτά σε μία πόλη με ουκ ολίγα κοινά χαρακτηριστικά με τη Θεσσαλονίκη.

Γενικά τα πράγματα έξω δείχνουν και πάλι να ξεφεύγουν σε βάρος μας. Ενώ εμείς στη Θεσσαλονίκη μαλώναμε για δύο χρόνια για το αν τα αρχαία θα παραμείνουν ή θα μεταφερθούν από τη στάση του Μετρό που ακόμη κτίζεται, στο Αμβούργο η εταιρεία που διαχειρίζεται τον υπόγειο ανακοινώνει ότι από το 2026 στις δύο βασικές γραμμές του Μετρό τα δρομολόγια θα περνούν ανά δύο λεπτά. Μελαγχολία σε πιάνει βλέποντας και το χάρτη του Μετρό της γερμανικής πόλης: Ένα δαιδαλώδες σχεδιάγραμμα με εκατοντάδες σταθμούς (σε μόνο έναν μέτρησα 92!), δεκάδες δρομολόγια και ημερομηνία λειτουργίας της πρώτης γραμμής το 1912! Εδώ στο μετρό της Θεσσαλονίκης μια γραμμούλα με 13 αν δεν κάνω λάθος στάσεις. Και με το καλό από το 2023.

Δικαιολογίες φυσικά υπάρχουν αλλά δεν αρκούν. Γι’ αυτό σήμερα πρέπει να τρέξουμε!