ΑΠΟΨΕΙΣ

Τον δικηγόρο κύριο Θεόφιλο Αλεξόπουλο, δεν τον γνωρίζω και σε περίπτωση που συναντηθούμε, αμφιβάλλω και αν τον αναγνωρίσω διότι εγώ έχω μυωπία κι εκείνος, όσες φορές τον είδα σε οθόνη, φορούσε μάσκα.

Ομολογώ ότι δεν σχημάτισα καλή άποψη γι’ αυτόν χωρίς να έχω μιλήσει ποτέ μαζί του, ή να έχω γνωρίσει έναν πελάτη του που να μου πει π.χ. ότι είναι κακός δικηγόρος αλλά καλός άνθρωπος η καλός δικηγόρος αλλά κακός άνθρωπος.

Η γνώμη που σχημάτισα οφειλόταν στο ότι υπήρξε από τα λίγα στελέχη του ευρύτερου χώρου της αριστεράς, που εστάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ σπίτι του αυθωρεί και παραχρήμα όταν στις 19 Ιανουαρίου σε βάρος του κατατέθηκε μία καταγγελία ότι μέσα σε αστυνομικό τμήμα προέτρεψε πιεστικά και απρεπώς μια κυρία η οποία είχε καταγγείλει βιασμό, να αποσύρει τις καταγγελίες της.

Η αμεσότητα της ανταπόκρισης του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πρωτόγνωρη καθώς το νυν κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια αντανακλαστικά.

«Ο κ. Θεόφιλος Αλεξόπουλος ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ωστόσο, δεν μπορεί να εμπλέκεται σε καταγγελίες θύματος βιασμού για ‘victim blaming’, που έρχονται σε μετωπική σύγκρουση με το ηθικό και αξιακό φορτίο του κόμματος και της Αριστεράς», ανέφερε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν έκανε κανένα σχόλιο όταν στις 31 Ιανουαρίου κάποιοι έβαλαν γκαζάκια στο γραφείο του κ. Αλεξοπούλου.

«Δεν έχω καμία εμπλοκή στην υπόθεση από τις 2 Ιανουαρίου. Δεν άσκησα κανενός είδους βία εις βάρος της», είχε πει τότε ο κ. Αλεξόπουλος. Και πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε αποφύγει να σχολιάσει.

Πριν λίγες ημέρες στις 4 Απριλίου, και αφού στην κατάθεση της η μηνύτρια φέρεται να ανακάλεσε ότι ο καταγγελλόμενος την απείλησε, ο εισαγγελέας πρωτοδικών έκρινε ότι δεν στοιχειοθετείται αδίκημα και ζήτησε να τεθεί στο αρχείο η υπόθεση, πρόταση που εγκρίθηκε από εισαγγελέα εφετών.

Άρα πλέον μπορούμε να επιστρέψουμε στην αρχική φάση της υπόθεσης και στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ στις 19/01, για «το ηθικό και αξιακό φορτίο του κόμματος και της Αριστεράς».

Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε διευκρινίσει ότι «η ιδιότητα του κομματικού μέλους του κ. Θεόφιλου Αλεξόπουλου αναστέλλεται, μέχρι την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης».

Τώρα λοιπόν που διαλευκάνθηκε η υπόθεση, αποκαταστάθηκε η κομματική ιδιότητα του κ. Αλεξόπουλου;

Διότι το ΚΚΕ έκανε την πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη 66 χρόνια μετά την αποκήρυξη και τον θάνατο του και του απέδωσε πίσω την ιδιότητα του κομματικού μέλους, επτά χρόνια αργότερα, δηλαδή 73 χρόνια μετά.

Ο Νίκος Ζαχαριάδης, ο οποίος είχε διαγράψει τον Βελουχιώτη, ήταν πιο τυχερός διότι αποκαταστάθηκε μόλις 54 χρόνια από την πρώτη αποκήρυξη του και μόλις 44 από την τελευταία επιβεβαίωση της.

Κι όλα αυτά για πολιτικά θέματα και όχι θέματα από «το ηθικό και αξιακό φορτίο του κόμματος και της Αριστεράς», το οποίο προφανώς δεν επιτρέπει ρετσινιές που μουτζουρώνουν προσωπικότητες.

Εκτός αν πρόκειται για τον Άδωνι Γεωργιαδη που είναι ούτως ή άλλως ένοχος κι αν δεν ξέρουμε εμείς τι έχει κάνει, ξέρει αυτός...