Ας μην τα ρίχνουμε όλα στο κράτος των Αθηνών
Διάβασα πως εξαγγέλθηκε επισήμως ο υπερυψωμένος δρόμος στην περιφερειακή οδό για να λύσει το έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα που παρατηρείται σε ώρες αιχμής. Όπως μου είπαν η ανάγκη του FlyOver προέκυψε γιατί ευθύς εξ αρχής η περιφερειακή οδός ήταν κακοσχεδιασμένη. Ως γνωστόν δεν έχει λωρίδα έκτακτης ανάγκης, τη γνωστή ΛΑΕ. Γιατί έγινε αυτό; Η περιφερειακή οδός σχεδιάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Σχεδόν αμέσως άρχισαν οι διαμαρτυρίες των οικολόγων γιατί, για να χαραχθεί ο δρόμος, θα έπρεπε να κοπούν δέντρα. Πορείες, κλείσιμο δρόμων, υπογραφές, τελικά μπορεί να μη ματαίωσαν το έργο, όμως περιόρισαν το πλάτος του δρόμου κατά 15 μέτρα με αποτέλεσμα πέραν όλων των άλλων να έχει και τις επικίνδυνες αριστερές στροφές.
Αν οι οικολόγοι δεν μπόρεσαν να ματαιώσουν την περιφερειακή οδό, άλλοι πιο επιτήδειοι κατόρθωσαν να ματαιώσουν την κατασκευή του οικισμού «Κισσός» στον Χορτιάτη. Μια περιοχή -με καταπληκτική θέα, που βλέπει όλη τη Θεσσαλονίκη και τον Θερμαϊκό- γεμάτη πουρνάρια, βαφτίστηκε δασική έκταση και έτσι ποτέ δεν κτίστηκε ούτε ένα σπίτι, ενώ είχαν γίνει όλα τα έργα υποδομής τα οποία στη συνέχεια λεηλατήθηκαν. Τώρα όταν την βλέπεις από μακριά είναι ένας κρανίου τόπος. Εννοείται πως γι’ αυτά τα έργα υποδομής δαπανήθηκαν κάποια δισεκατομμύρια δραχμές.
Σειρά έχει, στη δεκαετία του 2000, η πονεμένη υπόθεση της υποθαλάσσιας αρτηρίας που θα συνέδεε αρχικά τα Σφαγεία με την Καλαμαριά. Στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε αυτός ο μεγαλεπήβολος σχεδιασμός. Σχεδιάστηκε όπως σχεδιάστηκε, με πολλά ερωτηματικά, αλλά τελικά εγκαταλείφθηκε και λόγω των αντιδράσεων συγκεκριμένων τοπικών φορέων και προσωπικοτήτων της πόλης μας και γιατί τελικά οι εργολάβοι, μετά τις αλλεπάλληλες προσφυγές στο Συμβούλιο Επικρατείας, την τροποποίηση των όρων της σύμβασης από την κυβέρνηση Καραμανλή και την παρέμβαση του ΚΑΣ για τα κτίσματα του λιμανιού, κατήγγειλαν τη σύμβαση. Προσέφυγαν στα δικαστήρια, δικαιώθηκαν και τους επιδικάστηκαν 125 εκατομμύρια ευρώ ως αποζημίωση. Λεφτά του αέρα!
Τελικά χαρά των εργολάβων αποδεικνύονται και οι καθυστερήσεις στο Μετρό, λόγω των προσφυγών για τα αρχαία της Βενιζέλου. Εξαιτίας αυτών των καθυστερήσεων, θα λάβουν 42 εκατομμύρια ευρώ. Λεφτά υπάρχουν.
Τώρα, ενώ η πόλη αλλάζει και μεγαλώνει, έχουμε μπροστά μας μερικά εμβληματικά έργα σε ιδιωτικούς και σε δημόσιους χώρους. Δηλαδή την ανάπλαση της ΔΕΘ, το Μουσείο του Ολοκαυτώματος, την αξιοποίηση από την ιδιωτική πρωτοβουλία του κεραμουργείου Αλλατίνη και του συγκροτήματος Φιξ, ενώ μεγάλο ερωτηματικό παραμένει η τύχη των εγκαταστάσεων της αλευροβιομηχανίας Αλλατίνη στη Σοφούλη.
Ελπίζω, τουλάχιστον τα έργα επί των ιδιωτικών εκτάσεων να ολοκληρωθούν όπως ακριβώς θα τα σχεδιάσουν οι επιχειρηματίες - ιδιοκτήτες, χωρίς τις γνωστές τρικλοποδιές των γνωστών κύκλων. Για την ανάπλαση της ΔΕΘ και το Μουσείο Ολοκαυτώματος δεν βλέπω φως. Τελικά το πρόβλημα αυτής της πόλης δεν είναι το αθηνοκεντρικό κράτος, όπως μας βολεύει να λέμε. Το πρόβλημα βρίσκεται εδώ και πολλές δεκαετίες μέσα στην ίδια την πόλη και αφορά κυρίως τις πολιτικές, τις πνευματικές και τις επιχειρηματικές ελίτ που δε μπόρεσαν να συγκροτήσουν ένα πειστικό σχέδιο για τη Θεσσαλονίκη του 21ου αιώνα είτε από αδιαφορία είτε από ανικανότητα είτε λόγω σύγκρουσης συμφερόντων. Θα αλλάξουμε επιτέλους νοοτροπία;
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 24-25.12.2022
