Αξιολογώντας τον Γιάννη Μπουτάρη
Παρακολουθώ εδώ και χρόνια την πορεία του κ. Μπουτάρη στο δημόσιο βίο. Έχω συναντηθεί και έχω ανταλλάξει απόψεις μαζί του και η εντύπωση που σχημάτισα είναι ότι πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, που σχετίζεται με την ιστορία και την εξέλιξη της Θεσσαλονίκης.
Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι σε δύο σημαντικά ζητήματα πρόσφερε πολλά και σε άλλα δύο οδηγήθηκε σε αδιέξοδο.
Με την παρέμβασή του, ο κ. Μπουτάρης μπόρεσε να βγάλει τη Θεσσαλονίκη από μία στείρα κομματική αντιπαράθεση. Η τοπική αυτοδιοίκηση βγήκε από το πλαίσιο του ξύλινου πολιτικού και κομματικού λόγου, και προσπάθησε να απευθυνθεί, με πιο ενδιαφέροντα τρόπο, στους δημότες.
Νομίζω ότι και η επόμενη αναμέτρηση για το δήμο της Θεσσαλονίκης θα πρέπει να κινηθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, χωρίς αυτό να αποκλείει την υποψηφιότητα βουλευτών ή στελεχών. Το θέμα είναι να μπορέσουν να ξεφύγουν από την πολιτική, κομματική αντιπαράθεση και να κάνουν ενδιαφέρουσες προτάσεις στους πολίτες της Θεσσαλονίκης.
Η δεύτερη επιτυχία Μπουτάρη ήταν η ενίσχυση της εξωστρέφειας της Θεσσαλονίκης, η οποία δημιουργεί νέες δυνατότητες για το μέλλον. Ο τουρισμός ενισχύθηκε και εμπλουτίστηκε και η Θεσσαλονίκη απέκτησε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ως μια πόλη που μπορεί να πρωταγωνιστήσει στις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.
Υπήρξαν σημαντικά οφέλη από το άνοιγμα Μπουτάρη τόσο στον οικονομικό τομέα όσο και στον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι Θεσσαλονικείς την προοπτική της πόλης.
Από την άλλη πλευρά ο δήμαρχος Μπουτάρης δεν μπόρεσε να ελέγξει τη χαοτική οργάνωση του δήμου και να ξεπεράσει την ιδιοτελή σύγχυση στα θέματα αρμοδιοτήτων. Έτσι δεν μπόρεσε να προσφέρει στη βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής καθημερινότητας των κατοίκων της πόλης. Ανήκει και αυτός στην κατηγορία των δημάρχων με ιδέες και όραμα, που εγκλωβίζονται στην γκρίζα καθημερινότητα.
Το μεγαλύτερο λάθος του κ. Μπουτάρη είναι ότι εξέφρασε την υποστήριξή του στη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ με έναν τρόπο που έθιξε τις ευαισθησίες των περισσοτέρων πολιτών της Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια επέτρεψε στον κ. Τσίπρα να τον καπελώσει πολιτικά στο όνομα ενός υποτιθέμενου αντιφασιστικού αγώνα.
Το «καπέλωμα» από τον Τσίπρα περιόρισε την προσωπική ακτινοβολία του δημάρχου και τον απομόνωσε πολιτικά. Οι πολιτικοί χειρισμοί που έκανε ο κ. Μπουτάρης θα μπορούσαν να είναι καλύτεροι για την προοπτική, την υστεροφημία του και την ίδια τη Θεσσαλονίκη.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25 Νοεμβρίου 2018