ΑΠΟΨΕΙΣ

Στις περιοδείες που κάνω σε ολόκληρη την Ελλάδα διεκδικώντας ψήφο υπέρ της ΝΔ και σταυρό προτίμησης για εμένα στις ευρωεκλογές, διαπιστώνω ότι έχει επέλθει μία εξαιρετικά σημαντική οικονομική και κοινωνική αλλαγή που δημιουργεί αρνητική δυναμική. Από την Άρτα μέχρι τη Σπάρτη και από την Καρδίτσα μέχρι την Έδεσσα, το βασικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν πολλοί συμπολίτες μας είναι ότι… δεν συμφέρει να εργάζεσαι.

Η γενιά των 360 ευρώ

Στη διάρκεια της τετραετίας Τσίπρα δημιουργήθηκε η λεγόμενη γενιά των 360 ευρώ. Πάνω από τις μισές νέες θέσεις εργασίας είναι θέσεις μερικής απασχόλησης που αμείβονται με 400 ευρώ μικτά το μήνα.

Στα άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε., χαρακτηριστικά τα παραδείγματα της Αυστρίας και της Ουγγαρίας, ψηφίζονται ειδικοί νόμοι για τη διευκόλυνση της υπερωριακής απασχόλησης. Η μεγάλη πτώση της ανεργίας, κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα και η μεγάλη έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού, επιβάλλει πρόσθετες ρυθμίσεις υπέρ της υπερωριακής απασχόλησης.

Στην Ελλάδα κινούμαστε σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση, προσπαθούμε να περιορίσουμε την ανεργία σπάζοντας το οκτάωρο σε δύο τετράωρα.

Δημιουργείται έτσι ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων που δεν μπορούν να καλύψουν βασικές τους ανάγκες, ενώ η κακή οικονομική κατάσταση πολλών μικρών, οικογενειακών επιχειρήσεων μεγαλώνει την τάση υπέρ της μερικής και της εκ περιτροπής απασχόλησης.

Καλύτερα με επίδομα

Είναι τέτοια η συμπίεση των αμοιβών επί κυβέρνησης Τσίπρα, ώστε πολλοί από αυτούς προτιμούν να περάσουν επίσημα στο περιθώριο παρά να μείνουν στην αγορά εργασίας με τόσο σκληρούς όρους. Εκτός από τη συμπίεση των αμοιβών, παρατηρείται και το φαινόμενο αρκετοί εργοδότες να μετατρέπουν την τετράωρη απασχόληση σε πεντάωρη και εξάωρη χωρίς αύξηση αποδοχών.

Στις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, ολοένα περισσότεροι προτιμούν να τη βγάζουν με ένα επίδομα φτώχειας, μερικά κουπόνια για τρόφιμα και διευκολύνσεις για το τιμολόγιο της ΔΕΗ, παρά να δώσουν μάχη για να κρατηθούν στην αγορά εργασίας.

Συμπληρώνουν το επίδομα και τις διευκολύνσεις με ένα μικρό εισόδημα, της τάξης των 100 έως 150 ευρώ το μήνα, από αδήλωτη εργασία.

Είναι φανερό ότι μία οικονομία όπου οι εργαζόμενοι δεν έχουν κίνητρο για να εργαστούν και υπάρχουν αντικίνητρα που τους οδηγούν στο επιδοματικό επαγγελματικό και κοινωνικό περιθώριο, δεν έχει μέλλον.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 7 Απριλίου 2019