Είναι η σημερινή ΝΔ δύναμη εκσυγχρονισμού;
Η χώρα χρειάζεται έναν σταθερό προσανατολισμό υπέρ των διαδικασιών της ευρωπαϊκής ενοποίησης και ταυτόχρονα άρση των παθογενειών που εγκαθιδρύθηκαν στην οικονομία και το κράτος.
Ποια είναι όμως η στάση της σημερινής ΝΔ σε αυτές τις δύο προτεραιότητες;
Στο ζήτημα της συμφωνίας με την Π.Γ.Δ.Μ υπαναχώρησε από την εθνική γραμμή, ενίσχυσε την παραπληροφόρηση έναντι της ρεαλιστικής προσέγγισης, διολίσθησε σε εθνικιστικές θέσεις. Εξέφρασε έτσι την Ελλάδα της εθνικής απομόνωσης στο όνομα μιας κακώς εννοούμενης προστασίας της ταυτότητάς της, αντί της Ελλάδας - χώρας του πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που λειτουργεί ως εμβρυουλκός της κοινής ευρωπαϊκής πορείας και της διαμόρφωσης της ευρωπαϊκής ταυτότητας και του κοινού μέλλοντος των Βαλκανίων. Τροφοδοτούμενη όμως από το εθνικιστικό ρεύμα ταυτόχρονα το ενισχύει, με ότι αυτό συνεπάγεται για την όξυνση των αντιθέσεων στην ευρύτερη περιοχή.
Αλλά και στο πεδίο της άρσης βασικών παθογενειών του παρελθόντος και της προώθησης μεταρρυθμίσεων, η ΝΔ αρνήθηκε να υποστηρίξει αυτονόητες αλλαγές ή διαδικασίες εξυγίανσης σε σημαντικούς τομείς πολιτικής.
Χαρακτήρισε την υπόθεση Novartis ως σκευωρία εν είδει αθωωτικής απόφασης αντί να επιμείνει στην τήρηση των προβλεπόμενων εκ του νόμου διαδικασιών χωρίς κατάργηση του τεκμήριου της αθωότητας. Απείχε με αυτόν τον τρόπο από τη πολιτική θέση υπέρ της καταπολέμησης της διαφθοράς που πρέπει να υποστηρίζει διαχρονικά μια εκσυγχρονιστική πολιτική δύναμη, ανεξάρτητα με το ποιος βρίσκεται στην κυβέρνηση και ποιο πρόσωπο αφορά το κάθε φορά εξεταζόμενο θέμα.
Αρνήθηκε να ψηφίσει υπέρ της αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια που αποτελούσε σημαντικό ζήτημα κατοχύρωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αντέδρασε στις παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο κράτος όχι από τη σκοπιά της ανασυγκρότησής του με κριτήριο την αξιοκρατία και την αποδοτικότητα προς όφελος του πολίτη αλλά από τη σκοπιά της απώλειας δικού της ζωτικού χώρου.
Εξάντλησε όλα τα περιθώρια για τη διατήρηση των χαριστικών ρυθμίσεων υπέρ των ιδιοκτητών τηλεοπτικών σταθμών κρυπτόμενη πίσω από διαφωνίες με τους διαδικαστικούς χειρισμούς της κυβέρνησης.
Εν κατακλείδι: Η ΝΔ θολώνει τον ευρωπαϊσμό της, παραιτείται των εξυγιαντικών εκσυγχρονιστικών παρεμβάσεων σε κρίσιμους τομείς, συντηρητικοποιείται και ρέπει προς τον εθνικισμό και τον λαϊκισμό καθώς τη σφραγίδα της την ορίζουν περισσότερο οι Γεωργιάδης – Βορίδης παρά τα στελέχη με κεντροδεξιά φυσιογνωμία.
Αυτή η εξέλιξη είναι αρνητική για το πολιτικό σύστημα και τη χώρα.