Ένας νανούλης θάνατος
«Δεν έχει ούτε ώρα, ούτε μέρα η γέννα και ο θάνατος», έγραψε η σοφή μητέρα στο inbox όταν της ανακοίνωσα το φευγιό ενός αγαπητού προσώπου από τη ζωή προπαραμονή Χριστουγέννων.
Έτσι και πέρσι, προπαραμονή Πρωτοχρονιάς θρηνούσαμε την απώλεια ενός παιδικού φίλου που έφυγε πολύ νέος, πολύ ψυχικά άρρωστος.
Έχει που έχει εκείνο το βαρύ το σκοτεινό το πέπλο του ο θάνατος, έρχεται και σαν να γίνεται ακόμη πιο ανελέητος τέτοιες χρονιάρες μέρες.
Και είναι σαν να δίνει απανωτά χαστούκια στη δική μας «καταθλιπτική» καθημερινότητα, σαν να μας λέει «εδώ είμαι, δες καραδοκώ, μη βγάλεις κιχ, ούτε στιγμή μην διανοηθείς να στεναχωρηθείς για τίποτε άλλο, παρά μόνο για μένα και για ό,τι οδηγεί σε ’μένα».
Το αντιλαμβάνονται άραγε έτσι όλοι αυτό το μεγαλειώδες γεγονός που είναι ο θάνατος; Αυτό το μόνο σίγουρο γεγονός στη ζωή μας;
Πόσοι από εμάς είμαστε εξοικειωμένοι με την ιδέα του; Πόσοι έχουμε σκεφτεί ότι αυτή η εξοικείωση θα μας έκανε να εκτιμήσουμε ακόμη περισσότερο την ίδια την ουσία μας, απαλλαγμένοι από παιχνίδια εξουσίας, οικονομικές προσδοκίες, ματαιοδοξίες;
Έχουμε καταλάβει άραγε πως όταν ένας άνθρωπος πριν την έξοδό του από αυτή τη ζωή και το πέρασμά του σε αυτό το άλλο, το άγνωστο άλλο, λέει «είμαι ευτυχισμένος» ενώ γνωρίζει το τέλος, έχει καταφέρει τη μεγαλύτερη προσωπική επιτυχία; Την ολοκλήρωση;
Κάποιοι μπορεί ναι, κάποιοι άλλοι μπορεί όχι. Η μόνη σταθερά πάντως είναι ότι «Δεν έχει ούτε ώρα, ούτε μέρα η γέννα και ο θάνατος». Και αυτή, πιστεύω, την έχουν αντιληφθεί όλοι, χωρίς να ξέρω αν την αποδέχονται.
Μόνο που σ’ αυτά τα δύο θα συμπλήρωνα τον έρωτα. Ούτε και αυτός έχει ώρα και μέρα. Έρχεται και σε χτυπάει κατακούτελα εκεί στα καλά ή στα κακά καθούμενα και ό,τι κι αν κάνεις, όσο και να χτυπιέσαι δεν θα μπορέσεις παρά να τον αποδεχτείς.
Άλλωστε και αυτός μία μικρή γέννηση, ένας νανούλης θάνατος μπορεί να είναι. Κάνει έναν κύκλο σαν τη ζωή και φρσσσστ (!) μπορεί και αυτός να εξαφανιστεί στο δευτερόλεπτο, να πάψεις να τον νιώθεις εκεί που ούτε καν το περιμένεις… Και να είναι μέρες γιορτινές, μέρες ευτυχισμένες.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 31.12.2022-01.01.2023