Εθνικό διακύβευμα
Απέχουμε 200 χρόνια από τη χρονολογία-ορόσημο της 25ης Μαρτίου 1821. Μία επανάσταση, κομβικό σημείο, όχι μόνο της ελληνικής αλά και της νεώτερης ευρωπαϊκής ιστορίας. Μία απελευθέρωση, όχι μόνο εδαφική αλλά και πολιτική και θρησκευτική με έντονο συνταγματικό πρόσημο στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Γι’ αυτό και δεν πρέπει να μονοπωλείται από κανέναν, αφού υπήρξε απότοκο της πάνδημης συστράτευσης όλων των Ελλήνων, πλουσίων και φτωχών, επιφανών και περιθωριακών, μορφωμένων και λαϊκών, αριστοκρατών και αρματωλών-κλεφτών. Μπορεί η Πελοπόννησος με την κατάληψη της Τριπολιτσάς το Σεπτέμβριο του 1821 να εδραίωσε και να έδωσε ρεαλιστική τροχιά στο ελπιδοφόρο εγχείρημα, η απαρχή όμως της επανάστασης ήταν στη Μολδοβλαχία τον Φεβρουάριο του 1821,με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, τον αρχηγό της Φιλικής Εταιρείας, ενώ αργότερα το κατορθώματα στη θάλασσα των Κανάρη και Μιαούλη κράτησαν ζωντανή τη σπίθα της ελευθερίας. Αλλά και οι ανώνυμοι Πόντιοι ενίσχυσαν σημαντικά τον αγώνα, όσο και αν η συμβολή τους δεν αναδείχθηκε ιστορικά όπως έπρεπε. Ήσαν εκείνοι που συνέβαλλαν δια ζώσης αλλά και οικονομικά στη Φιλική Εταιρεία, στελέχωσαν τον ιερό λόχο και ήδη, χρόνια πριν, μάχονταν κατά της τουρκικής επικυριαρχίας.
Γι’ αυτό μέχρι σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο της τουρκικής προπαγάνδας. Μέσα από τις πολύμορφες εθνοκαθάρσεις και αφανισμούς λαών του κεμαλικού καθεστώτος, η γενοκτονία των Ποντίων αναδύει ένα ξεχωριστό στίγμα, αφού πέρα από την αγριότητα του γεγονότος, σηματοδοτεί και την καίρια αντιπαράθεση δύο κόσμων, δύο πολιτισμών. Σήμερα η εποχή των μνημονίων, της οικονομικής επιτήρησης της χώρας και του COVID 19 έρχεται να μας θυμίσει και την παρακμή των ιδεών και των αξιών που σημάδεψαν την κοινωνική ζωή τα τελευταία χρόνια.
Έτσι καθίσταται σήμερα αναπόφευκτη αναγκαιότητα η αναζήτηση ενός νέου οράματος, μία νέας Παλιγγενεσίας, με τις ίδιες αξίες αλλά με σύγχρονες τοποθετήσεις και ηθικό ρεαλισμό. Αυτή είναι εξάλλου και η νομοτέλεια της ιστορίας, ιδίως σε στιγμές εθνικών και κοινωνικών ταλαντεύσεων. Ο αληθινός λόγος και οι αληθινές ιδέες να επικρατήσουν. Το παληό, το ποταπό και το ψεύτικο να πεθάνουν (σχετικά γράφει ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης). Αυτό είναι και το σύγχρονο εθνικό αλλά και υπαρξιακό μας διακύβευμα. Η Ελλάδα πρέπει να επιζήσει και θα επιζήσει.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 28 Μαρτίου 2021
