ΑΠΟΨΕΙΣ

Γιατί αφήνει κανείς την πατρίδα; Για να βελτιώσει τη ζωή του. Δεν ξενιτεύεται για να συνεισφέρει στην προκοπή κάποιων αγνώστων ξένων. Κακά τα ψέματα, ένας μετανάστης ενεργεί βάσει στενού προσωπικού συμφέροντος.

Τούτη η μάλλον απλή διαπίστωση ενοχλεί. Στα μάτια αρκετών ο μετανάστης είναι αγιοποιημένος, εκ προοιμίου ποτέ κυνικός και φυσικά πάντοτε ανεύθυνος οποιουδήποτε αμαρτήματος・από τα μάλλον άκακα, όπως είναι η λαθραία είσοδος, μέχρι τα σκληρά, ληστεία, βιασμό, φόνο. Για όποιο λάθος κάνει ο μετανάστης φταίει ο Ανεπτυγμένος Κόσμος, επειδή κάποιοι κάποτε ήταν σταυροφόροι και αποικιοκράτες. Η παραπάνω επιδερμική προσέγγιση παραβλέπει ορισμένες αδιαμφισβήτητες αλήθειες: ότι η μαζική γοτθική μετανάστευση βύθισε την ήπειρό μας στο χάος, ότι αραβικές και αφρικανικές ηγεμονίες επί αιώνες εμπορεύονταν και ευρωπαίους απαχθέντες δούλους, ότι οι -κατά κανόνα ρατσιστές- λευκοί αποικιοκράτες συνέβαλαν στην τεχνολογική και ανθρώπινη πρόοδο των τόπων που κάποτε διαφέντευαν, ότι η καπιταλιστική παγκοσμιοποιημένη οικονομία έχει σώσει από την ανέχεια εκατοντάδες εκατομμύρια συνανθρώπων μας, ακόμη και μέσα από τη μερική φτωχοποίηση των απογόνων των αποικιοκρατών. Ωστόσο, η πολιτική ορθότητα επιβάλλει να παραβλέπονται τέτοιες… λεπτομέρειες. Καλούμαστε να κλείνουμε τα μάτια στο προφανές και να σιωπούμε, ώστε να μην χαρακτηριστούμε απάνθρωπα κτήνη.

Μετά από φρικτές τραγωδίες σαν αυτή στην Πύλο, είθισται να ακολουθεί αυτομαστίγωμα. Πάμπολλοι Δυτικοί ανατρέχουν στο ιμπεριαλιστικό παρελθόν των χωρών τους, αισθανόμενοι υπεύθυνοι για τον χαμό όσων προσπαθούν να φτάσουν στη δική τους Γη της Επαγγελίας. Για την ακρίβεια, δεν θεωρούν εαυτούς υπεύθυνους μα τους γύρω τους «κυρΠαντελήδες», όπως και τις κρατικές αρχές. Αν και αδυνατώ να δικαιολογήσω αυτή την ενοχική ή υποκριτική στάση, μπορώ κάπως να την αιτιολογήσω όταν υιοθετείται από Γάλλους, Βρετανούς, Γερμανούς, Βέλγους, Ισπανούς, ίσως και Αμερικανούς. Επ’ ουδενί λόγω δεν μπορώ να την αιτιολογήσω όταν υιοθετείται από συμπατριώτες μας. Πέρα από τις πραγματικές αιτίες του τελευταίου ναυαγίου και τη συνεχή εργαλειοποίηση του Μεταναστευτικού από ξένες και εσωτερικές δυνάμεις, μετά την ελληνιστική εποχή οι κάτοικοι αυτού του τόπου υπέστησαν τη ρωμαϊκή και την οθωμανική αποικιοκρατία, στερούμενοι της αυτόνομης πολιτικής ζωής τους τον πρώτο π.Χ. αιώνα και πολύ πιο πολύτιμων αγαθών μετά το 1453, εκείνων της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της ασφαλούς οικογενειακής ζωής. Οι Έλληνες ήμασταν και παραμένουμε θύματα αυτού του φαινομένου, όχι θύτες.

Και τα σύνορα; Δεν επιβάλλει ο ανθρωπισμός να είναι ανοιχτά σε όλους, δίχως φράχτες; Μα τότε γιατί να υπάρχουν εξ αρχής; Τα σύνορα υπάρχουν επειδή το κράτος δικαίου ισχύει και το κοινωνικό συμβόλαιο τηρείται εντός τους. Κάθε οργανωμένη κοινωνία, ανεξαρτήτως της ευημερίας της, υφίσταται ώστε να υποστηρίζει τους δικούς της πολίτες, άρα αντικειμενικά αδυνατεί να στέρξει αμέτρητους ικέτες. Βλέπετε, δεν ενεργούν μόνο οι μετανάστες βάσει συμφέροντος, αλλά κι όσοι καλούνται να τους υποδεχθούν.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 18.06.2023