ΑΠΟΨΕΙΣ

Η προώθηση του Πέτρου Κόκκαλη στην ευρωλίστα του ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύει το διαχρονικό θέμα των σχέσεων της κυβέρνησης με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του έκαναν πολιτική σταδιοδρομία καταγγέλλοντας την «πλουτοκρατία» και τη «διαπλοκή» και τώρα, στο τέλος της κυβερνητικής τετραετίας τους, κάνουν μία ακόμη εντυπωσιακή στροφή 180 μοιρών. Καταργούν την απόσταση που πρέπει να έχει μία κυβέρνηση από τους εκπροσώπους των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων και εντάσσουν τον Πέτρο Κόκκαλη στην ευρωλίστα του ΣΥΡΙΖΑ, με πολλές πιθανότητες να εκλεγεί αν κρίνουμε από τους συνυποψήφιους του, οι οποίοι ελάχιστοι έχουν ευρύτερη απήχηση.

Η σκοτεινή πλευρά

Μία κυβέρνηση η οποία καταγγέλλει τα συμφέροντα αλλά συνεργάζεται με αυτά και καταργεί τις αναγκαίες αποστάσεις προκαλεί δικαιολογημένο προβληματισμό στους πολίτες.

Πρώτον, έχουμε μία ακόμη περίπτωση όπου ο δημόσιος λόγος της κυβερνητικής ηγεσίας δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική που ακολουθεί. Ενισχύεται έτσι η κρίση αξιοπιστίας σε βάρος της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος.

Δεύτερον, δημιουργείται η εντύπωση ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύεται παρασκηνιακά με αυτούς που καταγγέλλει. Η διαπραγμάτευση αυτή είναι σκοτεινή, με την έννοια ότι βλάπτει σοβαρά το δημόσιο συμφέρον και μπορεί να είναι στα πλαίσια της παραγωγής του λεγόμενου πολιτικού χρήματος.

Τα παραδείγματα αφθονούν. Οι καναλάρχες που θα έπαιρναν τις άδειες δίνοντας 60 - 70 εκατ. ευρώ ο καθένας έχουν καταβάλει μόλις 3,5 εκατ. ευρώ αυτήν την τετραετία και πήραν πίσω πολλαπλάσια ποσά με τις φοροαπαλλαγές και τις άλλες διευκολύνσεις που τους έκανε η κυβέρνηση.

Όσοι βρέθηκαν κατηγορούμενοι για μαζική φοροδιαφυγή, δανεικά και αγύριστα εκατοντάδων εκατομμυρίων χωρίς καμιά εγγύηση και εμπλοκή τους σε σκάνδαλα ακόμη και στην Κύπρο, «καθάρισαν» με χαρακτηριστική άνεση.

Τρίτον, η περίπτωση του Πέτρου Κόκκαλη είναι μοναδική, με την έννοια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ταυτίσει στο παρελθόν τον Όμιλο Κόκκαλη με τη διαπλοκή. Στελέχη του είχαν διακριθεί στον αντι-Κοκκαλικό αγώνα -όπως για παράδειγμα ο κ. Παπαδημούλης στην αρμόδια εξεταστική επιτροπή της Βουλής- ενώ σήμερα υποστηρίζουν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που έλεγαν ή καλύπτουν με τη σιωπή τους τους ελιγμούς του κ. Τσίπρα.

Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει αποδείξει ότι είναι κατά της επιχειρηματικότητας, αλλά υπέρ συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων και αυτό κάνει τις διαπλεκόμενες σχέσεις εξουσίας - συμφερόντων ακόμη πιο σκοτεινές.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 31 Μαρτίου 2019