ΑΠΟΨΕΙΣ

Σε μία ελεύθερη οικονομία είναι προφανές ότι ο καθένας μπορεί να κάνει τις επιχειρηματικές επιλογές που επιθυμεί.

Ας δώσουμε ένα παράδειγμα:

Ένας πολίτης από την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας αποφασίζει να κάνει μία επένδυση στο εξωτερικό.

Επειδή είναι δημοσιογράφος και ξέρει την αγορά των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, επιλέγει να επενδύσει στα Μέσα Ενημέρωσης.

Κοιτάει γύρω του και θεωρεί ότι η Ελλάδα προσφέρεται. Το συζητάει και με τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας του, με τον οποίο τον συνδέει μία σχέση αμοιβαίας εκτίμησης, όπως λέει ο ίδιος ο υπουργός.

Μπαίνει στο διαδίκτυο, αγοράζει το όνομα που τον ενδιαφέρει και ορίζει διευθυντή έναν συμπατριώτη του, επαγγελματία δημοσιογράφο, ο οποίος διαμένει μόνιμα στην Ελλάδα.

Δικαίωμά του.

Στη συνέχεια προωθεί κάποια από τις πολιτικές απόψεις που έχουν κατατεθεί στη χώρα του.

Δικαίωμά του και αυτό. Η ελευθερία του λόγου είναι αναφαίρετο δικαίωμα σε μία δημοκρατική χώρα.

Το ότι η άποψη που επιλέγει να προωθήσει είναι η επίσημη άποψη της κυβέρνησης της χώρας του, όπως την εκφράζει ο φίλος του υπουργός Εξωτερικών, δεν πρέπει να ποινικοποιηθεί.

Δικαίωμά του είναι να έχει οποιαδήποτε άποψη. Δεν θα του το απαγορεύσει κανείς.

Βεβαίως τίθεται ένα ζήτημα αξιοπιστίας.

Διότι εμείς εδώ, στην Ελλάδα, είμαστε καχύποπτοι. Ένα κόμμα προχθές κατήγγειλε τον ιδιοκτήτη μιας εφημερίδας ότι προωθεί την ατζέντα του μυστικού χρηματοδότη του εντύπου του, ενώ ένα άλλο κόμμα κατήγγειλε ότι ένας ιδιοκτήτης Μέσων Ενημέρωσης προωθεί την προσωπική του ατζέντα, επειδή είναι υπόδικος.

Πόσο πιθανό είναι να θεωρήσουμε αξιόπιστο έναν ξένο εκδότη, ο οποίος είναι φίλος του υπουργού Εξωτερικών μιας γειτονικής χώρας και από τα Μέσα Ενημέρωσής του προωθεί την άποψη της χώρας του; Λογικά καθόλου.

Σε δύο ημέρες θα είχε διαρρεύσει παντού ότι η γειτονική χώρα προσπαθεί να επηρεάσει την ελληνική κοινή γνώμη με υπόγειους τρόπους και θα θεωρούσαμε όσους γράφουν σε αυτά τα έντυπα τουλάχιστον πράκτορες, οι οποίοι αμείβονται για αυτό που κάνουν. Αλλά εμείς είμαστε καχύποπτοι...

Προφανώς στα Σκόπια η κοινωνία αναγνωρίζει πρωτίστως τις καλές προθέσεις και δεν υποπτεύεται καμία σκοπιμότητα σε ένα Μέσο Ενημέρωσης με αυτά τα χαρακτηριστικά και με έλληνα εκδότη.

Διότι αυτό συνέβη, όχι το φανταστικό που περιγράφεται στην αρχή...

Καλή ανάσταση!

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 27-28 Απριλίου 2019