Η καχυποψία των Θεσσαλονικιών δεν φεύγει με υπομονή και κατανόηση, αλλά με πράξεις
Στη φετινή ΔΕΘ ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε κατανόηση, υπομονή, και χρόνο από τους Θεσσαλονικείς. Δεν είχε νέα έργα να ανακοινώσει, γιατί δεν υπάρχει κανένα νέο έργο στην ατζέντα. Δεν είχε καν νέα για τις εξελίξεις στα παλιά έργα. Ή τουλάχιστον δεν τις ανακοίνωσε. «Δεν θα επαναλάβω τώρα όλα τα έργα τα οποία δρομολογούμε στην Θεσσαλονίκη. Είναι πάρα πολλά» αρκέστηκε να πει.
Για αυτά τα πάρα πολλά έργα, πέρσι ο πρωθυπουργός παρέπεμψε στο «φυλλάδιο» με τα «30 έργα που θα αλλάξουν τη Θεσσαλονίκη του 2030». Πολλά από τα οποία είναι ιδιωτικά έργα, κάποια ολοκληρωμένα, κάποια δεν αφορούν τη Θεσσαλονίκη, αλλά το τριάντα έργα μέχρι το 2030 κάνει καλή ρίμα…
Μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια τα μόνα έργα που θυμόμαστε να ολοκληρώνονται ήταν το «ορφανό» χιλιόμετρο της Χαλκιδικής και το υπολειπόμενο τμήμα στο δρόμο Θέρμη - Γαλάτιστα. Δυο ξεχασμένα τμήματα δρόμου, από εργολαβίες περασμένων δεκαετιών. Βλέπετε, η Θεσσαλονίκη είναι μαθημένη στην υπομονή και έχει μπόλικη κατανόηση…
Μετά από πέντε χρόνια στη θέση του πρωθυπουργού ο (και βουλευτής Θεσσαλονίκης πλέον) κ. Μητσοτάκης αντιλήφθηκε όμως ότι στη Θεσσαλονίκη υπάρχει «μία σχετική καχυποψία απέναντι σε έργα και σε ανακοινώσεις της κυβέρνησης». Και πώς να μην υπάρχει καχυποψία;
Το 2019 για τις καθυστερήσεις μετρό έφταιγαν οι αρχαιότητες και ο πρωθυπουργός έδωσε την υπόσχεση ότι θα λειτουργεί τον Μάρτιο του 2023. Από ΔΕΘ σε ΔΕΘ το χρονοδιάγραμμα άρχισε να μετατίθεται κι από ένα εξάμηνο. Φτάσαμε πλέον στο β’ εξάμηνο του 2024. Κι η εξήγηση για τις καθυστερήσεις είναι πλέον ότι «απαιτείται περισσότερος χρόνος δοκιμαστικής λειτουργίας του Μετρό από τη στιγμή που θα υπογραφεί η σύμβαση με τον ανάδοχο, ο οποίος θα αναλάβει τη λειτουργία του Μετρό». Τώρα ανακαλύψαμε το πόσος χρόνος απαιτείται για τη δοκιμαστική λειτουργία; Ήταν γνωστή εξαρχής και η πρόθεση της κυβέρνησης ότι τη λειτουργία του μετρό Θεσσαλονίκης θα την αναλάβει ιδιώτης. Γιατί άργησε τόσο τη διαδικασία του διαγωνισμού και φτάσαμε να μην έχει υπογραφεί ακόμα η σύμβαση παραχώρησης;
Τι γίνεται με την ανάπλαση του εκθεσιακού κέντρου της ΔΕΘ-Helexpo; To makthes.gr αποκάλυψε ότι συζητείται ένα σχέδιο πλήρους ιδιωτικοποίησης, ακόμα και της εκθεσιακής λειτουργίας. Θα προχωρήσει αυτό το σχέδιο που παραχωρεί μια δημόσια έκταση- φιλέτο σε ιδιώτες; Το δημόσιο προτίθεται να βάλει σχεδόν 200 εκατ. ευρώ για να κρατήσει ζωντανό το υπάρχον σχέδιο ανάπλασης; Ή μετά από 15 και πλέον χρόνια συζητήσεων, φτου κι από την αρχή; Τι λέει για όλα αυτά η κυβέρνηση; Για πόσο ακόμα θα κρατά κλειστά τα χαρτιά της;
Τί γίνεται με τα νέα ηλεκτρικά λεωφορεία του ΟΑΣΘ που όλο έρχονται, κι όλο είναι στο δρόμο, αλλά πάντα πρέπει να κάνουμε λίγη ακόμα υπομονή; «Τα πρώτα 250 λεωφορεία φτάνουν, επιτέλους, την άνοιξη» μας είπε ο κ. Μητσοτάκης στη ΔΕΘ, και όλοι προσδοκούμε ότι από Μάρτη θα έρθει επιτέλους το «καλοκαίρι». Τι γίνεται όμως με την εκκαθάριση του Οργανισμού που σέρνεται εδώ και χρόνια και που μπλοκάρει τις προσλήψεις οδηγών;
Τι γίνεται με το ThessINTEC; Ένα έργο που άρχισε με ιδιωτική πρωτοβουλία και για αυτό το λόγο περιμέναμε να «τρέξει με χίλια»; Από το 2019 που εξαγγέλθηκε φτάσαμε στο τελευταίο τετράμηνο του 2023 και ακόμα εκκρεμεί η έκδοση προεδρικού διατάγματος, που θα “ξεκλειδώσει” τα κεφάλαια των επενδυτών απο το εξωτερικό.
Πολύ ευχάριστα τα νέα για το Παιδιατρικό Νοσοκομείο, που θα χτιστεί με χρήματα του Ιδρύματος Σ. Νιάρχος, αλλά τι γίνεται με το νέο αντικαρκινικό νοσοκομείο, για το οποίο έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση;
Τι γίνεται με το στρατόπεδο Γκόνου, που θα γινόταν Ελεύθερη Ζώνη για επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό, μετά ξεχάστηκε, για να το θυμηθούν και πάλι φέτος λίγο πριν τη φετινή ΔΕΘ και πάλι να ξεχαστεί;
Και φυσικά τι γίνεται με το FlyOver; Είναι ένα έργο καλά προετοιμασμένο, με τεκμηριωμένες μελέτες ή θα μπλοκάρει στο Συμβούλιο της Επικρατείας όπου έχουν προσφύγει πολίτες της Θεσσαλονίκης; Θεωρητικά η κατασκευή του κυρίως έργου θα έπρεπε να είχε ήδη αρχίσει τον περασμένο Ιούνιο, αλλά το χρονοδιάγραμμα μετατέθηκε για τον προσεχή Οκτώβριο και πλέον για τον Νοέμβριο, όπως ακούσαμε δια στόματος πρωθυπουργού.
Ο κ. Μητσοτάκης πιθανολογεί ότι «μπορεί να προκαλέσει μια προσωρινή αναταραχή στην πόλη», υπολογίζοντας όχι τα τέσσερα χρόνια που θα κατασκευάζεται το έργο, αλλά τον έναν, μέχρι να τεθεί σε λειτουργία το μετρό που… ως δια μαγείας θα λύσει όλα τα κυκλοφοριακά προβλήματα. Ο πρωθυπουργός ζήτησε «κατανόηση και χρόνο από τους πολίτες, όμως είναι απαραίτητο να γίνει αυτή η παρέμβαση, αλλιώς τίποτα δεν θα αλλάξει στην πόλη».
Οι Θεσσαλονικείς είναι μαθημένοι από έργα που προκαλούν μια όχι και τόσο προσωρινή αναστάτωση. Είναι μαθημένοι να κάνουν υπομονή. Είναι μαθημένοι να ακούν ότι η πόλη αλλάζει, η πόλη θα αλλάξει στα επόμενα 3, 5, 10 χρόνια, κι όταν πια φτάσουμε σε αυτό το σωτήριο έτος, το χρονοδιάγραμμα της αλλαγής να έχει στο μεταξύ μετακινηθεί κι αυτό, για τα επόμενα χρόνια. Ένα οσονούπω που όλο το πλησιάζουμε κι όλο απομακρύνεται. Είναι εκπαιδευμένοι χρόνια τώρα από μια τοπική ηγεσία που δεν διεκδικεί περισσότερα από όσα της υπόσχεται η κεντρική κυβέρνηση. Φέτος ούτε καν αυτό ούτε καν υποσχέσεις.
«Όταν με το καλό λειτουργήσει το Μετρό και το δουν οι Θεσσαλονικείς» ο κ. Μητσοτάκης προέβλεψε ότι θα «φύγει αυτό το νέφος της καχυποψίας». Μόνο που μετά από 20 χρόνια αναμονής για ένα έργο, το «νέφος της καχυποψίας» δεν είναι πια νέφος, έχει ποτίσει το δέρμα της πόλης κι έχει εισχωρήσει στο αίμα της. Και για να «αποτοξινωθεί» η πόλη δεν αρκεί το ένα έργο κάθε 20 χρόνια.