Η ξενοφοβική Τουρκία απειλεί τον Ερντογάν
Πριν από λίγους μήνες ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης στην Ελλάδα εμφανιζόταν να χαίρεται για το γεγονός ότι το κόμμα του προέδρου της Τουρκίας είχε υποστεί μία σημαντική ήττα στις δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε κερδίσει ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης.
Λίγες ημέρες μετά τις εκλογές, ο κ. Ιμάμογλου εμφανίστηκε με έναν λόγο που στην Ελλάδα θα χαρακτηριζόταν επιεικώς ρατσιστικός και ακροδεξιός.
Είπε για τις δουλειές των Τούρκων που παίρνουν οι πρόσφυγες, για συγκρούσεις των κατοίκων με πρόσφυγες και για το χαρακτήρα της Πόλης, που απειλείται από τη συρροή των προσφύγων, κυρίως από τη Συρία, οι οποίοι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία είναι 550.000 και σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του κ. Ιμάμογλου αγγίζουν το εκατομμύριο.
Ο σαφώς αντιπροσφυγικός λόγος του νέου δημάρχου της Κωνσταντινούπολης είχε όμως ακροατήριο. Η κυβέρνηση προσπάθησε να δείξει ότι συμμερίζεται τις ανησυχίες των τούρκων πολιτών και παίρνει μέτρα περιορισμού των προσφύγων, να δείξει πως αδειάζει την Κωνσταντινούπολη με αστυνομικές παρεμβάσεις. όπως στη δεκαετία του 1990 άδειαζε η Αθήνα από αλβανούς μετανάστες.
Η αντιπροσφυγική ρητορεία και η κινδυνολογία στην Τουρκία δεν απέχει πολύ από την αντίστοιχη στην Ελλάδα. Ο πρόεδρος Ερντογάν καταλαβαίνει ότι μπορεί να χάσει ένα σημαντικό πολιτικό ακροατήριο, το οποίο εξαιτίας του προσφυγικού ρεύματος σκέφτεται να μετακινηθεί στην αντιπολίτευση.
Οι κραυγές, οι φωνές, οι απειλές για τα σύνορα που θα ανοίξει και θα αφήσει 3,5 εκατ. ανθρώπους να ορμήσουν στα νησιά ή θα πάει 1-2 εκατομμύρια στη ζώνη που θα δημιουργήσει στη Βόρεια Συρία, απευθύνονται και στο δικό του εσωτερικό ακροατήριο, στο οποίο ανοίγει μία χαραμάδα ελπίδας, ότι μπορεί κάποια στιγμή να απαλλαγεί από τους Σύριους, που σύμφωνα με τις μετρήσεις δεν χαίρουν ευρύτερης συμπάθειας.
Προσπαθεί να χαλιναγωγήσει την ξενοφοβική Τουρκία κάτω από την πίεση, την οποία ενισχύουν τα επεισόδια αλλά και τα δημοσιεύματα ότι σε δέκα χρόνια οι Σύριοι στην Τουρκία θα είναι πάνω από 5,5 εκατ.
Η Ευρώπη δεν θέλει άλλους, η Συρία δεν τους θέλει πίσω, η Τουρκία δεν τους θέλει πια…
Το πρόβλημα του Ερντογάν είναι δύσκολο, αλλά πολύ σύντομα μπορεί να είναι και επείγον...
* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 13/10/2019.
