ΑΠΟΨΕΙΣ

Η κατάθεση του υπ’ αριθμόν 1 στην ιεραρχία της Novartis στην Ελλάδα κ. Φρουζή ήταν αποκαλυπτική. Επιβεβαίωσε βασικό μάρτυρα, πως οι τρεις εισαγγελείς δεν διερευνούσαν την αλήθεια, αλλά επεδίωκαν την ενοχοποίηση συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων. Και πίεζαν τους μάρτυρες προς αυτήν την κατεύθυνση.

Έτσι εξηγείται και το γεγονός πως ο κ. Φρουζής, ο βασικότερος μάρτυς της υπόθεσης, δεν κλήθηκε να καταθέσει. Οι τρεις εισαγγελείς δεν τον ήθελαν ως απλό μάρτυρα αλλά ως προστατευόμενο. Του προσέφεραν συμφωνία για να καταθέσει εναντίον των δέκα πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι ολοφάνερο πλέον πως η εισαγγελική έρευνα εξετράπη του θεσμικού σκοπού της. Κατέστη θεραπαινίδα της πολιτικής εξουσίας κάτι που, έστω καθυστερημένα, το αντιλήφθηκε η ηγεσία του Αρείου Πάγου. Έτσι συνεκάλεσε την ολομέλεια εφετών για να αναθέσει -κατά πάσα πιθανότητα- τη συνέχιση της δικαστικής έρευνας σε δύο εφέτες.

Εκείνο το οποίο αναρωτιέται ο κοινός νους είναι: μα δεν γνώριζαν οι τρεις εισαγγελείς πως όλες αυτές οι δραστηριότητές τους θα αποκαλύπτονταν; Πως κάποιοι μάρτυρες δεν θα υπέκυπταν στις πιέσεις και θα μιλούσαν;

Στο κάτω κάτω, οι τρεις εισαγγελείς δεν τους ενέπλεκαν σε σκευωρία κατά «κοινών θνητών». Τους ζητούσαν να καταθέσουν κατά δύο πρώην πρωθυπουργών και κατά πολιτικών εγνωσμένου κύρους και δημοτικότητας. Δύσκολα συνωμοτεί ένας μάρτυρας κατά τόσο σημαντικών προσώπων.

Οι τρεις εισαγγελείς δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, είχαν εντάξει τις δραστηριότητές τους -με υπόδειξη και καθοδήγηση του Ρασπούτιν- στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

Ποιοι ήταν αυτοί οι σχεδιασμοί; Η υπόθεση Novartis να εμφανισθεί στο πολιτικό προσκήνιο δύο μήνες πριν από τις εκλογές και η αντιπολίτευση να βαδίσει προς τις κάλπες με δέκα πρωτοκλασάτα στελέχη της υπό ποινικές κατηγορίες. Θα διεξήγοντο οι εκλογές μέσα σε αυτό το κλίμα των δικαστικών διώξεων και μετά οι κατηγορούμενοι ας αποδείκνυαν την αθωότητά τους, κατά το δόγμα Ρασπούτιν.

Αυτόν το σχεδιασμό- ως γνωστόν- χάλασε η τεράστια συγκέντρωση για τη Μακεδονία μας στη Θεσσαλονίκη. Ουδείς περίμενε 300.000 πολίτες να συγκεντρωθούν και να διαδηλώσουν γι’ αυτό το θέμα.

Έτσι άλλαξαν άρδην τα πλάνα της ηγετικής ομάδος του ΣΥΡΙΖΑ. Έφεραν άρον άρον στην επικαιρότητα την υπόθεση Νovartis, για να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα. Αυτό όμως συνέβη ενάμιση χρόνο πριν από τις εκλογές. Έτσι δόθηκε ο απαραίτητος χρόνος στους κατηγορούμενους πολιτικούς να οργανώσουν τις άμυνές τους.

Είχαν δηλαδή όλη την ευχέρεια να αποκαλύψουν πόσο διάτρητο ήταν το κατηγορητήριο και έτσι τελικά η υπόθεση Novartis έγινε μπούμερανγκ για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Ρασπούτιν «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος», κατά την παροιμία.

Σήμερα, όπως φαίνεται, είμαστε στην αρχή των αποκαλύψεων για το πώς μεθοδεύτηκε η σκευωρία. Θα καταθέσουν στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής και οι προστατευόμενοι μάρτυρες. Αυτοί που μίλησαν για τις τροχήλατες βαλίτσες, για τις δωροληψίες, για όλα όσα τους υπαγόρευσαν να πουν.

Σε αυτές τις περιπτώσεις ανοίγουν στόματα.

Το σίγουρο είναι πως η σκευωρία Novartis θα εμπλέξει ποινικά όχι τους αρχικά κατηγορούμενους αλλά τους κατηγόρους τους. Στα δημοκρατικά πολιτεύματα υπάρχουν θεσμοί που προστατεύουν τους πολίτες από τις αυθαιρεσίες των κυβερνώντων.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17 Νοεμβρίου 2019