ΑΠΟΨΕΙΣ

Υποχρέωση κάθε υποψηφίου δημάρχου είναι κάθε μέρα να πηγαίνει κάπου, για να έχει μετά να στέλνει ένα δελτίο Τύπου, που να λέει με πόση στοργή αντιμετώπισε τα προβλήματα του φορέα με τον οποίο συναντήθηκε.

Προφανώς πολύ καλά κάνει. Δεν μπορεί κάποιος να φιλοδοξεί να γίνει δήμαρχος και να μην έχει πλήρη εικόνα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι φορείς και κοινωνικές συλλογικότητες του δήμου του. Να κάνει χειραψίες, να χαμογελάσει, να διαβεβαιώσει για την αμέριστη στήριξη του στους μύχιους πόθους και αιτήματα του φορέα, με τον οποίο συνομιλεί.

Μπορεί κάποιοι να καταντούν γελοίοι και να τους ειρωνεύονται οι συνομιλητές τους αμέσως μετά, αλλά προφανώς δεν είναι πρόβλημα αυτό.

Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι, τόσο από τους υποψηφίους όσο και από τους φορείς, δεν έχουν ιδέα πού ακριβώς συναντώνται. Αν υπάρχουν, δηλαδή, αρμοδιότητες του δήμου που να αφορούν τον εκάστοτε φορέα, σύλλογο κτλ.

Αλλά και να υπάρχουν, ο υποψήφιος σπανίως τις ξέρει. Όπως οι περισσότεροι των φορέων, σπανίως έχουν οποιαδήποτε ιδέα για το τι κάνει ο δήμος.

Έχουν την εντύπωση πως μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, να οικτίρουν την αβελτηρία του δημόσιου τομέα και να είναι βέβαιοι, στην περίπτωση που θα εκλεγούν, ότι για όλα όσα γίνονται πάντα θα υπάρχει κάποιος άλλος να φταίει.

Με όλα αυτά που ακούγονται στην προεκλογική περίοδο και με την άγνοια των θεμάτων, την οποία έχουν οι περισσότεροι υποψήφιοι, το μέλλον της πόλης δεν προοιωνίζεται ιδιαίτερα ευοίωνο. Σε αυτήν τη γενική άγνοια θα πρέπει να προστεθεί και η υποχώρηση της επιρροής των κομμάτων, τα οποία παλαιότερα είχαν κάποιους μηχανισμούς παραγωγής ιδεών και απαντήσεων.

Τώρα την επιρροή των κομμάτων έχουν αντικαταστήσει μεγάλα οικονομικά συμφέροντα με ασαφείς -στην καλύτερη περίπτωση- στόχους, που καθοδηγούν τους υποψήφιους, οι οποίοι συναγελάζονται δημόσια με τους προμηθευτές των δήμων, περιστοιχισμένοι από φιλόδοξους υποψήφιους συμβούλους, με πλήρη άγνοια των πραγματικών συνθηκών λειτουργίας των δήμων.

Κάποιες φορές δεν γίνεται σαφές αν οι υποψήφιοι κέρδισαν την υποστήριξη οικονομικά ισχυρών παραγόντων ή οι παράγοντες αγόρασαν παρακολουθήματα της πολιτικής επιρροής τους.

Μπορώ να είμαι απλώς απαισιόδοξος και να αισιοδοξώ ότι κάνω λάθος.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 21 Απριλίου 2019