Καλκούτα, αν δεν πονέσει η τσέπη
Είναι η αλλαγή στο δήμο, είναι η αλλαγή στην κυβέρνηση, ίσως και τα δύο, πάντως εδώ και λίγες μέρες η τροχαία αστυνόμευση στη Θεσσαλονίκη έχει αρχίσει να σοβαρεύει. Έτσι ήταν και στην αρχή της διοίκησης Μπουτάρη, αλλά μετά το πράγμα βάλτωσε και η πόλη επανήλθε σε συνθήκες Καλκούτας.
Όντως δεν είναι εύκολο, αν πρέπει να έχει διάρκεια. Και αν δεν έχει διάρκεια, είναι άχρηστο. Ο Έλληνας γενικώς είναι ένας περίεργος τύπος, που μπορεί να βάλει χέρι και στο εφάπαξ της πεθεράς, για να αγοράσει καινούργιο αυτοκίνητο, αλλά αν του πεις να πληρώσει τέσσερα ευρώ για πάρκιγκ, θα χαλάσετε τις καρδιές σας. Οπότε, θα αρχίσει πάλι η γνωστή γκρίνια. Όποιος την αντέξει, θα είναι πραγματικός μεταρρυθμιστής. Όσο αστείο και αν ακούγεται, να θεωρούμε μεταρρύθμιση το αυτονόητο, αυτό που γίνεται παντού στον πολιτισμένο κόσμο.
Δεν υπάρχουν επιλογές. Εάν πράγματι θέλουμε να αντιμετωπισθεί η αυθαιρεσία των οδηγών, προϋπόθεση είναι η αστυνόμευση. Κανονική αστυνόμευση, όχι το θέατρο που παίζεται χρόνια τώρα, παρκάρω όπου θέλω, περνά ο τροχονόμος ή ο δημοτικός αστυνομικός, σφυρίζει μέχρι να με ειδοποιήσουν να κατέβω, παίρνω το αυτοκίνητο, κάνω δυο βόλτες γύρω από το τετράγωνο, επιστρέφω, παρκάρω στο ίδιο μέρος, τέλος για σήμερα, αύριο βλέπουμε.
Εάν οι τροχαίες παραβάσεις δεν πονέσουν στην τσέπη, εάν διαιωνισθεί η τακτική νηπιαγωγείου όπου κανένας δεν έχει συνέπειες για τις πράξεις του, τα πράγματα θα γίνονται διαρκώς χειρότερα.
Όσο εμπεδώνεται η πεποίθηση ότι μπορείς να παρανομείς χωρίς συνέπειες τόσο περισσότεροι θα μπαίνουν στον πειρασμό όχι απλώς να παρκάρουν παράνομα αλλά και να οδηγούν μισομεθυσμένοι, να περνούν με κόκκινο, να έχουν τα αυτοκίνητά τους ανασφάλιστα ή χωρίς τεχνικό έλεγχο.
Εδώ που τα λέμε, απορίας άξιο είναι που οι περισσότεροι οδηγοί εξακολουθούν να σέβονται τη λεωφορειολωρίδα στην Τσιμισκή. Γιατί είναι διαπιστωμένο ότι μπορείς να την παραβιάσεις χωρίς συνέπεια, κάτι που εκατοντάδες «μάγκες» κάνουν κάθε μέρα χωρίς ποτέ να βρεθεί τροχονόμος να τους ελέγξει.
Όσοι θεωρούν το παράνομο παρκάρισμα εξόχως αντικοινωνική συμπεριφορά, πρέπει να διασκέδασαν με αυτό που συνέβη στη Δωδεκανήσου.
Για τη Δωδεκανήσου, ακριβώς μπροστά στο αστυνομικό τμήμα(!), εμπεδώθηκε η πεποίθηση ότι μπορείς να παρκάρεις ανενόχλητα δεξιά και αριστερά, δίπλα στις ποδηλατολωρίδες. Αν τραβάει η ψυχή σου και πάνω σ’ αυτές. Πρώτα τοποθετήθηκαν προειδοποιητικές κορδέλες. Κανένας δεν τις πήρε στα σοβαρά.
Την επομένη ήρθαν τα συνεργεία της τροχαίας. Σήκωσαν κάποια αυτοκίνητα, έκοψαν κλήσεις στα υπόλοιπα. Την επόμενη μέρα ο δρόμος ήταν πάλι γεμάτος. Ξαναήρθε η τροχαία. Την μεθεπόμενη τα αυτοκίνητα αραίωσαν. Ξαναήρθε η τροχαία. Και όταν έγινε αντιληπτό ότι η πλάκα τελείωσε, τελείωσε και το παράνομο παρκάρισμα. Βεβαίως, σε λίγες μέρες θα ξαναρχίσει. Εκεί θα κριθεί το ματς. Εάν οι έλεγχοι δεν συνεχιστούν, θα κυλήσουμε πάλι στην αρχή.
Θα πείτε, και τι πρέπει να γίνει; Να υπάρχουν τροχαία και δημοτική αστυνομία παντού; Αν μπορούσαν, ναι! Επειδή δεν μπορούν, έστω στα καίρια σημεία. Βλέπετε κάτι καλύτερο;
Γιατί στη λεωφόρο Στρατού η λεωφορειολωρίδα έχει στην πράξη καταργηθεί, στην Ανθέων επίσης και στη Βασιλίσσης Όλγας δεν αισθάνεται καλά τελευταία, στη λεωφόρο Νίκης παρκάρουν ακριβώς εκεί που θέλουν να πιούν τον φρέντο εσπρέσο που πίναμε και στο χωριό μας, ενώ στην Αγίου Δημητρίου και στην Κασσάνδρου το διπλοπαρκάρισμα είναι ακλόνητο. Και μιλάμε για τις κεντρικές αρτηρίες της πόλης.
ΥΓ: Στο πεζοδρόμιο της παλιάς παραλίας θα σκοτωθεί άνθρωπος. Άγνωστο εάν θα είναι πεζός, ποδηλάτης ή επιβάτης πατινιού, αλλά με αυτήν την περίεργη συνύπαρξη θα γίνει το κακό!
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 29 Σεπτεμβρίου 2019