ΑΠΟΨΕΙΣ

Τόσο η εθνική κρίση των συνόρων του Εβρου όσο και η πανδημία του κορονοϊού ανέδειξαν την ύπαρξη δύο τάσεων μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Και στις δύο περιπτώσεις ο Αλ. Τσίπρας και ελάχιστα στελέχη του κόμματος τήρησαν μια μετριοπαθή στάση, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών διαγκωνιζόταν ποιος θα εκφέρει τον πιο ακραίο και επιθετικό λόγο.

Στην περίπτωση της κρίσης στα σύνορα, ο Αλ. Τσίπρας συμπαρατάχθηκε με την κυβέρνηση, ενώ σχεδόν όλα τα λοιπά στελέχη του κόμματος συντάχθηκαν με τους μετανάστες-εισβολείς, κατηγορώντας συγχρόνως την κυβέρνηση για ακροδεξιά πολιτική.

Στην υγειονομική κρίση η γενική εικόνα που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σουρεαλιστική. Άλλοι παρακαλούν να αυξηθεί ο αριθμός των νεκρών για να υποστεί πλήγμα η κυβέρνηση, άλλοι επιτίθενται σε αυτούς που δίνουν την καθημερινή μάχη τόσο του συντονισμού των κινήσεων όσο και της ενημέρωσης. Άλλοι, φαντάζονται ελλείψεις εκεί που δεν υπάρχουν.

Έφτασαν στο σημείο να εγκαλούν την κυβέρνηση για την έλλειψη Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, την στιγμή που τα κρούσματα του κορονοϊού εξυπηρετούνται μόλις από το 10% των ΜΕΘ.

Από την άλλη την μεριά ο Αλέξης Τσίπρας και ο πρώην υπουργός Υγείας Α. Ξανθός, τηρούν μια στάση προσεκτική, με χαμηλούς τόνους. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πως η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών εγκρίνει τους κυβερνητικούς χειρισμούς τόσο στην κρίση του Έβρου όσο και στην υγειονομική κρίση. Βλέπει δηλαδή πως ο ακραίος αντιπολιτευτικός λόγος οδηγεί το κόμμα του σε πολιτική απομόνωση και γι΄ αυτό η εκφορά του λόγου του είναι μετριοπαθής.

Δυστυχώς γι΄αυτόν τον τόνο πάντα τον δίνουν οι ακραίοι, που είναι και οι περισσότεροι. Οι φωνές τους καλύπτουν τις φωνές της σύνεσης και της λογικής.

Τι γίνεται λοιπόν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ; Υπάρχουν δύο γραμμές;

Το σίγουρο είναι πως υπάρχει ένας αδύναμος αρχηγός που δεν μπορεί να επιβάλει την πολιτική του. Δεν διαθέτει την πυγμή να ορίσει τους κανόνες πολιτικής συμπεριφοράς και να υποχρεώσει τα στελέχη του να συμμορφωθούν με αυτούς.

Ενδεικτικά αναφέρω τις ακραίες συμπεριφορές προβεβλημένων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ τις οποίες δεν τόλμησε καν να καταδικάσει ο Α. Τσίπρας (περιπτώσεις Καψώχα, Κούλογλου, Πολλάκη). Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την ημέρα που ανέλαβε την αρχηγία στην Νέα Δημοκρατία διέγραψε όσα στελέχη έκρινε πως με την συμπεριφορά τους κάνουν ζημία στην εικόνα της παράταξης και ο λόγος τους εκφεύγει των ιδεολογικών πλαισίων της. Και δεν ήταν λίγα τα στελέχη που διαγράφηκαν.

Φαίνεται πως μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ επικρατούν αυτοί που πιστεύουν πως η κυβέρνηση πολύ σύντομα θα κληθεί να διαχειρισθεί πρωτόγνωρες καταστάσεις και δημιουργούν το κλίμα της σύγκρουσης από τώρα. Πιστεύουν πως με την ακραία πολιτική τους συμπεριφορά κρατούν σε εγρήγορση το ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνον που οι δημοσκοπήσεις μέχρι στιγμής δείχνουν το αντίθετο.

Η κυβέρνηση, λόγω των επιτυχημένων χειρισμών στην εθνική και στην υγειονομική κρίση, αυξάνει την διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ίσως αυτή η διγλωσσία που υπάρχει στο κόμμα λυθεί στο επικείμενο συνέδριο. Μέχρι τότε όμως η ζημία που γίνεται, σχεδόν σε καθημερινή βάση, είναι μεγάλη κυρίως για το κύρος του Αλέξη Τσίπρα.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 12 Απριλίου 2020