ΑΠΟΨΕΙΣ

Ότι του Έλληνα ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει είναι γνωστό. Αλλά βλέποντας αυτές τις μέρες τις κινητοποιήσεις στα νησιά του Βορείου Αιγαίου, περισσότερο θυμάται κανείς την άλλη ελληνική αρχή: μακριά από τον κ@λο μου και ας είναι και στου αδερφού μου. Αυτονόητα -όπως σε όλα- η ευαισθησία εξαντλείται στην αναφορά ότι πρέπει να λυθεί το θέμα (όπως με τους ΧΥΤΑ, τα εργοστάσια ανακύκλωσης, κ.λπ.) με το αυτονόητο: να πάνε αλλού!

Άντε στην καλύτερη περίπτωση να μοιραστούν αναλογικά σε όλη την Ελλάδα. Μήπως δεν θυμόμαστε τις αναφορές στο αθηνοκεντρικό κράτος -όπου ό,τι μας ενοχλεί πρέπει να μεταφερθεί εκεί; Ή τις αναφορές των αλληλέγγυων για τη χρηματοδότηση (από τους άλλους προφανώς) των ενεργειών που οι αλληλέγγυοι κρίνουν ότι πρέπει να γίνουν;

Σοφές και δοκιμασμένες πρακτικές. Έτσι συσπειρώνεις αυτούς που θεωρούν ότι θα υποβαθμιστεί η περιοχή τους, αλλά μπορεί να χάνεις τους άλλους που θεωρούν ότι με τη δική σου υποβάθμιση δεν θα θιγούν οι ίδιοι. Δύσκολο να μετρήσεις πόσο είναι το όφελος στη μία και την άλλη περίπτωση. Αλλά απαραίτητο…

Υπάρχει σωστό; Καταρχήν είναι προφανές ότι οι άνθρωποι που έρχονται (ανεξάρτητα αν πληρώνουν, τους στέλνουν οι Τούρκοι, έρχονται μόνοι τους) πρέπει να αντιμετωπιστούν όπως είναι. Ως άνθρωποι. Να τους βοηθήσουμε, να τους περιθάλψουμε, να προσπαθήσουμε να τους αξιοποιήσουμε. Να ξεχωρίσουμε αυτούς που είναι πρόσφυγες και να γυρίσουμε τους άλλους εκεί που πρέπει. Το κεφαλαιώδες ερώτημα είναι αν αυτοί θέλουν να αξιοποιηθούν! Να ενσωματωθούν εδώ. Κυρίως γιατί το όνειρο να φύγουν σε άλλη γη άλλα μέρη κυριαρχεί. Έτσι, θυμίζουν συχνά τη γιαγιά που οι πρόσκοποι την περνούν στο απέναντι πεζοδρόμιο και αυτή διαμαρτύρεται λέγοντας «παιδάκι μου εγώ δεν ήθελα να περάσω το δρόμο»!

Παιδιά στα σχολεία που περιμένουν χωρίς φυσικά να μαθαίνουν την δύσκολη γλώσσα μας να περάσουν οι τάξεις για να μην μείνουν αγράμματα, παιδιά που βαριούνται προφανώς και παιδιά που η οικογένεια χρησιμοποιεί ως πηγή επιδομάτων. Φταίνε; Προφανώς όχι. Αλλά δεν φταίνε και τα σχολεία.

Να γίνει γρήγορα ξεκαθάρισμα. Μακάρι. Να πειστούν οι κινητοποιούμενοι από τα έργα (δηλαδή να λειτουργεί αποτελεσματικά η νέα δομή). Μακάρι. Να αξιοποιηθούν οι πρόσφυγες και μετανάστες. Μακάρι. Σε τι; Στην αγορά εργασίας που έχει λάθος προσανατολισμό; Αναρωτιέμαι γιατί ποτέ δεν σχεδιάζουμε και δεν ελέγχουμε τις επιπτώσεις. Θα είναι ίδιον της φυλής προφανώς.

Σε λίγο θα αρχίσουμε να ψωνίζουμε λόγω του κορονοϊού. Μας ήρθε και εδώ στην Θεσσαλονίκη. Ευκαιρία για μακρές αναρρωτικές…. Ας πάνε αλλού οι φορείς.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 29 Φεβρουαρίου/1 Μαρτίου 2020