Ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο
Όταν στο τέλος της δεκαετίας του 1990, αρχές του 2000, η Ελλάδα είχε αποφασίσει ν’ αλλάξει προσέγγιση στην διαχείριση της 17Ν, είχαν κληθεί στην Ελλάδα πράκτορες της Scotland Yard για να συνδράμουν στην επιχείρηση. Κάποια στιγμή ρωτήθηκαν τι δεν πήγαινε καλά τόσα χρόνια και η προσπάθεια δεν απέδιδε. «Προσπαθήσατε να διαχειριστείτε τη βία πολιτικά, ενώ το μείζον γεγονός είναι αστυνομικό», είχαν απαντήσει.
Το ίδιο συμβαίνει και στην αθλητική βία, δηλαδή στη βία που σχετίζεται με αθλητικές δραστηριότητες. Οι διωκτικές αρχές αντιμετωπίζουν τους χουλιγκάνους ως απότοκο του αθλητισμού, ενώ στην πραγματικότητα ο αθλητισμός είναι το πρόσχημα της δημιουργίας των συνδέσμων και της αξιοποίησης τους για τον σχηματισμό φτηνών στρατών.
Προφανώς οι διωκτικές αρχές ήξεραν τι υπήρχε μέσα στα γραφεία των συνδέσμων. Το αντιμετώπιζαν όμως με την ανεκτικότητα που αρμόζει για τα «παιδιά που παίζουν». Κάτι παιδιά που ριγούν όταν βλέπουν την περίφημη φωτογραφία του Μιχάλη Παππού με τον αέρινο Κούδα να περνά τον Άνθιμο Καψή.
Αυτό δεν υπάρχει και είναι αμφίβολο αν αυτά τα παιδιά ξέρουν ποιος είναι ο Κούδας. Γι’ αυτό και η προσπάθεια να αναδειχθούν τα θύματα της βίας ως σύμβολα είναι εξαιρετικά ριψοκίνδυνη.
Το νεαρό θύμα της δολοφονίας στη Χαριλάου, δεν συμμετείχε σε κανέναν από αυτούς τους στρατούς με αποτέλεσμα οι φανέλες με το νούμερο 19, να μην προσφέρουν στην καταπολέμηση της βίας αλλά στην υπόμνηση της.
Ειδικά όταν στην προσπάθεια συμμετέχει ως νομικός ο άνθρωπος που ως ιδιοκτήτης άλλης ΠΑΕ, αντιπαρατέθηκε σκληρά με τον ιδιοκτήτη του ΠΑΟΚ.
Δεν λειτουργεί προληπτικά, δεν λειτουργεί αποτρεπτικά, δεν είναι ότι οι δολοφόνοι δεν ήξεραν τι κάνουν. Το επόμενο βράδυ της δολοφονίας, μια παρέα πέντε εφήβων με μαχαίρι λήστεψε ένα μίνι μάρκετ για 15 ευρώ.
Ας πάμε λοιπόν στην ουσία. Η βία δεν είναι αθλητική. Η βία είναι βία. Και για να την αντιμετωπίσουμε πρέπει να δούμε ποιος τη συντηρεί και ποιον εξυπηρετεί η συγκεκριμένη έκφανση της. Ας δούμε την αστυνομική διάσταση. Και κυρίως τα κίνητρα της.
Ξέρουμε ποιος κάνει την έγχυση του δηλητηρίου. Ξέρουμε πως ψηφίζουν οι σύνδεσμοι. Αλλά δεν θέλουμε να το πούμε γιατί αυτοί οι ίδιοι οι σύνδεσμοι είναι χρήσιμοι στο πολιτικό προσωπικό που νομίζει ότι με μία παρότρυνση, από αυτούς θα κερδίσουν εύκολους σταυρούς.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 06.02.2022
