ΑΠΟΨΕΙΣ

Τα δράματα λόγω COVID είναι καθημερινά. Έγκυες ανεμβολίαστες που χάνουν τη ζωή τους. Πατέρες πολύτεκνων οικογενειών που ξεψυχούν στις ΜΕΘ. Νέα παιδιά που πιστεύουν πως είναι άτρωτα στην COVID τα οποία φεύγουν από τη ζωή, αφήνοντας πίσω τους χαροκαμένους γονείς. Όλοι έχουμε να διηγηθούμε πολλές τέτοιες δραματικές ιστορίες που συνέβησαν και συμβαίνουν στον κοινωνικό μας περίγυρο.

Και αυτά τα φαινόμενα θα πολλαπλασιάζονται στο βαθμό που η πανδημία θα σαρώσει -σύμφωνα με τους αρμόδιους γιατρούς- όλους τους μη εμβολιασμένους. Η κατηγορηματικότητα με την οποία προχωρούν σε αυτή τη διαπίστωση δεν αφήνει κανένα περιθώριο να μη συμβεί αυτό το εφιαλτικό σενάριο. Και ο εφιάλτης γίνεται μεγαλύτερος για όσους άνω των 65 ετών δεν έχουν εμβολιαστεί, και κατά τα φαινόμενα δεν προτίθενται να εμβολιαστούν.

Πραγματικά είναι να απορείς πώς υπάρχει τόση προκατάληψη σε μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή κοινωνία. Πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες πολίτες δηλώνουν την πλήρη και συνειδητή άρνηση τους να εμβολιαστούν. Αποτελεί ο αντιεμβολιασμός στοιχείο της ταυτότητας τους, στάση ζωής. Δέχονται να παίξουν τη ζωή του στα ζάρια και να συμπαρασύρουν σε αυτό το τραγικό παιχνίδι και τους οικείους τους.

Τι συμβαίνει πραγματικά με αυτό το πλήθος; Περιφρονεί τη ζωή; Μήπως δεν έχει πειστεί για την επικινδυνότητα του ιού; Μα διαβάζουν, ακούν, βλέπουν γύρω τους τι συμβαίνει. Συνάνθρωποι τους εγκαταλείπουν το μάταιο τούτο κόσμο για μια ιδεοληψία, για μια προκατάληψη. Συμβαίνει δίπλα τους.

Προφανώς όλοι αυτοί οι αντιεμβολιαστές δεν μπορεί να αντιμετωπιστούν με τον ορθό λόγο, με το επιχείρημα. Δεν πρόκειται να πειστούν, γιατί είναι οχυρωμένοι πίσω από τις εμμονές και τους παραλογισμούς τους. Και ως γνωστόν δεν μπορεί να πείσουμε έναν που παραλογίζεται με λογικά επιχειρήματα. Ανήκουμε σε διαφορετικούς κόσμους.

Υπάρχουν κοινωνικά αίτια σε αυτό το μαζικό φαινόμενο του αντιεμβολιασμού; Γιατί το ένα εκατομμύριο Έλληνες πολίτες που δηλώνουν κατηγορηματικά ότι ποτέ δε θα εμβολιαστούν είναι ένα σημαντικό μέγεθος, που ουδείς μπορεί να το αγνοήσει. Φαίνεται, αν κρίνουμε από τα στατιστικά στοιχεία, ότι δύο είναι τα κυρίαρχα αίτια του αντιεμβολιαστικού φαινομένου. Το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, καθώς αυτό το φαινόμενο παρουσιάζει έξαρση στις υποβαθμισμένες περιοχές και ο καθοριστικός ρόλος του τοπικού παππά. Όχι της Εκκλησίας ως σώμα, αλλά του μεμονωμένου ιερωμένου που έχει σχεδόν καθημερινή επαφή με τους πιστούς και έτσι τους επηρεάζει.

Επειδή αυτοί είναι δύο παράγοντες που δεν μπορεί να αντιμετωπιστούν άμεσα, γι’ αυτό και υπάρχει ο μεγάλος όγκος των αντιεμβολιαστών που αντιστέκεται πεισματικά στα μηνύματα της Επιστήμης.

Το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο αποτελεί τροχοπέδη να γίνουν κατανοητά τα όσα καθημερινά υποστηρίζουν η πολιτεία και οι επιστήμονες. Ενώ η καθημερινή επαφή των πολιτών με τον παππά τους, που τις περισσότερες φορές είναι και ο πνευματικός τους, καθιστά αυτή τη σχέση καθοριστική για τη στάση τους απέναντι στο εμβόλιο. Και δυστυχώς υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός ιερωμένων που στο όνομα της πίστης, ουσιαστικά καλλιεργεί τη θρησκοληψία και το φανατισμό.

Η μόνη λογική λύση σε αυτόν τον παραλογισμό είναι η φυσική επιλογή. Όποιος επιλέγει συνειδητά να παίξει τη ζωή του στα ζάρια, ας τη χάσει.