ΑΠΟΨΕΙΣ

Όλες οι δημοσκοπήσεις αυτών των ημερών δείχνουν πως η Νέα Δημοκρατία διατηρεί ένα δημοσκοπικό προβάδισμα 6,5-8,5 μονάδων. Βέβαια είναι λίγο μειωμένο σε σχέση με το προβάδισμα που είχε πριν το καλοκαίρι και αυτό θα πρέπει να ανησυχεί τους κυβερνώντες. Τουριστικά ήταν μία εξαιρετική χρονιά, όλη η αλυσίδα του χώρου είχε ικανοποιητικές έως πολύ καλές εισπράξεις και επιπλέον δεν είχαμε φέτος πυρκαγιές αναλόγου εκτάσεως με τις περσινές. Συνεπώς ερευνητέον τι συνέβη και υπήρξε αυτή η μικρή πτώση.

Πάντα σύμφωνα με αυτές τις δημοσκοπήσεις η πλειοψηφία των πολιτών βρίσκεται σε οικονομική δυσπραγία λόγω των αυξήσεων στις τιμές της ενέργειας και των λοιπών προϊόντων. Η κυβέρνηση βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη, όμως αποδεικνύεται πως το βαρέλι δεν έχει πάτο. Τα επιδόματα δεν καλύπτουν τις ανάγκες των νοικοκυριών, καθώς οι αυξήσεις των τιμών είναι συνεχείς. Και ο πολίτης δεν κάθεται να κάνει γεωπολιτική ανάλυση για να εξετάσει ποιος ευθύνεται για την δύσκολη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Δεν τον ενδιαφέρει. Απέναντί του έχει την κυβέρνηση του και από αυτή ζητά να λύσει το πρόβλημα του. Πώς θα το λύσει, δεν τον ενδιαφέρει. Έτσι λειτουργούσε, έτσι λειτουργεί και θα λειτουργεί ο μέσος πολίτης.

Και από εδώ ανακύπτουν τα προβλήματα και οι κυβερνητικές φθορές. Το γεγονός πως η αξιωματική αντιπολίτευση δεν καρπώνεται σχεδόν τίποτα από αυτή τη φθορά, δεν θα πρέπει να εφησυχάζει την κυβέρνηση για δύο λόγους:

1. Είναι μακρύ το διάστημα μέχρι τις εκλογές. Κανένας δεν γνωρίζει τι θα συμβεί σε παγκόσμιο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό προκαλεί αβεβαιότητες στην κοινή γνώμη που τελικά λειτουργούν αποσταθεροποιητικά προς το δεδομένο σύστημα σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. Άρα η κυβέρνηση, παρά τις παροχές που εξαγγέλλει, βαδίζει στα τυφλά προς έναν δύσκολο χειμώνα. Ο προγραμματισμός της ενδέχεται να ανατραπεί στην κρίσιμη περίοδο προ των εκλογών.

2. Την Νέα Δημοκρατία πρωτίστως την ενδιαφέρει η αυτοδυναμία. Η πρώτη θέση θεωρείται δεδομένη, άρα ο πήχης μπαίνει ψηλά. Ο στόχος της είναι στις εκλογές με την απλή αναλογική να προσεγγίσει το 35%, κάτι με τα σημερινά δεδομένα δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Αλλά τα σημερινά δεδομένα θα ισχύουν μετά από οκτώ με εννιά μήνες; Η διεθνής κατάσταση είναι τόσο ρευστή που ουδείς τολμά να κάνει προβλέψεις. Αν βεβαίως επιτύχει αυτό το 35% στις πρώτες εκλογές, στις εκλογές με την ενισχυμένη αναλογική θα ποντάρει και στα διλήμματα που θα θέσει στο εκλογικό σώμα για την κατάκτηση μιας οριακής αυτοδυναμίας.

Σε όλο αυτό το σκηνικό θα πρέπει να προσθέσουμε και την κορύφωση των τουρκικών προκλήσεων με τις συνεχείς απειλές τόσο του ίδιου του Ερντογάν όσο και στενών συνεργατών του. Δεν θα πρέπει να υποτιμάμε αυτήν την κατάσταση που θέτει ακόμα έναν άγνωστο «χ» σε μία, ούτως ή άλλως, δύσκολη εξίσωση. Από την στιγμή που ο πρωθυπουργός επέλεξε κινούμενος θεσμικά να εξαντλήσει την τετραετία -και καλώς έπραξε- θα βαδίσει σε ένα διεθνές πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον και σε ένα εσωτερικό πολιτικό τοπίο που όλα μαζί θα έχουν τα χαρακτηριστικά της κινούμενης άμμου.

Οι καλοί οι καπετάνιοι στις φουρτούνες φαίνονται.