Πολύ καλό για το τίποτε...
Ο οδοντίατρος μου την ώρα που κάνει την κρίσιμη κίνηση που ενδέχεται να πονέσει τον ασθενή συνηθίζει να λέει «δεν είναι τίποτε προσωπικό». Θυμάμαι την προσέγγιση του σε διάφορα πολιτικά γεγονότα.
Τον θυμήθηκα διαβάζοντας ότι ο Νίκος Παππάς, όταν ρωτήθηκε γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καταδιώκει τον πρώην σύμβουλο του Σαμαρά, Παπασταύρου, φέρεται να έχει πει «it's just politics».
Τον θυμήθηκα διαβάζοντας τη δήλωση του δημάρχου Θεσσαλονίκης, μετά την ενημέρωση του από τον πρόεδρο του μετρό στις 4 Ιουνίου 2020. «Το μετρό είναι σε καλά χέρια», είπε ο δήμαρχος, αφού τον είχε ξεναγήσει ο πρόεδρος.
Πριν από έναν χρόνο (και 3-4 μέρες για την ακρίβεια) ο δήμαρχος και ο πρόεδρος, ως υποψήφιοι, είχαν ανταλλάξει μάλλον βαριές εκφράσεις. Ο ένας για τον άλλο. Ο ένας κέρδισε, ο άλλος έχασε. Έτσι γίνεται στις εκλογές. Αλλά οι εκφράσεις έμειναν. Και πόλωσαν. Δυσκόλεψαν ανθρώπους και σχέσεις. Κάποιοι τις πήραν σοβαρά και απέκρουσαν προτάσεις. Άλλοι δέχτηκαν προτάσεις επειδή τις πήραν σοβαρά.
Αλλά αν είναι έτσι κι ο Παππάς έχει δίκαιο. Ανήθικο βέβαια αλλά δίκαιο. Μπορείς να διώκεις έναν αντίπαλό σου αρκεί να έχεις πολιτικό όφελος. Και αν δεν τον διώκεις, αλλά απλώς τον απαξιώνεις, το θέμα ανάγεται σε πταίσμα. Τίποτε, δηλαδή, σε μια κοινωνία που ούτε για τα κακουργήματα δεν πάει κάποιος φυλακή. Στο μεταξύ, όμως, εκείνες οι βαριές κουβέντες για κάποιους είχαν προσωπικό κόστος. Εφόσον έληξε εκείνη η περίοδος, ας λήξει πλήρως και οριστικά. Ας γίνει τώρα εκείνο που δεν έγινε πριν από έναν χρόνο.
Μια συνάντηση, μια χειραψία, να δώσουν ένα τέλος στην εικόνα που αποτύπωσαν πριν ένα χρόνο και που δεν ήταν ευχάριστη για κανέναν. Διότι πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο ο οδοντίατρός μου θα μου χρεώνει προστιθέμενη αξία στο σφράγισμα και το καθάρισμα την πολιτική συμβουλή που αφιλοκερδώς δίνει. «Δεν είναι τίποτε προσωπικό!».
Τα ερωτήματα τι κόστισε στον Παπασταύρου η δαιμονοποίηση του επί πέντε χρόνια αφήνω να τα απαντήσει η ιστορία. Έτσι κι αλλιώς... έπεα πτερόεντα... Στο κάτω κάτω είναι βέβαιο ότι ο Νίκος Παππάς δεν είναι ούτε ο πρώτος διδάξας, ούτε ο τελευταίος εφαρμοσας.
Δεν είναι οδοντίατρος...
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 06-07 Ιουνίου 2020