Σφυρίζουμε τη λήξη της πανδημίας
Όπως λέμε «και ο διαιτητής σφυρίζει τη λήξη του αγώνα», έτσι μπορούμε να πούμε πως η Ευρώπη σφυρίζει τη λήξη της πανδημίας. Σχεδόν όλες οι χώρες αίρουν τα μέτρα και η ζωή των πολιτών βαίνει προς την κανονικότητα.
Το ίδιο συμβαίνει και στην πατρίδα μας. Μόνον τα ΜΜΕ ασχολούνται με την πανδημία. Κυβέρνηση και πολίτες φαίνεται πως προσπερνούν τις καθημερινές ανακοινώσεις για κρούσματα, θανάτους και διασωληνομένους. Τις αντιμετωπίζουν ως ένα ακόμα στατιστικό στοιχείο.
Οι λόγοι αυτής της συμπεριφοράς είναι δύο:
1. Η φυσιολογική κούραση από τα μέτρα που κρατούν σχεδόν δύο χρόνια. Το ζήτημα δεν είναι μόνο ψυχολογικό. Είναι πρωτίστως οικονομικό και αφορά την τσέπη των πολιτών και τα μεγέθη της εθνικής οικονομίας. Οι παροχές λόγω της πανδημίας έχουν λήξει, όμως αντικαταστάθηκαν από τις παροχές λόγω της ακρίβειας, που εν τίνι μέτρω οφείλεται στην ελλιπή τροφοδοσία της αγοράς εξαιτίας της πανδημίας. Προφανώς η εθνική οικονομία δεν αντέχει την ύπαρξη δύο εστιών παροχών. Οπότε είναι απολύτως ρεαλιστικό η οικονομία να βρίσκει τους κανονικούς, προ κορονοϊού, ρυθμούς.
2. Η ύπαρξη των εμβολίων και η άρτια οργάνωση των εμβολιασμών μεταφέρει την ευθύνη από την πολιτεία στους πολίτες. Γι’ αυτό τον λόγο ο υψηλός αριθμός ημερήσιων θανάτων αντιμετωπίζεται με μια αδιαφορία. «Να πάνε να εμβολιαστούν», λέει το 75% περίπου των εμβολιασμένων Ελλήνων, απαιτώντας να ομαλοποιηθεί η καθημερινότητα τους. Οι αριθμοί που αφορούν τη COVID δε συγκινούν πια. Η λύση υπάρχει και ο καθένας με τις επιλογές του.
Φαίνεται λοιπόν πως μπήκαμε στην τελική ευθεία για να επανέλθουν όλα στην προτεραία κατάσταση, ανεξαρτήτως κρουσμάτων, θανάτων και διασωληνομένων. Εννοείται πως για να επανέλθει η ζωή και η οικονομία στους κανονικούς ρυθμούς θα πρέπει η λήξη της πανδημίας να σφυριχθεί σχεδόν ταυτόχρονα σε όλη τον κόσμο, ώστε να αποκατασταθούν και οι, χωρίς ελέγχους και περιορισμούς, μετακινήσεις από χώρα σε χώρα.
Αυτό αφορά ιδιαίτερα τις τουριστικές ευρωπαϊκές χώρες που προσδοκούν φέτος να έχουν μια εξαιρετική χρονιά, αν και θα γνωρίσουν τον έντονο ανταγωνισμό της Τουρκίας η οποία λόγω της υποτιμήσεως του νομίσματος της θα είναι ένας ιδιαίτερα ελκυστικός προορισμός.
Εκείνο που παρατηρώ είναι ότι οι συντηρητικές φωνές των ειδικών δε λαμβάνονται υπ’ όψη τόσο από την κυβέρνηση όσο κυρίως από τους πολίτες. Η κίνηση που παρατηρείται κυρίως την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή και στους δρόμους και στους χώρους εστίασης, δύσκολα πλέον μπορεί να ελεγχθεί και αποτελεί η άρση και των τελευταίων περιορισμών μονόδρομο για την κυβέρνηση, αν δε θέλει να καταβάλει πολιτικό κόστος.
Διαβάζοντας αυτά που γράφονται στο διαδίκτυο αλλά και στην έντυπη δημοσιογραφία, στόχος της κυβέρνησης είναι το Πάσχα να γιορταστεί άνευ περιορισμών. Υποθέτω πως η σχετική απόφαση θα ληφθεί με κριτήρια αποκλειστικά πολιτικά, καθώς θα πρέπει να αντιμετωπίσει απερίσπαστη από άλλα προβλήματα το μεγάλο θέμα της ακρίβειας, του οποίου την έκταση και κυρίως τη διάρκεια ουδείς μπορεί να προβλέψει.
Δύο χρόνια με περιοριστικά μέτρα, σφιχτά ή χαλαρά, είναι πολλά. «Ο διαιτητής ας σφυρίξει τη λήξη του αγώνα».
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 20.02.022