ΑΠΟΨΕΙΣ

Το έργο που ανέλαβαν οι γεφυροποιοί είναι Σισύφειο. Με το που φαίνεται πως κάτι κινείται, με το που κάνει μια ελπιδοφόρα δήλωση κάποιο παροπλισμένο στέλεχος του ΚΙΝΑΛ, έρχεται ο Πολλάκης και χύνει όλο το γάλα από την καρδάρα που μάζευαν με πολύ κόπο και ιδρώτα οι αποκαλούμενοι γεφυροποιοί. Δεν είναι πρώτη φορά που γίνεται αυτό.

Και αν δεν είναι ο Πολλάκης, είναι κάποιο άλλο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που με τις δηλώσεις του θα τορπιλίσει την προσπάθεια σύγκλισης του χώρου της ριζοσπαστικής Αριστεράς με αυτόν της Κεντροαριστεράς.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν το γνωρίζει; Δεν αντιλαμβάνεται πως παρόμοιες χυδαίες συμπεριφορές καθιστούν αδύνατη την προσέγγιση των δύο χώρων;

Φυσικά και το γνωρίζει. Όμως εξίσου καλά γνωρίζει πως αυτές οι συμπεριφορές αποτελούν δομικά χαρακτηριστικά της φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ. Ακυρώνοντας τον λόγο τού κάθε Πολλάκη, ακυρώνει ουσιαστικά την ίδια την πορεία που τον έφερε στην εξουσία.

Από την άλλη την πλευρά, από την πλευρά της Κεντροαριστεράς, όλοι αυτοί που ανέλαβαν αυτό το εγχείρημα γνώριζαν εξ αρχής τις δυσκολίες που υπήρχαν. Γνώριζαν πως οι δικές τους οι αντιλήψεις ελάχιστη σχέση έχουν με την κυρίαρχη έκφραση του ΣΥΡΙΖΑ.

Συνεπώς, είχαν αντιληφθεί πως το πρόβλημα δεν ήταν να προσχωρήσουν αυτοί στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή θα ήταν η εύκολη λύση. Το πρόβλημα ήταν και παραμένει να μετακινήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε πιο μετριοπαθείς θέσεις και σε στοιχειωδώς ευπρεπή εκφορά λόγου.

Και βλέπουν πως απέτυχαν. Μάλιστα στην απελπισία τους, αναζητούν εναγωνίως μια δήλωση, ένα άρθρο, κάτι τέλος πάντων που να δικαιώνει την άποψη τους πως ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει. Όμως, πριν καν το δημοσιεύσουν, γίνεται κάτι που ματαιώνει τις προσδοκίες τους. Σβήνει την πρόσκαιρη χαρά τους.

Είτε λέγεται Κυρίτσης, είτε Πολλάκης, είτε ο ίδιος ο Τσίπρας, με τις δηλώσεις τους, με τον διχαστικό τους λόγο, ανατινάζουν τις γέφυρες που με πολύ κόπο έκτισαν, πέτρα-πέτρα οι γεφυροποιοί.

Και πάλι από την αρχή.

Ας δούμε όμως την ουσία αυτού του εγχειρήματος της προσέγγισης της ριζοσπαστικής Αριστεράς με την Κεντροαριστερά.

Υποθέτω πως είναι η αποδοχή από την βάση του ΚΙΝΑΛ αυτής της προσέγγισης. Δεν νομίζω να ενδιαφέρει κανέναν αν και άλλα τριτοκλασάτα στελέχη του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ προσχωρήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η προσπάθεια έγινε, αλλά δεν απέτρεψε την βαριά εκλογική ήττα.

Η εναπομείνασα εκλογική βάση του ΚΙΝΑΛ είναι για πολλούς λόγους βαθύτατα αντι-ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν προκαλεί αυτήν την συγκεκριμένη εκλογική βάση. Απεναντίας, η συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα στελεχών που προέρχονται από την Κεντροαριστερά, ελάχιστα περιθώρια αφήνει για την καλλιέργεια του γνωστού αντιδεξιού συνδρόμου.

Μπορεί τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να επινοούν ακροδεξιές πρακτικές της κυβέρνησης ή νεοφιλελεύθερες πολιτικές, όμως αυτό που μετρά δεν είναι αυτό που οι ίδιοι πιστεύουν. Οι πολίτες, και μάλιστα οι κεντροαριστεροί πολίτες, δεν μπορούν να συμφωνήσουν με τις φαντασιώσεις του Τσίπρα και των συνεργατών του.

Έτσι όλη η προσπάθεια των γεφυροποιών είναι ναρκοθετημένη και από τις δύο πλευρές της γέφυρας. Και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με την συμπεριφορά τους έχουν υπονομεύσει αυτή την προσπάθεια και η βάση της Κεντροαριστεράς δεν βλέπει στην κυβερνητική πρακτική ακροδεξιές τάσεις.

Νομίζω πως η όλη διαδικασία έχει φτάσει στο όριο του μπιζιμποντισμού. Δηλαδή, «να ‘χαμε να λέγαμε».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17 Μαΐου 2020