Υπάρχουμε και εμείς οι πολλοί
Αμάν πια αυτή η ετήσια γκρίνια με αφορμή την Εθνική Επέτειο, τέλεια είν’ η χώρα μας! Είναι τέλεια αν παρκάρεις όπου γουστάρεις・αν είσαι νέος, υγιής και ματσωμένος・αν τα παιδιά σου δε μετέχουν πλέον της «Εθνικής Παιδείας»・αν το πτυχίο το θέλεις μόνο για δικαιολογητικό του ΑΣΕΠ・αν ασχολείσαι με την… περισυλλογή μετάλλων・αν δεν σε κυνηγάνε Δημόσιο και εισπρακτικές・ αν δε σε πολυαπασχολει η καταβολή φόρων και εισφορών・αν έχεις εγγυημένο μηνιαίο εισόδημα・αν είσαι… ελληνάρας ή αντισυστημικός μπαχαλάκιας. Κάνοντας τον κόπο να ρίξετε μία ματιά γύρω σας θα διαπιστώσετε πόσοι από το περιβάλλον σας εμπίπτουν στις παραπάνω μα και παραπλήσιες κοινωνικές ομάδες. Κατά συνέπεια, πλείστοι συμπολίτες μας αρκούνται στον ήλιο, στη θάλασσα, στο φρέντο, στα ταβερνάκια, στην Πασχαλιά και στη γενική ελευθεριότητα που επικρατεί παντού γύρω μας, αρνούμενοι οποιαδήποτε ριζική αλλαγή. Αγαπούν την Ελλάδα.
Άλλοι πάλι -συνήθως εντελώς άσχετοι απ’ όλους τους παραπάνω- βράζουν μονίμως μεσ’ το ζουμί τους και ξεσπούν καταφερόμενοι κατά κομμάτων, παπάδων, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών και γενικά των συμπατριωτών τους. Εξαπολύουν μύδρους -σανοφάγοι, φθονεροί, αρχαιομανείς- και κατόπιν αρχίζουν τετριμμένες αοριστολογίες για οπισθοδρομικό λαό που δεν πέρασε Διαφωτισμό, για προκρούστεια συρρίκνωση του κράτους, για κατάργηση πολιτικών κοινωνικής συνοχής, για άτεγκτη επιβολή πειθαρχίας. Σπανίως μπαίνουν στον κόπο να μας εξηγήσουν γιατί τέλος πάντων ασχολούνται με τη σημερινή Ελλάδα, εφόσον τους είναι τόσο απεχθής. Ίσως επειδή δε θέλουν να παραδεχθούν πως το κάνουν για ό,τι και οι υπόλοιποι: για τον ήλιο, τη θάλασσα, το φρέντο, την Πασχαλιά, τα ταβερνάκια, και τη γενική ελευθεριότητα. Εν πάσει περιπτώσει, και αυτοί αγαπούν την Ελλάδα.
Υπάρχουμε όμως και εμείς οι πολλοί, όσοι δεν απαιτούμε το ιδανικό μα μία χώρα ποιοτικής συμβίωσης, αναπτυσσόμενη μέσα σε σταθερό περιβάλλον αλληλοσεβασμού, ισονομίας και χρηστής διακυβέρνησης. Εμείς που δυστυχώς δεν εκπλαγήκαμε από την κρατική ανικανότητα στα Τέμπη. Εμείς που ζητάμε πρόοδο δίχως μεμψιμοιρίες και ρεβανσισμούς. Εμείς που θέλουμε τους πολιτικούς υπηρέτες του εθνικού και όχι του κομματικού συμφέροντος. Εμείς που δύο αιώνες μετά την Επανάσταση πασχίζουμε να συνέλθουμε από την κρίση και την πανδημία και να επενδύσουμε εδώ στο μέλλον των παιδιών μας. Εμείς που επιμένουμε να εμπνεόμαστε από τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση όλων των ηρώων μας, ενώ απορρίπτουμε τις διχόνοιες και ακρότητες τους. Εμείς που ζητάμε να αναδιατυπωθεί το ιδρυτικό μας αφήγημα έτσι ώστε να αντιμετωπίζει τις τωρινές και αυριανές προκλήσεις.
Αμέσως μετά την Εθνική Επέτειο ορίστηκαν οι εκλογές. Αν όντως αγαπάμε την Ελλάδα μας, μας προσφέρεται μία εξαιρετική αφορμή για αντικειμενική αυτοκριτική και για ένα φρέσκο συλλογικό πρόταγμα, όμως εμπνεόμενοι από το περήφανο παρελθόν και όχι άκριτα προσκολλημένοι σ’ αυτό.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 02.04.2023