Απλοί προβληματισμοί της Κυριακής των Βαΐων
«Το χωράφι της άνεσης είναι ένα όμορφο μέρος. Όμως, τίποτε δεν φυτρώνει ποτέ εκεί», διάβασα κάπου πρόσφατα. Είναι η φράση που ταιριάζει απόλυτα στη σύγχρονη μοναξιά μας.
Σε αυτή τη συνθήκη που κάνει τον σημερινό άνθρωπο να επιλέγει ολοένα και περισσότερο, σε αυξανόμενα ποσοστά, την προσωπική του απομόνωση.
Βλέπουμε γύρω μας ανθρώπους που προτιμούν να μένουν κλεισμένοι στη δική τους γυάλα, σε μία φυλακή ασφαλείας, προκειμένου να μην διαταράξουν τη σιγουριά, την αρμονία, το αποστειρωμένο τους περιβάλλον.
Αυτή η μοναξιά δεν βιώνεται κατ’ ανάγκη όταν κάποιος ζει μόνος, αλλά παρατηρείται συχνά και σε όσους έχουν στο περιβάλλον τους άλλους ανθρώπους. Θεωρώ δε αυτή τη μοναξιά τραγική, πιο σκληρή από την πρώτη.
Σε έναν κόσμο, όπου ο κυνισμός βασιλεύει, σε μία κοινωνία έκπτωτη, ηθικά και συναισθηματικά, είναι λογικό κάποιοι να επιλέγουν τη λύση της απόλυτης απομόνωσης, να κατεβάζουν κουρτίνες, να υψώνουν τείχη προκειμένου να προστατευθούν από τις «απειλές» που καραδοκούν γύρω τους.
Με αυτόν τον τρόπο όμως το μόνο που κατορθώνουν είναι να μένουν απλά στάσιμοι… Πώς να εξελιχθεί κανείς ως άτομο αν δεν δοκιμάσει καινούρια πράγματα, τι εσωτερική πρόοδο να έχει αν δεν τεστάρει τα όριά του, τις αντοχές του; Και πώς μπορεί να γίνει αυτό αν δεν ρισκάρει, αν δεν έρθει σε ουσιαστική επαφή με άλλους ανθρώπους, αν δεν εμπλακεί αληθινά σε σχέσεις πραγματικές, αν δεν δεθεί και αν δεν… δοθεί ψυχικά;
Και, εντέλει, πόσο αυτή η τακτική της… γυάλας δείχνει σεβασμό και αγάπη πρώτα από όλα για τον ίδιο μας τον εαυτό;
Πώς γίνεται δηλαδή να αγαπάμε και να εκτιμούμε τον εαυτό μας αν δεν του προσφέρουμε εμείς οι ίδιοι καταρχήν τα κίνητρα για να βελτιωθεί;
Και πώς περιμένουμε να το κάνουν οι άλλοι για εμάς όταν εμείς οι ίδιοι μένουμε αδρανείς και βαλτωμένοι;
Θα μου πείτε τώρα τι σε έπιασε και μας παριστάνεις τη σύμβουλο ψυχικής υγείας… Απλοί προβληματισμοί της Κυριακής των Βαΐων θα απαντήσω.
Πάντα κάτι μου συμβαίνει τέτοιες μέρες. Ιδίως φέτος, μετά από ένα ζόρικο πρόβλημα υγείας, μπορεί να έχω έναν λόγο επιπλέον. Ας μην ξεχνάμε ότι η εβδομάδα που έρχεται είναι για πολλούς περίοδος προβληματισμού, αναθεωρήσεων, πάθους, αλλά και αγάπης. Και η αγάπη και προς τους άλλους και προς τον εαυτό μας δηλώνεται με πράξεις και όχι με λόγια!
Ίσως και αυτό το σημείωμα μια τέτοια πράξη να ’ναι…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 09.04.2023
