ΑΠΟΨΕΙΣ

Επέστρεψαν από τις παραλίες και τα τσίπουρα και έπιασαν δουλειά οι υποστηρικτές του Πούτιν. «Θα παγώσουμε» προειδοποιούν χαιρέκακα. «Ας παγώσουμε» είναι η μόνη αξιοπρεπής απάντηση και εδώ πρέπει να κόβεται η συζήτηση. Μαχαίρι! Με τους ανθρώπους αυτούς δεν επιτρέπεται ούτε «καλημέρα». Το 2015 τους έλεγες ότι το «όχι» στο δημοψήφισμα σήμαινε ότι φεύγουμε από την κοινότητα των δημοκρατικών εθνών, τα παιδιά τους θα στερηθούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο, στο εξής θα κάναμε συναλλαγές με μαρούλια και τα κλειδιά της χώρας θα περνούσαν στους Τράγκες. «Π…να όλα» σου έλεγαν. Η αγωνία τους ήταν να μην κοπούν οι πρόωρες συντάξεις και να μην πληρώσουν το στεγαστικό. Τώρα οι «αγωνιστές» του «π…να όλα», ανησυχούν μήπως κρυώσουν τα χεράκια τους.

Αυτή είναι η αθώα εκδοχή. Οι συμφεροντολόγοι. Ένας κόσμος που δεν μπορεί να δει πέρα από τη μύτη του. Δεκάρα δεν δίνει που ο στρατιωτικά ισχυρός πουλάει νταϊλίκι στους γείτονες, δεν τρομάζει που τα επιχειρήματα του Πούτιν σήμερα είναι τα επιχειρήματα του Ερντογάν αύριο, δεν τον ενοχλεί που ανεξάρτητες χώρες όπως η Φινλανδία, η Σουηδία, η Εσθονία, η Μολδαβία απειλούνται απροκάλυπτα, δεν τον νοιάζει οι που πόλεις ισοπεδώνονται και παιδάκια βιάζονται. Ζεστό νερό θέλει ο ανθρωπάκος, τον θερμοστάτη στο 26 και φθηνή βενζίνη για να πηγαίνει με το ΙΧ στο εξοχικό. Αλλά επειδή νιώθει μία μικρή ντροπή που είναι τέτοιος, βρίσκει και μία χαζοδικαιολογία. Μήπως το ΝΑΤΟ έκανε τον Πούτιν να αισθανθεί ότι απειλείται; Και εκείνο το Τάγμα Αζόφ…

Υπάρχει και λιγότερο αθώα εκδοχή: Η ιδεολογική ταύτιση με ό,τι αντιπροσωπεύει το καθεστώς Πούτιν. Ούτε οι άρρωστοι με το «Στοίχημα» δεν θα στοιχημάτιζαν ότι Χρυσή Αυγή, Βελόπουλοι, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Βαρουφάκηδες, Λαφαζάνηδες, θα έλεγαν πάλι τα ίδια πράγματα, σχεδόν με τα ίδια λόγια. Απόδοση 1 προς 1. Ακροδεξιά και σύμπασα η Αριστερά συναντήθηκαν στις πλατείες των «Αγανακτισμένων», στην αντιμνημονιακή παραφροσύνη, στο αντιεμβολιαστικό κίνημα, τώρα στην υποστήριξη για την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Μαζί και οι αναρχικοί της πλάκας γιατί η Ελλάδα κατάφερε να είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που διαθέτει αναρχικούς - θαυμαστές ολοκληρωτικών καθεστώτων. Απλώς, ο ΣΥΡΙΖΑ κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του ενώ οι υπόλοιποι γνωρίζουν το μάταιο της προσπάθειας. Κάποτε υπήρχαν άνθρωποι που νόμιζαν ότι ο Τσίπρας είναι ένας σοσιαλδημοκράτης που έμπλεξε με τρελούς και προσπαθεί να τους κάνει ζάφτι. Σήμερα, και τα μικρά παιδιά γνωρίζουν ότι ο αληθινός ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό που λένε η «Πράβδα» και η «Ιζβέστια» του κόμματος και οι κατευθυνόμενοι λογαριασμοί στα social media. Και κανένας από αυτούς δεν έχει κρύψει την υποστήριξη προς τον Πούτιν. Αυτό τον αριστεροδέξιο πολτό ενώνουν η άρνηση της δημοκρατίας, το μίσος προς τις αξίες που αντιπροσωπεύει η Δύση, η συνωμοσιολογία και πρωτίστως ο θαυμασμός προς τα απολυταρχικά καθεστώτα. Θέλουν να ηττηθεί ο κόσμος μέσα στον οποίο ευημερούν.

Υπάρχει και απολύτως απεχθής εκδοχή. Ο μηχανισμός της ρωσικής προπαγάνδας που στήθηκε χύνει το δηλητήριό του στην δημόσια ζωή της χώρας μέσω της δημοσιογραφίας, της πολιτικής, της Εκκλησίας, σωματείων και μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Εδώ δεν υπάρχει ιδεολογία. Μιλάει το χρήμα. Και αν από αυτή την δοκιμασία προέκυψε κάτι θετικό, είναι ότι τώρα πλέον γνωρίζουμε.

Η Ευρώπη δεν αυτοκτονεί επειδή ακολούθησε τις ΗΠΑ στις κυρώσεις, όπως μας λένε οι υποστηρικτές του Πούτιν. Θα αυτοκτονούσε εάν προτιμούσε να έχει φθηνό φυσικό αέριο, θυσιάζοντας τις αρχές πάνω στις οποίες θεμελιώθηκε και εκβιαζόμενη διαρκώς από έναν δικτάτορα. Θα έχει ύφεση, πληθωρισμό, πολιτική αστάθεια. Αλλά αυτά είναι πολύ μικρά μπροστά σε ό,τι διακυβεύεται για την ανθρωπότητα στην Ουκρανία. Κάποιοι δεν θα το καταλάβουν ποτέ. Αλλά αυτοί δεν μας ενδιαφέρουν. Και κακώς μας ενδιέφεραν κάποτε.