Διακύβευμα υπάρχει και εντός Ελλάδος. Του Φάνη Ουγγρίνη
Έφτασαν λοιπόν οι ευρωεκλογές, και εκτός τρομερού απροόπτου η ΝΔ θα τερματίσει άνετα πρώτη (λογικά ξεπερνώντας το 30%, κατώφλι μάλλον χαμηλό που η ίδια επέβαλε επικοινωνιακά ως κρίσιμο), ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερος, το ΠΑΣΟΚ τρίτο, η Ελληνική Λύση τέταρτη και πέμπτο το ΚΚΕ. Αυτή τη στιγμή, ενδιαφέρον έχουν κυρίως οι διαφορές ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ και Ελληνική Λύση-ΚΚΕ, και οι επιδόσεις των μικρών κομμάτων (Νίκη και Νέα Αριστερά) και των προσωποπαγών κινήσεων Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκη, Λοβέρδου και Λατινοπούλου που συμμετέχουν στην παρούσα Βουλή ή/και στην επόμενη.
Το απολύτως άμεσο ελληνικό διακύβευμα της προσεχούς αναμέτρησης είναι λοιπόν μικρό. Παρά τις γκρίνιες, η κυριαρχία Μητσοτάκη δεν θα αμφισβητηθεί, η εθνική ευρωομάδα ουσιαστικά θα αποτελείται από ανίδεους σελέμπριτις, ενώ η σχεδόν βέβαιη μεγάλη αποχή θα βλάψει άπαντες πλην Περισσού • οι ΝΔτες θα προτιμήσουν τη θάλασσα είτε επειδή το αποτέλεσμα είναι δεδομένο, είτε θέλοντας να στείλουν μήνυμα στον αρχηγό τους • ανάλογα θα κινηθούν πλείστοι ΣΥΡΙΖΑίοι και ΠΑΣΟΚοι, για τους ίδιους ακριβώς λόγους • οι αδιάφοροι για τα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα οπαδοί Βελόπουλου και Νατσιού αποτελούν πλειοψηφίες εντός των δύο κομμάτων, σε αντίθεση με τους Χρυσαυγίτες που οραματίζονται μία νεοναζιστική Ευρώπη. Συνεπώς, η περιέργεια για τα μικρά κόμματα εντείνεται επειδή κάποιο ή κάποια από αυτά θα μπορούσαν μελλοντικά να λειτουργήσουν ως κοινοβουλευτικά δεκανίκια τυχόν τρίτης «γαλάζιας» κυβέρνησης.
Βεβαίως δεν θα είναι όλα ανέφελα για τους ηττημένους μετά την 9η Ιουνίου. Όταν ανοιχτούν οι κάλπες, η υπαρκτή -μα ως τώρα διακριτική- δυσαρέσκεια απέναντι στον Ανδρουλάκη πιθανώς θα ενταθεί, εξαναγκάζοντάς τον σε παραίτηση, σε συνδιοίκηση ή σε προσδιορισμό χρονικού ορίζοντα της προεδρίας του. Αφορμή για μουρμούρα θα υπάρξει και στην Κουμουνδούρου, καθώς το «πόθεν έσχες» και οι δημόσιες δηλώσεις Κασσελάκη περί αναπόδραστου καπιταλισμού έχουν εξοργίσει όσους πούρους αριστερούς δεν ακολούθησαν την Αχτσιόγλου στην έξοδό της. Ωστόσο πιστεύω ότι ο ΣΚ δεν κινδυνεύει (τουλάχιστον σύντομα) διότι εγκαίρως φρόντισε να καλλιεργήσει το μετεκλογικό αφήγημα του: για την αποτυχία να ξεπεραστεί ο πήχης του 20% θα φταίνε το καθεστώς Μητσοτάκη και οι εσωκομματικές έριδες. Ευκαιρία για νέες προγραφές λοιπόν. Αν και αμερικανοτραφής, ο Κασσελάκης φαίνεται να έχει πιάσει τον παλμό των ψηφοφόρων του πολύ καλύτερα από όσο οι παραδοσιακοί κομματικοί μανδαρίνοι: το κοινό του αδιαφορεί για την ορθόδοξη Αριστερά. Αυτοπροσδιορίζονται ως αντισυστημικοί αντιδεξιοί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ταυτοτικά ζητήματα, που απλώς θέλουν έναν μοδάτο αντιΜητσοτάκη, ασχέτως αν είναι φραγκάτος, θρήσκος, και ακτιβιστικά ανύπαρκτος. Ωστόσο ούτε ο εξ Αμερικής… σωτήρας μπορεί να ελπίζει σε ισοβιότητα. Αν παραμείνει εκλογικά κολλημένος αργότερα θα αμφισβητηθεί και η δική του προεδρία. Περιττό να πω ότι υπό τις υφιστάμενες χαοτικές συνθήκες στον ευρύτερο αριστερό χώρο, τυχόν επιστροφή του Τσίπρα θα φάνταζε σαν ενωτικό δώρο εξ ουρανού.
Συνεπώς, ποιό είναι το διακύβευμα της ερχόμενης Κυριακής; Γιατί άραγε να μην πάμε όλοι για μπάνιο; Το σοβαρό παιχνίδι παίζεται εκτός Ελλάδος, και αφορά την εκλογική κατάταξη της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς. Φυσικά το AfD και η Λεπέν συγκεντρώνουν το βασικό ενδιαφέρον, όμως δεν θα είναι διόλου αδιάφορα τα αποτελέσματα στην Ιβηρική, στις Κάτω Χώρες και στη Σκανδιναβία. Οι επιδόσεις των κομμάτων αυτού του χώρου θα επηρεάσουν αργότερα τις εκλογικές διεργασίες σε πολλά κράτη-μέλη, αλλά τυχόν συνολικά δεύτερη θέση τους στον ευρωπαϊκό καταμερισμό θα προκαλέσει απευθείας κλυδωνισμούς στην ενωσιακή λειτουργία: τα τελευταία 30 χρόνια το ΕΛΚ, οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Φιλελεύθεροι ορίζουν τις τύχες της ΕΕ, σχηματίζοντας μεταβαλλόμενες μα άνετες πλειοψηφίες. Δεν είναι καθόλου σίγουρη η επιβίωση του εν λόγω στάτους κβο μετά την Κυριακή.
Από ’κει και πέρα ανακύπτουν πολιτικά διακυβεύματα και δι ημάς. Πώς θα σταθεί η ΕΕ απέναντι στο μεταναστευτικό, στην Κίνα, στην Τουρκία, στη Ρωσία, στα ενεργειακά και στην περιφερειακή συνοχή; Ποιό μέλλον περιμένει τους Μισέλ, Φον ντερ Λάιεν και Μπορέλ; Ποιά θα είναι τα χαρακτηριστικά του επόμενου Έλληνα επιτρόπου; Πώς θα πορευτεί το Μαξίμου, ειδικά εφόσον κερδίσει και ο Τραμπ; Πόσο αδιάφορη θα είναι η ΝΔ για όσα θα μαγειρεύονται στα δεξιά της;