ΑΠΟΨΕΙΣ

Πολύς λόγος γίνεται για την επέλαση των «αντί», των φανατικών και εμμονικών, και των κάθε λογής. συνωμοσιολόγων. Το τι λέγεται κάθε μέρα σε εκπομπές που χαϊδεύουν την υπερβολή, πολλές φορές τον παραλογισμό και μονίμως την αμετροέπεια δεν μπορεί να περιγραφεί.

Το πιο σοβαρό όμως θέμα είναι πως αυτός ο λαϊκισμός τονώνεται κυρίως από την όχι αβάσιμη ανασφάλεια και το φόβο της κοινωνίας για το μέλλον, για την πανδημία και για τις προκλητικές ανισότητες. Από μια γενικευμένη αδυναμία να στηριχτούν οι ευάλωτοι, την οποία οι τρέχουσες πολιτικές στα αναπτυγμένα κράτη δεν μπορούν να αναχαιτίσουν.

Μέγα τμήμα του πληθυσμού νιώθει πως δεν θα βρει το δίκιο του, πως έχει χαθεί κάθε δυνατότητα κοινωνικής δικαιοσύνης. Την ίδια ώρα το πολιτικό σύστημα κάνει πως δεν καταλαβαίνει, βάζει το κεφάλι στην άμμο και αρκείται σε κοκορομαχίες την ώρα που οι νεοναζί ψαρεύουν ακροατήριο σε σχολεία, γειτονιές και ΑΕΙ.

Σε ένα βαθμό όλη αυτή η φρενίτιδα τρέφεται και από έναν νέο εγωισμό που αποκτά «ακροατήριο» στα social media, όπως είχε επισημάνει ο Ουμπέρτο Έκο- ενώ παλιά το πολύ πολύ κάποιος να έλεγε τα «δικά του» μετά από κανά δυο ποτηράκια στο καφενείο ενώπιον ολιγάριθμης παρέας και αυτό ήταν όλο.

Το φαινόμενο βέβαια είναι παγκόσμιο. Ο αντισυστημισμός για κάποιους εδώ και χρόνια είναι όχι μόνο «μόδα» αλλά και «διέξοδος». Πλήττει όμως αποδεικνύεται θεσμούς , δημοκρατικές δομές και διαδικασίες όπως το είδαμε και στα γεγονότα στις ΗΠΑ κατά τη διαδικασία μετάβασης της εξουσίας από τον Τραμπ στον Μπάιντεν.

Άλλος εφησυχασμός της κοινωνίας δεν επιτρέπεται κατά τη γνώμη μας.

Μια και μιλάμε για τις ΗΠΑ και για την μετά τον Τραμπ πολιτική κατάσταση, διαβάζω πως σε 18 Πολιτείες που ακόμη δεν έχουν φτάσει το 50% των πλήρως εμβολιασμένων μεταξύ των κατοίκων τους μόνο δύο, η Λουιζιάνα και η Βόρεια Καρολίνα, έχουν Δημοκρατικό κυβερνήτη.

Σε Πολιτείες των Ρεπουμπλικανών και ιδίως στις επαρχίες τους οι εμβολιασμοί των Αμερικανών είναι λιγότεροι και οι θάνατοι από COVID-19 περισσότεροι. Γιατί; Επειδή πιθανότατα η ασκούμενη εκεί πολιτική ευνοεί τη διασπορά της μετάλλαξης «Δέλτα».

Η απόρριψη του εμβολιασμού είναι ο βασικός λόγος της αύξησης των λοιμώξεων στις ΗΠΑ, γράφει η Corriere della Sera.

Ας έλθουμε όμως στα δικά μας.

Ενδιαφέρουσα ήταν πριν από λίγες μέρες η προσέγγιση του Νίκου Δένδια για τα νεο-ναζιστικά φαινόμενα: «Πριν από δέκα χρόνια ήταν η κρίση. Τώρα είναι οι θεωρίες συνωμοσίας».

Στο άρθρο του στα ΝΕΑ υπογραμμίζει:

«‘Θρυαλλίδα’ της εμφάνισης επίδοξων διαδόχων ή μιμητών του νεοναζιστικού φαινομένου, οι οποίοι επιχειρούν να ‘δηλητηριάσουν’ με τις αποκρουστικές ιδέες τους ακόμη και εφηβικές ψυχές, δεν είναι πλέον η πρωτοφανής οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας. Είναι η διαδεδομένη ρητορική μίσους, η υιοθέτηση θεωριών συνωμοσίας και η αίσθηση αποξένωσης μιας μερίδας πολιτών από το πολιτικό σύστημα, σε συνδυασμό με την ανασφάλεια που προκαλεί η πανδημία, που εκτρέφει παρόμοια φαινόμενα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες, ακόμη και θεωρητικά προηγμένες…».

Καλεί, μέσα από τα γραφόμενα, την κοινοβουλευτική δημοκρατία να αναζητήσει απαντήσεις και λύσεις, «για να μην υπάρξει άλλη δολοφονία σαν αυτή του Παύλου Φύσσα και για να μην υπάρξει άλλη εγκληματική οργάνωση με τα χαρακτηριστικά της Χρυσής Αυγής».

Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν φαινόμενα τα οποία δημιουργούν ανάλογες ανησυχίες:

*Είδαμε το μακεδονικό να λειτουργεί ως «εφαλτήριο» για κάποιους που ύψωσαν εξτρεμιστικές φωνές μέσα σε ευρύτερες συγκεντρώσεις, ενώ παρεισέφρησαν και σε σχολεία.

*Ομοϊδεάτες τους ξεσήκωσαν κόσμο με κραυγές στα νησιά στρεφόμενοι εναντίον προσφύγων που «έπρεπε να πεταχτούν στη θάλασσα «.

*Στις συγκεντρώσεις πρόσφατα των λεγόμενων αντιεμβολιαστών , ομάδες νεοναζί έκαναν την εμφάνισή τους με συνθήματα που σοκάρουν.

Για να θυμηθούμε τον μεγάλο Μίκη και τον μεγάλο Ρίτσο, ευτυχώς έχει αποδειχθεί ότι στον τόπο μας, «σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει».

Το ότι όμως ένα χρόνο μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, με τέτοια φαινόμενα αλλά και με εμπρηστικές δηλώσεις πολιτικών και άλλων αστέρων της δημοσιότητας, συζητάμε ξανά το πρόβλημα του νεοναζισμού, είναι πισωγύρισμα.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, όχι μόνο σήμερα αλλά και γενικότερα στη πολιτική μας ιστορία, δεν αφήνει να ευδοκιμήσουν επί μακρόν αντιδημοκρατικά μορφώματα. Από την άλλη όμως ο διχαστικός λόγος και το εμφυλιοπολεμικό κλίμα , από όπου κι αν προέρχονται, πολλές φορές έκαναν άνω κάτω τη χώρα και έφεραν δεινά.