ΑΠΟΨΕΙΣ

Η προσοχή μας είναι στραμμένη στην εξέλιξη της πανδημίας. Κουραστήκαμε, βαρεθήκαμε, νιώθουμε τις επιπτώσεις, ανησυχούμε, φοβόμαστε. Ακούμε δεκάδες ειδικούς και «ειδικούς» άλλους προσεκτικούς, άλλους μάντεις, άλλους να πιθανολογούν. Υπάρχει πάντα το ερώτημα: ποιος είναι ειδικός; Με ποια κριτήρια καθορίζεται; Αρκεί η επιστημονική ειδικότητα π.χ. του «επιδημιολόγου» της Ιατρικής; Ο «επιδημιολόγος» της Πολιτικής ή/και της Οικονομίας ή/και της Κοινωνίας χρειάζεται;

Είναι βέβαιο ότι οι επιπτώσεις θα μας καθορίσουν για μεγάλο διάστημα. Οι εκπαιδευτικές/γνωστικές, κυρίως των παιδιών στις τάξεις μετάβασης, θα είναι σοβαρές. Ελπίζω να μετρηθούν -εκ των υστέρων, και να καλυφθούν. Όχι απλά να μειωθεί η ύλη. Μία γενιά αγράμματων ή με χαμηλό γνωστικό επίπεδο θα είναι πανδημία άγνοιας που δεν έχει εμβόλια. Η εμπειρία -περιπτωσιολογική, δείχνει ότι οι ώρες 2-5 δεν είναι οι κατάλληλες για να μορφωθούν τα παιδιά 4-12 ετών. Αν ήταν, κατάλληλες, δεν θα ανοίγαμε τα σχολεία 8-2 αλλά 2-6! 

Φοβάμαι ότι δεν κάναμε σχεδόν τίποτα. Καλύτερα θα ήταν οι τάξεις μετάβασης (Α’, Β’, ΣΤ’) να πηγαίνουν 3 μέρες στο σχολείο (και τα νήπια) και οι άλλες (Γ’, Δ’, Ε’) να πηγαίνουν 2 μέρες (και τα προνήπια) ώστε να υπάρχουν οι μισοί μαθητές κάθε μέρα και στο ενδιάμεσο να δουλεύουν στο σπίτι ίσως και με κάποια μορφή εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Τεχνικά φαίνεται να πετύχαμε -μπράβο σε όλους, γνωστικά φοβάμαι ότι αποτύχαμε. Ας ανοίξουν μετά τα Φώτα προφανώς έτσι την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Αντίστοιχα οι τάξεις μετάβασης (Α’ και Γ’ Γυμνασίου και Λυκείου) πρέπει να προσεχτούν ιδιαίτερα. Πάλι θα μπορούσε να πηγαίνει κάθε τάξη 2 μέρες στο σχολείο για να διατηρηθεί η κοινωνικότητα τους που είναι σε κρίση και θα χαρακτηρίσει μία ανώριμη εφηβεία και μια προβληματική νεότητα.

Μακάρι στο πλαίσιο της γενικής απογραφής πληθυσμού που θα κάνει η ΕΛΣΤΑΤ το 2021 (μην το ξεχνάμε!) να γίνει μαζί με τα τυπικά στοιχεία και μια μεγάλης κλίμακας απογραφική ή δειγματοληπτική έρευνα για τις επιπτώσεις στην κοινωνία. 

Φοβάμαι ότι -όπως σε πολλές περιπτώσεις- όλα θα χαθούν σε «ειδικούς» και ειδικούς διαφόρων ειδών. Εμπιστεύομαι την ΕΛΣΤΑΤ και τους φορείς. Η εμπειρία μου δείχνει αρκετά αρνητικά…

Επιπρόσθετα: η πανδημία μπορεί να γίνει ευκαιρία για την ουσιαστική μεταρρύθμιση του διοικητικού και πολιτικού συστήματος μας. Πολλές φορές έχουμε πει ότι στο ηλεκτρονική διακυβέρνηση ή έμφαση δεν είναι στο ηλεκτρονική αλλά στο διακυβέρνηση. 

Πρώτα θέτεις τους όρους της διακυβέρνησης και μετά τα μέσα. Δεν είναι το μέσο που παράγει αξία. Είναι οι θεσμικές προβλέψεις… Αυτή είναι μία μεγάλη πονεμένη ιστορία που θα πούμε άλλη φορά.

Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μια εξαιρετική εκδήλωση του συνδέσμου Ελληνοσερβικής φιλίας όπου οι ακόλουθοι των Πρεσβευτικών Αρχών μας παρουσίασαν τις σχέσεις και επιπτώσεις συνεργασιών της χώρας με τους γείτονες μας. Σιγά - σιγά θα πρέπει να βλέπουμε και προς τα έξω. Μακάρι να μην επιπεδωθούμε όλοι μέχρι τότε!

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 6 Δεκεμβρίου 2020