ΑΠΟΨΕΙΣ

Πάμε για εκλογές και δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα. Δεν είναι μόνο ο διχαστικός, τοξικός λόγος του μίσους που υιοθετεί επιτιθέμενος ο ΣΥΡΙΖΑ με όποιαν αφορμή επινοήσουν οι φωστήρες του, αλλά και η αντίδραση, η σχεδόν ισοϋψής, της ΝΔ με τον επιθετικό και απόλυτο τρόπο, που υιοθετούν οι δικοί τη φωστήρες ,που σου παγώνουν το αίμα.

Αυτή τεχνητή δυσανεξία σε οτιδήποτε οδηγεί σε ηπιότητα και αισιόδοξη θέαση της πολιτικής ζωής θα είναι όπως όλα δείχνουν το κυριότερο χαρακτηριστικό της κόντρας των δύο μεγάλων στην πορεία προς τις κάλπες με τη διαφορά όμως ότι αυτή δεν διαχέεται στην καθημερινότητα του πολίτη. Όσοι είμαστε μεγαλύτεροι και θυμόμαστε τι γινόταν τις μέρες του «βρόμικου ’89» στους ανά την επικράτεια τότε μπλε και πράσινους καφενέδες, στα γραφεία, στα εργοστάσια, στα ταξί, με τους ανθρώπους να μαλλιοτραβιούνται κυριολεκτικά, ξέρουμε τι λέμε. Τώρα ο κόσμος μένει cool, προς το παρόν τουλάχιστον.

«Light Μακαρθισμό» την ονόμασε αυτή την έλλειψη ανοχής στον αντίπαλο ή στην άλλη άποψη ο καλός συνάδελφος Κώστας Γιαννακίδης.

Ντε και καλά κάποιοι επιμένουν να διαλέξω στρατόπεδο. Να πάω με τον έναν εκ των δύο.

Αν δεν τους διαλέξω, μας προειδοποιούν οι μεν, θα «μας βρουν έναν - έναν» και αν έρθει η «δεύτερη φορά» που «δεν θα μείνει αρμός της εξουσίας που δεν θα ελεγχθεί», τότε αλίμονο μας.

Οι άλλοι πάλι; Αν διαφωνείς με κάποια από αυτά που κάνει η ΝΔ (και έχει πολλά στραβά: υποκλοπές, ανοχή στην αισχροκέρδεια , ολιγωρία για τις ανατιμήσεις) είσαι σίγουρα συνοδοιπόρος του ΣΥΡΙΖΑ και κρυφά «Τσιπρικός». Και να σκεφτεί κανείς ότι το θέμα των υποκλοπών εισάγεται την άλλη εβδομάδα στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Δεν χωρά αμφιβολία πως είναι πολύ σοβαρή υπόθεση η «επικοινωνία» και η μάχη των εντυπώσεων και κάποιες φορές να δείχνει πως έχει πάρει τη θέση της αλήθειας. Στο τέλος όμως, ο λαός «ψηφίζει σοφά». Έχοντας πρώτη έγνοια την πραγματικότητα και της αληθινές του ανάγκες και αφήνοντας πίσω τα επικοινωνιακά τρυκ και τις ίντριγκες. Όποιος διαφωνεί ας δει τα εκλογικά αποτελέσματα όλων αναμετρήσεων της Μεταπολίτευσης ενθυμούμενος τα εκάστοτε διακυβεύματα.

Είναι κατά τη γνώμη μας πολύ νωρίς για να πεις κανείς ότι οι πάνω από την ηλικία των 30 πολίτες θα ψηφίσουν έχοντας ξεχάσει την περίοδο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (αυτό θα το κάνουν οι σημερινοί 17ρηδες και 20ρηδεςπου δεν ψήφισαν το 2019 αλλά έχουν το δικαίωμα τώρα). Τα πειραγμένα της σε δυο «δόσεις» κυβέρνησης Τσίπρα - Καμένου εξακολουθούν να στοιχειώνουν την σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση και να κάνουν θολές και φλου τις επικοινωνιακές της πιρουέτες.

Τούτο όμως δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν να σου αφαιρεί τη δυνατότητα να μιλήσεις για τα απεχθή χαρακτηριστικά της εποχής Μητσοτάκη και να του ασκήσεις κριτική. Το «δεν δικαιούσθε δια να ομιλείτε» είναι απαράδεκτο από όπου κι αν προέρχεται.

Το άλλο στοιχείο των τελευταίων εβδομάδων είναι η αίσθηση πως «ξύπνησε» ο Ανδρουλάκης και δείχνει να ενδιαφέρεται τώρα πολύ περισσότερο για τον συσχετισμό δυνάμεων που θα προκύψει από την κάλπη της απλής αναλογικής ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Ο νεαρότερος του Τσίπρα και έχων το όχι ευκαταφρόνητο αβαντάζ ότι δεν κουβαλά κυβερνητικά βαρίδια πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, έριξε με ανάρτησή του πριν από μερικές μέρες ένα πάρθειο βέλος: «Η παράσταση μίμησης του Ανδρέα τελείωσε».

Η αλήθεια είναι πως ο πρόεδρος ΣΥΡΙΖΑ το παράκανε τα τελευταία χρόνια με μια ρητορική, αλλά και με σλόγκαν αλλά και με τη χροιά, ακόμα, της φωνή θυμίζοντας το μυθικό, για τους εναπομείναντες οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Ν. Ανδρουλακης όμως το πήγε και παρακάτω.

Δημοσιεύοντας τη γνωστή φωτογραφία του 2015 με τους αγκαλιασμένους στην εξέδρα και χαμογελαστούς Αλέξη Τσίπρα και Πάνο Καμένο έγραψε:

«Alexis Tsipras, σας παραθέτω μία μόνο εικόνα, που ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις.

«Προοδευτικά» μαθήματα δεν δέχομαι από τον αρχιτέκτονα της κυβερνητικής συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ-Ακροδεξιάς. Στις επόμενες εθνικές εκλογές ο ελληνικός λαός θα αξιολογήσει και την ιδεολογική συνέπεια του καθενός μας.

Έστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας…

Σαν να έλεγε στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ αλλά και σ αυτούς που άφησαν το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας και ψηφίζουν ανελλιπώς ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 «πείτε μας με το χέρι στην καρδιά τώρα, υπήρχε περίπτωση ο Ανδρέας να έκανε τέτοιους πολιτικούς και συμβολικούς εναγκαλισμούς;».

Το αιχμηρό tweet ήρθε μετά την αναφορά του Αλέξη Τσίπρα από την Πάτρα, στις πιθανές μετεκλογικές συνεργασίες:

«Δεν μπορώ να φανταστώ το θύμα των υποκλοπών να συγκυβερνά με τον θύτη, αλλά κυρίως δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι δυνατό το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου να έχει στόχο τη συνεργασία με τη ΝΔ του Μητσοτάκη, του Βορίδη, του Πλεύρη, του Γεωργιάδη και εσχάτως του Καρατζαφέρη».

Όποιος φαντάζεται πως οι σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ τις εβδομάδες μέχρι τις κάλπες θα θυμίζουν υγιεινό περίπατο, ας το ξανασκεφτεί. Η μεταξύ τους αναμέτρηση είναι μια κρυφή μητέρα των μαχών και για τους δύο αλλά πιο πολύ για το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη. Το ΠΑΣΟΚ εσχάτως αντιδρά, έστω και αργά…