ΑΠΟΨΕΙΣ

Πάει και αυτή η ΔΕΘ και ας καρτερούμε μία άλλη. Ό,τι ήταν να ακούσουμε από τον πρωθυπουργό και τους πολιτικούς αρχηγούς το ακούσαμε.

Κάθε χρόνο και χωρίς να έχει άδικο, ο κόσμος κρατάει όλο και μικρότερο καλάθι. Άκουσε για «κοστολογημένες» παροχές, επιδόματα, αυξήσεις αλλά η ιστορία με τα «θα» έχει το δικό της παρελθόν στο βήμα της ΔΕΘ με κορυφαία… στιγμή το αλήστου μνήμης «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» του 2014 που παρουσιάστηκε από τον τότε -και σήμερα- αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι πολίτες δεν έγιναν σοφότεροι αλλά όσο να ’ναι ξέρουν το τι επιδιώκει το κάθε κόμμα.

Πριν πάμε στην νέα πολιτική συγκυρία που τώρα αρχίζει και πιθανότατα την άνοιξη οδηγεί σε διπλή κάλπη, αξίζει να σημειώσουμε ότι, παρά τις γκρίνιες πως η ΔΕΘ είναι ένα «υπερτιμημένο πανηγυράκι» με υπερδιογκωμένη τη συμμετοχή του δημοσίου τομέα στα περίπτερα και με τον βραχνά των επεισοδίων και της αστυνόμευσης της πόλης πάντα παρόντα, η Έκθεση φέρνει για τη Θεσσαλονίκη μία μεγάλη δημοσιότητα αφού αποτελεί το πιο σημαντικό βήμα πολιτικής αντιπαράθεσης μετά το καλοκαίρι.

Αν περιοριστεί σε έναν τεχνοκρατικό-εμπορικό χαρακτήρα όλη αυτή η αίσθηση του κεντρικού πολιτικού γεγονότος θα πάει περίπατο. Όποτε ας πούμε ότι για τους Θεσσαλονικείς η παρουσία του πρωθυπουργού και των άλλων αρχηγών και της πολυμελούς συνοδείας του καθενός από αυτούς είναι ένα αναγκαίο κακό. Ένα πράγμα σαν το «τραβάτε με και ας κλαίω».

Πάμε από ’δω και μπρος για μία παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Εκλογές θα γίνουν σίγουρα μέχρι τις αρχές του επόμενου καλοκαιριού, αλλά πότε ακριβώς;

Οι πιο παρατηρητικοί επισημαίνουν ότι δεν μπορούν να στηθούν κάλπες σε ημερομηνίες που διαταράσσουν τα μπάνια του λαού (Ιούλιος και Αύγουστος) αλλά και τις ημέρες των Πανελλαδικών εξετάσεων (άρα βγαίνουν έξω από το παιχνίδι οι μέρες από 2 έως 16 Ιουνίου).

Ως ελκυστική ημερομηνία ακούγεται η Κυριακή 18 Ιουνίου. Άλλοι πάλι «σημαδεύουν» την Κυριακή των Βαΐων, στις 9 Απριλίου.

Εκεί όμως μπαίνει η παράμετρος των συνταξιούχων!

Η κυβέρνηση στην αρχή άφησε να εννοηθεί ότι οι αυξήσεις στις συντάξεις (που ξεπαγώνουν μετά από πολλά χρόνια) θα δοθούν στα τέλη Δεκεμβρίου του 2022 μαζί με τις συντάξεις του Ιανουαρίου 2023.

Τελικά τα ποσά θα δοθούν με καθυστέρηση μεν, αλλά θα ισχύσουν αναδρομικά από 01/01/ 2023, διότι κάθε χρόνο μετά τον Ιανουάριο οριστικοποιούνται ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης και το ετήσιο ύψος του πληθωρισμού, βάσει των οποίων θα αποφασιστεί το ποσοστό της αύξησης.

Ήδη οι πιο καχύποπτοι συνταξιούχοι ή οι πιο χορτάτοι από παθήματα λόγω των κόλπων που σκαρφίζονται οι πολιτικοί, ούτε να ακούσουν θέλουν το να πάμε κάλπες χωρίς να έχουν δοθεί οι αυξήσεις. Σενάριο απομακρυσμένο βέβαια διότι έχει μεγάλο πολιτικό κόστος.

Στο κυβερνητικό στρατόπεδο δημιουργήθηκε την τελευταία εβδομάδα μία μάλλον βιαστική υπεραισιοδοξία για τις επιδόσεις της ΝΔ στις κάλπες ως απόρροια των ευρημάτων πρόσφατων δημοσκοπήσεων που έδειξαν ότι το κυβερνών κόμμα αντέχει σε γενικές γραμμές με κάποια υποχώρηση των ποσοστών του, λόγω της θύελλας της υπόθεσης Ανδρουλάκη.

Η αντοχή αποδίδεται και στην ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ η οποία θεωρούν ότι υπήρξε πειστική.

Άλλοι, ακόμα πιο «αιθεροβάμονες», σε κατ’ ίδιαν συζητήσεις λένε πως δεν ξεγράφουν την πιθανότητα «αυτοδυναμίας» στη δεύτερη, βέβαια, αναμέτρηση που θα ακολουθήσει εκείνη της απλής αναλογικής.

Κάποιοι πιο ρεαλιστές πάντως ζυγίζουν, σε περίπτωση που ο Μητσοτάκης δεν καταφέρει να κερδίσει την αυτοδυναμία, τα υπέρ και τα κατά μίας συνεργασίας με την Ελληνική Λύση του Κ. Βελόπουλου.

Πώς όμως θα συγκρατηθούν οι κεντρώοι ψηφοφόροι που στήριξαν Μητσοτάκη το 2019, αν δουν τέτοιο «ανίερο» εναγκαλισμό;

Με Βελόπουλο υποψήφιο συγκυβερνήτη το σχέδιο του ανοίγματος προς αυτό που ο πρωθυπουργός ονομάζει «μεταρρυθμιστικό Κέντρο» θα ακούγεται μάλλον σαν ανέκδοτο. Αφήστε που η προ μηνός πλημμυρίδα επικριτικών επιθέσεων κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη από προσωπικότητες του Κέντρου για το θέμα των παρακολουθήσεων δείχνει να υποχωρεί.

Για την πιθανότητα λοιπόν, συνεργασίας με Βελόπουλο, το πιο πιθανόν είναι να ακούσουμε δια στόματος πρωθυπουργού ένα νέο «όχι», μετά από αυτά για πρόωρες εκλογές, για ανασχηματισμό και για αλλαγή στον εκλογικό νόμο.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως αυτά τα «όχι» συνέβαλαν στη συγκράτηση των δημοσκοπικών ποσοστών της ΝΔ καθώς τόνωσαν την εικόνα πως ο Κυριάκος. Μητσοτάκης δεν είναι «κωλοτούμπας».

Πάντως στη συνέντευξή του στη ΔΕΘ ο Κ. Μητσοτάκης ερωτήθηκε για το πόσο κοντά είναι με τον Βελόπουλο και απάντησε κοφτά με μία μόνο λέξη: «Καθόλου».

Μόνο που ο υπουργός του Μάκης Βορίδης σε ανάλογο ερώτημα απάντησε: «Εγώ δεν αποκλείω κανέναν»!

Σημεία των καιρών…

Από την άλλη, η πιθανότητα συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ «κάηκε » από το μείζον θέμα των παρακολουθήσεων. Η αντικυβερνητική ρητορική του Νίκου Ανδρουλάκη τις τελευταίες εβδομάδες συναγωνίζεται σε οξύτητα -αν δεν την ξεπερνά- αυτήν του Αλέξη Τσίπρα.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, βλέποντας ότι μόνο ο Γιάνης Βαρουφάκης εμφανίζεται διατεθειμένος να συζητήσει μία κυβερνητική πιθανή συνεργασία μαζί του (ο Δ. Κουτσούμπας όπως αναμενόταν το ξέκοψε, ενώ ο Ανδρουλακης δεν δείχνει καν διατεθειμένος να μπει σε τέτοια συζήτηση) θα πάει σε «σκληρό ροκ» κατά του Κυρ. Μητσοτάκη προσωπικά πιστεύοντας ότι μία έντονη προεκλογική πόλωση θα πιέσει προς τα κάτω τα ποσοστά των μικρότερων κομμάτων ενισχύοντας παράλληλα τα δύο μεγάλα.

Ούτως η άλλως ο Αλέξης Τσίπρας τελευταία λέει πως δεν θέλει «μία κυβέρνηση των ηττημένων».

Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ δείχνει να αντέχει και σίγουρα να ανακόπτει την τάση πτώσης των ποσοστών του που διαφαίνονταν από τις αρχές του καλοκαιριού.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, ευελπιστεί πως η μικρής έκτασης προς το παρόν ανοδική πορεία του κόμματός του θα συνεχιστεί τους επόμενους μήνες και θα καταγραφεί στις κάλπες της απλής αναλογικής, δίνοντάς του περιθώρια νέων κινήσεων και ελιγμών με την ορμή της «ισχυρής εντολής», ειδικά αν η ΝΔ βγει ευδιάκριτα αποδυναμωμένη.

Η φθινοπωρινή πολιτική «σονάτα» μόλις άρχισε και με ενδιαφέρον θα ακούσουμε τα διάφορα μέρη της, που θα έχουν και «σκληρό ροκ».