ΑΠΟΨΕΙΣ

Αυτό που μας λείπει το τελευταίο διάστημα είναι η αισιοδοξία ή το να βλέπουμε πιο συχνά το ποτήρι μισογεμάτο παρά μισοάδειο.

Τις τελευταίες ημέρες τα καθημερινά νούμερα των 6 μας δίνουν ανάσες και αυτό είναι σίγουρα σημαντικό. Θετικό είναι ότι και η κατάσταση στη Θεσσαλονίκη έχει μαζευτεί, καθώς πέραν όλων των άλλων έχουν ξεκινήσει να καταγράφονται και τα πρώτα κενά στις ΜΕΘ των νοσοκομείων της πόλης.

Όλο αυτό το διάστημα ο κορονοϊός μας τεστάρισε με κάθε τρόπο. Ανέτρεψε την καθημερινότητά μας και έδειξε σε όλους μας πόσο ευάλωτοι είμαστε όταν χάνουμε τα αυτονόητα. Ο ένας δεν μπορεί να δει τους ηλικιωμένους γονείς του, ο άλλος δεν μπορεί να διασκεδάσει, ο τρίτος πρέπει να προσέχει όταν θα δει το παιδί του που σπουδάζει στο εξωτερικό, ο άλλος είναι σε αναστολή εργασίας γιατί το μαγαζί όπου δούλευε έκλεισε ύστερα από απόφαση της κυβέρνησης.

Αυτός είναι πόλεμος λέγανε οι άνθρωποι που έχουν ζήσει κανονικό πόλεμο. Γιατί δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις έξω, γιατί δεν μπορείς να κάνεις ότι θέλεις, γιατί στα νοσοκομεία πεθαίνουν καθημερινά σε όλο τον κόσμο εκατοντάδες άνθρωποι. Μόνο οι βόμβες λείπουν και είμαι βέβαιος ότι τα μελλοντικά βιβλία της ιστορίας θα μιλούν κάπως έτσι για την εποχή μας.

Από την άλλη μεριά πρέπει να δείξουμε υπομονή, που φαίνεται ότι δεν διαθέτουμε, επειδή μάλλον καλομάθαμε όλα αυτά τα χρόνια. Και όσο και αν ακούγεται κλισέ ότι οι γενιές που έζησαν μετά το 1945 βίωσαν την απόλυτη ευημερία έχει και αυτό τη σημασία του.

Σημασία βέβαια έχει και το τι θα επακολουθήσει. Για την Ελλάδα η επόμενη ημέρα, που αν ο εμβολιασμός πάει καλά θα ξεκινήσει κάπου μετά το καλοκαίρι του 2021, θα είναι δύσκολη. Γιατί αυτός ο ενάμιση χρόνος από την αρχή μέχρι το τέλος της πανδημίας (Φεβρουάριος 2020 μέχρι καλοκαίρι του 2021) ήρθε μετά από μία δεκαετία μνημονίων, όπου το ΑΕΠ της χώρας και τα εισοδήματα των Ελλήνων συρρικνώθηκαν δραματικά. Και γι’ αυτό θα πέσει πιο βαρύς.

Για να βγούμε και πάλι όρθιοι χρειάζονται να γίνουν πολλά. Κυρίως όμως να απομακρυνθούμε από την κακιά συνήθεια του φανατισμού που καλλιεργήθηκε ακόμη περισσότερα ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Ενός πολιτικού φανατισμού που δε λέει να υποχωρήσει ούτε στη Βουλή αλλά ούτε και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων ή στις καθημερινές τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις και που πολλές φορές περιστρέφεται γύρω από ανούσια πράγματα, όπως η βόλτα του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Πάρνηθα και η φωτογραφία που έβγαλε χωρίς μάσκα και το σπίτι στο Σούνιο που νοίκιασε για 500 ευρώ ο Αλέξης Τσίπρας. Αλλά και ενός κοινωνικού φανατισμού που δηλητηριάζει καθημερινά τις συζητήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Χρειάζεται συνεννόηση και πολλά κλικ πιο κάτω οι τόνοι. Αλλιώς δε σταθούμε εύκολα στα πόδια μας.