ΑΠΟΨΕΙΣ

Οι παλιότεροι το θυμούνται, εγώ είναι αλήθεια ότι δεν το πρόλαβα. Εννοώ το περίφημο Σάλι, μία πλωτή κατασκευή με την οποία μπορούσε κανείς να περάσει την Ποτίδαια και από τα Μουδανιά να συνεχίσει οδικώς για το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής. Τότε το ταξίδι για να φτάσει κανείς από τη Θεσσαλονίκη στην Καψόχωρα και στο Παλιούρι διαρκούσε ακόμη και 4 ώρες και ήταν μία πραγματική περιπέτεια.

Θυμάμαι ακόμα όταν πια κατασκευάστηκε η γέφυρα της Ποτίδαιας το στενό οδικό άξονα, όπου το μποτιλιάρισμα ήταν συνηθισμένο φαινόμενο για κάθε έναν που ταξίδευε με προορισμό την Κασσάνδρα. Μέχρι να φτιαχτεί η γέφυρα πολλοί αμφισβητούσαν ότι θα γινόταν η διαπλάτυνση που πάντως δεν έφερε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ανακούφιση στην κίνηση. Πολλοί της τότε αντιπολίτευσης (ΝΔ) αμφισβητούσαν ότι η διαπλάτυνση θα γινόταν. «Έχει αρχαία από κάτω από τη γέφυρα. Το άνοιγμα της γέφυρας δε θα γίνει», έλεγαν. Τελικά η πράσινη κυβέρνηση τα κατάφερε και η γέφυρα εκσυγχρονίστηκε και μεγάλωσε.

Παρόλα αυτά οι καθυστερήσεις συνεχίστηκαν σε όλη τη διαδρομή. Στο φανάρι για το Σάνη και το μποτιλιάρισμα συνεχιζόταν, το ίδιο και στη Νέα Φώκαια και στην Άφυτο. Όταν πια έγινε από ο δρόμος Ποτίδαια-Κασσανδρείας ο χρόνος της διαδρομής μίκρυνε για περίπου 20 λεπτά. Ούτε χωριά περνούσε κανείς ούτε τίποτα, μόνο το πόδι στο γκάζι είχε. Παρόλα αυτά και τότε ακούστηκαν γκρίνιες από τους μόνιμους γκρινιάρηδες αυτής της χώρας που δεν μπορούν να ευχαριστηθούν όταν τελειώνει ένα έργο γιατί δεν λωρίδα διαφυγής. Ξεχάστηκαν γρήγορα όμως γιατί όλα αυτά τα χρόνια δε χρειάστηκε ποτέ.

Και μετά ήρθε το περίφημο ορφανό χιλιόμετρο και η διαμάχη για το σε ποιον ανήκε (Στην Εγνατία ΑΕ ή στο κράτος), αλλά και οι δυσκολίες με τις απαλλοτριώσεις. Το αποτέλεσμα ήταν ότι επί 16 χρόνια δε γινόταν τίποτα. Και τα μποτιλιαρίσματα στο συγκεκριμένο σημείο συνεχίστηκαν.

Τελικά η λύση ήταν απλή. Κάποιος έπρεπε να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα και να είναι αποτελεσματικός. Αυτό έκανε η νέα ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών με τον Κώστα Καραμανλή και τον Γιώργο Καραγιάννη. Που απέδειξαν ότι τελικά βούληση χρειάζεται και τεχνογνωσία. Έτσι μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο και οι απαλλοτριώσεις έγιναν και ο δρόμος κατασκευάστηκε σε χρόνο dt, έτσι ώστε να δοθεί αυτές τις ημέρες σε κυκλοφορία. Προς χαρά όλων…

Το «ορφανό» χιλιόμετρο στη Χαλκιδική είναι πια παρελθόν και σε λίγα θα το θυμούνται αρνητικά όσοι ταλαιπωρήθηκαν από αυτό. Αλλά και θετικά από εμάς που πιστεύουμε ότι στη χώρα μας όταν θέλουμε μπορούμε…