ΑΠΟΨΕΙΣ

Τον καιρό του αντιμνημονιακού κρεσέντου του Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτιόμασταν αν πρόκειται για αδίστακτους δημαγωγούς ή για ανίκανους να αντιληφθούν πώς λειτουργεί ο σύγχρονος κόσμος. Άλλο ενδεχόμενο δεν υπήρχε για να απαντήσει στο ερώτημα γιατί οι άνθρωποι αυτοί υπόσχονταν στους πάντες τα πάντα, κατηγορώντας όλους τους υπόλοιπους ως «συνεργάτες των δανειστών». Κουκούτσι μυαλό φτάνει και περισσεύει για καταλάβεις ότι αν εκείνα εφαρμόζονταν, θα αποτελούσαν οδηγό προς την κόλαση. Βεβαίως, η ιστορία έγραψε ότι δύο στους τρεις Έλληνες ψήφισαν να βγούμε από το δεύτερο ισχυρότερο νόμισμα του κόσμου και να ανταλλάσσουμε μαρούλια με αυγά ημέρας επειδή νόμισαν ότι έτσι θα μηδενιζόταν το στεγαστικό ή θα έπαιρναν πίσω τις περικοπές στις συντάξεις -και αυτό πρέπει να αποτελέσει πολύτιμο μάθημα σε όσους τώρα επαναπαύονται στην σκέψη ότι «ο κόσμος ξέρει». Ο κόσμος έχει επίσης τις ευθύνες του. Όταν κάποιος σου υπόσχεται ότι θα σου κάνει «Φεράρι» το «Λάντα» με μερικές μετατροπές στο συνεργείο της γωνίας και εσύ του το εμπιστεύεσαι, προφανώς δεν φταίει μόνο εκείνος. Αλλά η επιπολαιότητα των ψηφοφόρων ή τα ταπεινά ένστικτά τους δεν απαλλάσσουν εκείνους που τα υποδαύλισαν για να γίνουν από το τίποτε κυβερνήτες της χώρας.

Το 2015 συνέβη ό,τι συνέβη. Μεταξύ άλλων, απαντήθηκε και το ερώτημα «αφελείς ή καιροσκόποι». Εάν απλώς ήταν αφελείς, βλέποντας ότι έχουν πέσει έξω στα πάντα, θα εγκατέλειπαν την πολιτική και θα επέστρεφαν στις εργασίες τους -όσοι είχαν. Θα συνειδητοποιούσαν ότι το να χειρίζεσαι τις τύχες μίας χώρας αποτελεί κολοσσιαία ευθύνη που υπερβαίνει τις γνώσεις και τις ικανότητές τους. Και θα απορούσαν πώς καβάλησαν τόσο εύκολα το καλάμι ώστε να νομίζουν ότι θα παραστήσουν τους Φιντέλ στις Βρυξέλλες. Εδώ στο καφενείο λες μιαν ανοησία και θέλεις να ανοίξει η γη και να σε καταπιεί. Αυτοί συμπεριφέρθηκαν σα να μην συνέβη τίποτε. Γύρισαν την κασέτα από την άλλη πλευρά, έκαναν τα αντίθετα από όσα διακήρυτταν, ψήφισαν με παροιμιώδη συνοχή νόμους που αν είχαν τολμήσει να προτείνουν οι αντίπαλοί τους θα τους είχαν κρεμάσει στην πλατεία Συντάγματος, συνεργάστηκαν με ό,τι πιο παρακμιακό είχαν να παρουσιάσουν η Άκρα Δεξιά και η Χαζοδεξιά, δεν είπαν λέξη αυτοκριτικής και από πάνω τους πείραζε το «αντιΣΥΡΙΖΑ Μέτωπο». Που είχε δικαιωθεί μέχρι και σε ψιλές, δασείες, περισπωμένες και υπογεγραμμένες.

Δεν είναι, λοιπόν, αφελείς. Έτσι προσπάθησαν να τους παρουσιάσουν («τα παιδιά δεν ήξεραν») όσοι εμφανίστηκαν αργότερα για να παίξουν τον ρόλο της «Γέφυρας». Καιροσκόποι ήταν. Και παραμένουν. Πρόθυμοι να ποτίσουν την πολιτική ζωή με ό,τι πιο τοξικό μπορούν να επινοήσουν. Χθες ο Τσίπρας άρχισε πάλι την ρητορεία για το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας. Αγνοήστε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατήργησε την προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς (2018). Η προστασία ήταν προσωρινή και κάποτε θα καταργείτο αλλά τεσσεράμισι χρόνια πρωθυπουργός, ο Τσίπρας δεν μπορεί να μην γνωρίζει ότι διαρκής εξαίρεση της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς δεν μπορεί να υπάρξει -και δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο- διότι δεν συμβιβάζεται με την λειτουργία των συναλλαγών. Αλλά πουλάει το παραμύθι γιατί αυτό αποτελεί και την βασική πολιτική δεξιότητά του. Όπως επίσης παραμύθι πουλάει όταν ειρωνεύεται τα αντικλεπτικά στα βρεφικά γάλατα. Εάν θεωρεί ότι τα βρεφικά γάλατα πρέπει να κλέβονται ελεύθερα, ας το πει ανοικτά. Και ας διευκρινίσει ότι, όταν ξαναγίνει πρωθυπουργός, θα απαγορευθούν τα αντικλεπτικά στα γάλατα, ώστε όποιος θέλει να κλέβει ελεύθερα. Επειδή δεν μπορεί, λέει εξυπνάδες. Νωρίτερα, έκλεισαν το μάτι στους αντιεμβολιαστές, κατήγγειλαν την απαγόρευση συναθροίσεων μετά τα μεσάνυχτα («ο Μητσοτάκης εχθρεύεται τη νεολαία»), ζήτησαν να μην υπάρχουν περιορισμοί στην εισαγωγή στα ΑΕΙ ώστε με τριάρια να γίνεσαι «φοιτητής», υποστήριξαν τους μπάχαλους, γενικώς συντάχθηκαν με ό,τι πιο αντικοινωνικό, αντιαναπτυξιακό και οπισθοδρομικό μπορεί να υπάρξει.

Αλλά έχουν καλό σκοπό. Και ηθικό πλεονέκτημα.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 27.11.2022