Κακά τα ψέματα
Η αξιωματική αντιπολίτευση παίζει στο γήπεδό της. Έχει βρει ένα θέμα -δικαίως- ευαίσθητο και το υπερπροβάλλει, καλλιεργώντας σύγχυση στη σαστισμένη κοινωνία και σε λιπόψυχους «γαλάζιους» βουλευτές. Για την επίτευξη της επιδιωκόμενης αποσταθεροποίησης επιστρατεύονται ακόμη και αλληλέγγυοι αρθρογράφοι σε μίντια της Εσπερίας. Η εικόνα της χώρας λίγο μετράει, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Βέβαια, όταν οι ίδιοι κυβερνούσαν, η χειραγώγηση των ΜΜΕ και ο έλεγχος των «αρμών της εξουσίας» ήταν για το καλό μας.
Η εξέλιξη του πράγματος δε ξαφνιάζει. Η εκλογή Ανδρουλάκη αρχικά γέννησε ελπίδες επανάκαμψης του ΠΑΣΟΚ στα κόμματα εξουσίας, που όμως σταδιακά σβήνουν. Διογκώνοντας την υπόθεση, ο Ν.Α. επεδίωξε να ανακτήσει το χαμένο έδαφος αλλά δεν αντιλήφθηκε πως έτσι θα έδινε ευκαιρία στον Τσίπρα να ελέγξει εκείνος το αντιπολιτευτικό αφήγημα, εκμεταλλευόμενος την αδυναμία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να αναπτύξει τις θέσεις του στο κοινοβούλιο. Πλέον, πολύ δύσκολα η Χαριλάου Τρικούπη θα καταφέρει να ξεπεράσει το δημοσκοπικό μα και κοινωνικό προβάδισμα της Κουμουνδούρου. Πέραν του τι μπορεί τελικά να αποκαλυφθεί, ο Ανδρουλάκης επικοινωνιακά θεωρείται υποδεέστερος του Τσίπρα και δύσκολα θα βρει νέα ευκαιρία να πλασαριστεί ως δυνητικός πρωθυπουργός. Και φυσικά μία συγκυβέρνηση με ΝΔ έχει τεθεί εκτός συζήτησης.
Από την άλλη, το Μαξίμου έσκαψε μόνο του το λάκκο του. Τοποθετώντας αποκλειστικά πρόσωπα του πολύ στενού του περιβάλλοντος σε καίριες θέσεις, ο Μητσοτάκης συγκρότησε μεν μία ικανή εκτελεστική ομάδα, μα όχι επαρκώς εποπτευόμενη. Ένεκα «επιτελικού κράτους» αποκόπηκε από μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του όπως και από πολλούς βουλευτές του, κυρίως της περιφέρειας, η αφωνία των οποίων αυτή τη στιγμή του στοιχίζει. Παράλληλα, παρά τις ξένες επενδύσεις και τη δουλειά Πιερρακάκη, Δένδια και Παναγιωτόπουλου, λίγα γίνονται στα μέτωπα των εμπορικών καρτέλ, της δικαιοσύνης, της πανάκριβης ενέργειας και του κοινού εγκλήματος, με τον COVID να καραδοκεί.
Ομολογουμένως οι εκλογείς φαίνονται να μη ξεχνούν τα πεπραγμένα της προηγούμενης κυβέρνησης. Ωστόσο, οι ΣΥΡΙΖΑίοι δεν έχασαν λόγω καθεστωτικών συμπεριφορών ή επειδή διασύρονταν στα διεθνή πρωτοσέλιδα. Έχασαν πρωτίστως επειδή -κατά και δική τους ομολογία- άλλαξαν τον αδόξαστο στη μεσαία τάξη. Κι όμως, παρά την κυβερνητική εμπειρία τους εξακολουθούν να επιμένουν σε ακατάσχετη καταστροφολογία, διασπορά fake news και δολοφονίες χαρακτήρων. Εγκλωβισμένοι σε… επαναστατικές πρακτικές, παραβλέπουν ότι σε μία χώρα ηλικιωμένων βασικά ζητούμενα είναι η κανονικότητα και η ευημερία, απ’ όποιον κι αν εξασφαλίζονται. Κακά τα ψέματα, σήμερα ελάχιστοι συγκινούνται από αψιμαχίες στη Βουλή και από ιστορίες για υποκλοπές και για εγκλωβισμένους μετανάστες. Εάν η ΝΔ χάσει τις επόμενες εκλογές, αυτό δε θα οφείλεται σε guest articles μα στον τιμάριθμο.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 28.08.2022