ΑΠΟΨΕΙΣ

Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες είναι η κόντρα ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ για τη δεύτερη θέση στην αναμέτρηση των ευρωεκλογών. Η κόντρα Κασσελάκης Vs Ανδρουλάκης είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες και απρόβλεπτες των τελευταίων δεκαετιών με πολλές πολιτικές και επικοινωνιακές ιδιαιτερότητες Η πολιτική λογική λέει -αν και στις ημέρες μας οι σταθερές της πολιτικής ανάλυσης που ίσχυαν στη μεταπολίτευση πήγανε περίπατο-πως στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, η ΝΔ δεν κινδυνεύει να πάθει πολλά καθώς δεν διακυβεύεται η πρώτη θέση. 

Την επομένη μέρα η ΝΔ θα εξακολουθεί να είναι κυβέρνηση με μία διαφορά που μάλλον θα υπερβαίνει τις δέκα εκατοστιαίες μονάδες και όποιο και να είναι το αποτέλεσμα θα έχει μπροστά της τρία ολόκληρα χρόνια, για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Όσο κι αν κάποιοι λένε πως με ποσοστό κάτω από το 30% το πουλόβερ θ αρχίσει να ξηλώνεται για τον Μητσοτάκη. Τι γίνεται όμως με την κόντρα ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ; Μετά την εσωκομματική τρικυμία του ΣΥΡΙΖΑ, την αποχώρηση Τσίπρα, την αποχώρηση εμβληματικών στελεχών και την ίδρυση της Νέας Αριστεράς, κάποιος θα έλεγε πως η δουλειά θα ήταν εύκολη για τον Νίκο Ανδρουλάκη για να υποσκελίσει τον άπειρο Κασσελάκη. Κι όμως, δημοσκοπικά τουλάχιστον δεν τα κατάφερε. 

Ο Στέφανος Κασσελάκης εμφανίζεται ως πιο ικανός στην τηλεοπτική εικόνα και στα social media, ενώ κερδίζει -όχι ακόμα την ψήφο- την προσοχή ενός νεανικού ακροατηρίου. Οι «γκάφες» του και κι ελλείψεις του σε γνώσεις πολιτικής ιστορίας και γεωπολιτικών δεδομένων μπορεί να εξοργίζουν τους πιο ηλικιωμένους αλλά δεν ταρακουνούν τους απολίτικους νεαρούς. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ παραμείνει στην επίζηλη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης τι θα γίνει στο ΠΑΣΟΚ; 

Θα «τρίξει» η καρέκλα του αρχηγού η θα συμβεί το ακόμα χειρότερο , δηλαδή να μην γίνει τίποτα, να υποβαθμιστεί η αναγκαία συζήτηση και να «ελεγχθούν» και να απορροφηθούν οι όποιες αντιδράσεις και η κριτική; ΤΟ ΠΑΣΟΚ έχει πάνω από ένα μήνα να αλλάξει τα δεδομένα. Θα τα καταφέρει; Ο Νίκος Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ, αντιπροσωπεύουν μια πιο κλασική, αντιπολιτευτική ρητορική και στρατηγική. 

Ο πολιτικός τους λόγος είναι πιο θεσμικός χωρίς «άλματα» και ανοίγματα στον λαϊκισμό, και χωρίς έμφαση στα Tiκ Toκ και στις τηλεοπτικές ελαφρότητες. Πολλοί αυτό θα το εκτιμήσουν. Πόσοι είναι όμως αυτοί που δεν τους καίγεται καρφί;