Καστανάδες με ηχεία
Ομολογώ εκ των προτέρων ότι δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς έχει γίνει με τη μουσικό που προσήχθη στο αστυνομικό τμήμα. Αν κατάλαβα καλά όμως, από όλα όσα άκουσα και διάβασα, οι αστυνομικοί που την προσήγαγαν δεν έκαναν υπέρβαση των αρμοδιοτήτων τους.
Εφάρμοσαν το νόμο, όπως έπρεπε να τον εφαρμόσουν. Τον οποίο όμως δεν εφάρμοζαν επί χρόνια. Όπως είχε πει και ο Χαβιέ Σολάνα όταν τον ρώτησαν γιατί το ΝΑΤΟ επεμβαίνει στο Κόσοβο αλλά δεν το κάνει στο Κουρδιστάν: «Το ότι δεν το κάνουμε παντού, δεν σημαίνει ότι δεν θα το κάνουμε πουθενά».
Πάντως, όπως προκύπτει από το γεγονός ότι ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος κατέθεσε τροπολογία για να καταργηθεί η ρύθμιση που αφορά τους μουσικούς, η παρέμβαση των αστυνομικών ήταν νόμιμη.
Το ερώτημα είναι λοιπόν, γιατί η διαμαρτυρία έπρεπε να γίνει σε αυτούς που είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν το νόμο και όχι σε αυτούς που δεν τον αλλάζουν; Θεωρούμε ότι πρέπει να είναι στη διακριτική ευχέρεια της αστυνομίας η εφαρμογή του νόμου; Μάλλον το αντίθετο πρέπει να είναι η κατεύθυνσή μας. Το ζήτημα είναι να αποφασίσουμε πώς ακριβώς ρυθμίζονται τα θέματα της χρήσης του δημόσιου χώρου σε μία πόλη. Αλλά και πώς θα ελέγχεται αυτή ρύθμιση. Διότι αν, όποτε ελέγχεται η ρύθμιση, καταγγέλλονται αυτοί που κάνουν τον έλεγχο, καλύτερα να μην ελέγχεται και να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Χρειάζεται π.χ. άδεια ο μουσικός, για να καταλάβει μία γωνία και να παίζει;
Χρειάζεται ο καστανάς άδεια ,για να πουλάει κάστανα;
Διότι ένας καστανάς που γνωρίσαμε χρωστούσε 170.000 ευρώ, plus τα πρόστιμα. Διότι δεν είχε πληρώσει ποτέ. Μπορούν άλλοι καστανάδες να πληρώνουν και άλλοι να μην πληρώνουν, και να διεκδικούν τη συμπόνια μας, επειδή, κατά τη γνώμη τους, διώκονται;
Γιατί αξίζει τον κόπο για έναν κουλουρτζή να μη βγάζει άδεια; Διότι το κόστος της νόμιμης παρουσίας του στην υπαίθρια αγορά είναι πολύ μικρότερο από το κόστος των προστίμων που ενδέχεται να πληρώσει αν δεν έχει άδεια. Το ζήτημα δεν είναι ούτε οι μουσικοί ούτε οι καστανάδες. Το ζήτημα είναι σε τι πόλη θέλουμε να ζούμε. Πάντως χώρος για άπειρους μουσικούς και άπειρους καστανάδες δεν μπορεί να υπάρξει.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ"