ΑΠΟΨΕΙΣ

Θα μου πείτε «να βγεις και να πας πού;». Έχεις τον τρόπο σου να κλείσεις θέση στο Άσκοτ για τις ιπποδρομίες; Και πώς να το επιχειρήσεις αφού δεν έχεις συλλογή από καπέλα; Τουλάχιστον στο Μόντε Κάρλο, έστω στο Ρολάν Γκαρός, στη βίλα σου στην Κόμο με το ιδιωτικό σου αεροπλάνο που το έχεις κλειδωμένο και σκουριάζει στο αεροδρόμιο της Νίκαιας; Βρωμοκατάσταση!

Ομολογώ ότι πέρασε χρόνος για να καταλάβω από τα σχόλια τρίτων, τι είχε γράψει ο αντιδήμαρχος Ανάπτυξης της Αθήνας. Τα προσπερνούσα πιστεύοντας ότι είχε αναρτήσει μία ατυχή ειρωνεία για τον εγκλεισμό. Αλλά, ο δύστυχος, το πίστευε και ειλικρινώς το εξομολογήθηκε. Ακριβώς! Νοσταλγεί το σπίτι του στο Μπάντεν Μπάντεν, του λείπει η κλειδωμένη του Aston Martin και οι εξορμήσεις στο Black Forest! Οου! 

Η απάντησή του δε που αντί να διορθώσει, επιδείνωσε την κατάσταση, είναι παροιμιώδους έλλειψης ενσυναίσθησης! Ότι δηλαδή έκανε λάθος και εμπιστεύθηκε τον πόνο του στη σελίδα της επίσημης ιδιότητας και όχι στην προσωπική του, όπου προφανώς οι φίλοι του δεν θα προέρχονται από τα Σεπόλια και τον Άγιο Παντελεήμονα. Και για να μην παρεξηγηθώ, καλά να τα έχει όλα αυτά και μια συμπόνια να τη νιώσουμε και εμείς γιατί δεν μπορεί να τα χαρεί. Επιπλέον να συμπληρώσω ότι εκτιμώ να υπάρχει στον αυτοδιοικητικό χώρο και ένας γνήσιος εκπρόσωπος της upper class με κλασικά και ραφινάτα γούστα ζωής. 

(Αν και μου μοιάζουν λίγο παλαιάς κοπής, αλλά περί ορέξεως…). 

Τολμώ να πω ότι παρουσιάζει ενδιαφέρον και η αμεσότητά του. Έσκασε ο άνθρωπος, το είπε. Τι παραπάνω κάνουν όλοι αυτοί που αναρτούν ηλιοβασιλέματα στην Ανδραβίδα και ψησταριές στα Βλάχικα; Η απορία μου είναι γιατί επελέγη ως αντιδήμαρχος ένας τέτοιος bon viveur που προφανώς την ίδια ασφυξία και τάση φυγής θα νιώθει κάθε μέρα που θα καταπιάνεται με τους άστεγους του κέντρου και τα κλειστά καταστήματα της Κυψέλης. (Και τα δύο αφορούν στην «ανάπτυξη» της πρωτεύουσας). 

Και αυτό δεν υπάρχει κανένας λόγος να το απαντήσει ο ίδιος. Η ευθύνη είναι του δημάρχου και δυστυχώς οι χαρακτηρισμοί που ο κ. Μπακογιάννης επέλεξε εκ των υστέρων για το άστοχο και το ατυχές, δεν αρκούν ως εξήγηση. Η ερώτηση παραμένει και αφορά όχι μόνον τον εύπορο αλλά αντίστοιχα και έναν φτωχό. ( Κι αν δεν έχω δει φτωχούς έτοιμους για όλα!) Ποια είναι τα κριτήρια επιλογής, ποιοι είναι οι ελάχιστοι στόχοι διοίκησης. Να επανέλθω όμως στην ανάρτηση γιατί μου στοίχισε. 

Το σημαντικότερο που προκάλεσε νομίζω ότι είναι το αίσθημα ανάμεικτης ματαιότητας και ανακούφισης που μας κυρίευσε, όταν καταλάβαμε ότι ζουν ανάμεσά μας. Και ναι, όταν βγουν, έχουν κάτι πολύ ζεστό να τους περιμένει. Ένα σπίτι που υποθέτω θερμαίνεται ρυθμιζόμενο από απόσταση στον Μέλανα Δρυμό και όχι βέβαια στα Βαρδούσια. Γιατί λοιπόν να βγω; Και πού να πάω; Μωρέ καλά είμαι μέσα. Εντέλει η ανάρτηση του κ. αντιδημάρχου βοήθησε πολύ κόσμο να αισθανθεί μια χαρά ως έγκλειστος. Ίσως και δια παντός. 

Η τουλάχιστον μέχρι να βρει τους τρόπους μιας ζωής που να αξίζει. Ξαναδιάβασα τα σχόλια στο διαδίκτυο. Μπαξές! Νάσαι καλά κύριε αντιδήμαρχε! Α, και κάτι τελευταίο: όσοι τα έχουν και τα χαίρονται ως αυτονόητα του τρόπου της ζωής τους, δεν τα διαλαλούν περιγράφοντάς τα. 

Τα έχουν επαρκώς μεταβολίσει και δεν τα απαριθμούν. Αυτά τα ταπεινά. Ας γυρίσω στο Netflix να χαρώ ένα γνήσιο Crown και όχι μια άστοχη πριγκίπισσα της Δανίας που τολμά να εμφανίζεται με φόρεμα HM. Αυτοί οι σκανδιναβοί τα έχουν ισοπεδώσει όλα. Μικροί μεγάλοι ένα γίναμε.

Ο ΑΞΙΟΤΙΜΟΣ κ.ΤΣΟΚΛΗΣ

Αν δεν υπήρχαν και αυτά, πώς θα περνούσαμε τις μέρες μας. Δημόσια πρόσωπα που κάνουν δημόσιες ανατροπές. Αλλά δεν είναι όλα ίδια. Η ανάρτηση του αντιδημάρχου στην πραγματικότητα ενοχλεί ελάχιστα μπροστά σε αυτό που είπε ο αξιοσέβαστος κ. Τσόκλης. Για να έρθουμε στα πολύ σοβαρά. Αναφερόμενος στην πιθανή διαλογή στα νοσοκομεία είπε ότι η ζωή του Πικάσο αξίζει περισσότερο από την κυρά Μαρία και το γιό της. Ωπα! Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Οι σκοτεινοί λαβύρινθοι της κοινωνίας ανοίγουν όταν αρχίζουμε και σταθμίζουμε τις ζωές των ανθρώπων. Από πού λοιπόν να αρχίσω; 

Από το θεμελιώδες: κάθε ζωή αξίζει το ίδιο. Τελεία. Κανείς δεν έχει εξουσιοδότηση να αποφασίσει για την τύχη της. Ομολογώ ότι το θεωρούσα αυτονόητο. Και επιτέλους, η δημόσια τουλάχιστον τηλεόραση ας ξεκινήσει κάποια μαθήματα για την Ιατρική Ηθική, την Βιοηθική, το triage, δηλαδή την διαλογή των ασθενών που αφορά σε πρωτόκολλα και όχι σε στιγμιαίες αποφάσεις αλλά και στα εμβόλια, στη σημασία τους, στις βιοτεχνολογικές μεθόδους που ακολουθούν οι φαρμακοβιομηχανίες για την παρασκευή τους, για να μην λέει ο καθένας ό,τι θυμάται στο τυχαίο παράθυρο. Επανέρχομαι στον κ.Τσόκλη. 

Όλη η διαχείριση της πανδημίας, παρά τις αστοχίες θωράκισης κλειστών δομών, έχει κέντρο τη φύλαξη των ευπαθών ομάδων. Αυτά είναι τόσο πρόδηλο και αποστομωτικό κάθε απόπειρας διαχωρισμού, πού δεν χρειάζεται περισσότερο να επιχειρηματολογήσω. Αλλά αυτό με την κυρά Μαρία και τον γιό της που θα βγει όρθιο βόδι με ξεπερνά. 

Πρώτον, γιατί τη λένε Μαρία και μάλιστα κυρά, προφανής προβολή του στερεοτύπου της αμόρφωτης φτωχής γυναίκας από την επαρχία. Δεύτερον, γιατί αυτό παιδί που μάλλον θα βγει άχρηστο έχει μάνα και όχι πατέρα (πως θα ακουγόταν «ο γιός του κυρίου Φοίβου;»). 

Να το προχωρήσω; Τώρα, ή σε λίγο, με τα γενετικά τεστ που τα κάνεις στην μπατονέτα, μπορείς να βρεις και τα γονίδια ευφυΐας, τάσης στη ζωγραφική, μυϊκής δύναμης, ώστε να προκαθορίσεις από νωρίς, ποια ζωή είναι πιο σημαντική σε καιρό ανάγκης. Με βαθμούς. Και να σταθμίσεις ας πούμε την καλλιτεχνική διάκριση με την αβαθή ιδιοσυγκρασία. 

Να μη σχολιάσω ότι πολλά παιδιά που κατά τον κ.Τσόκλη μοιάζουν με βόδια, γεννήθηκαν σε συνθήκες πλούτου που δεν γνώρισαν οι εξαιρετικές κυρα Μαρίες που στήριξαν και στηρίζουν αυτή τη χώρα. Αυτό κύριε Τσόκλη στην ηθική της Επιστήμης λέγεται «ολισθηρή πλαγιά». Ας προσέχουμε όλοι μας. Ξημερώνουν παράξενες μέρες.