ΑΠΟΨΕΙΣ

Έχω ακούσει την τελευταία 25ετία πολλές φορές να αποδίδεται σε διάφορα γεγονότα ο τίτλος «το τέλος της μεταπολίτευσης». Κομματικές συνεργασίες, αποτελέσματα εκλογών, διοικητικές αποφάσεις πήραν τη μορφή απόδειξης του τέλους μιας εποχής και του περάσματος σε μία άλλη.

Φοβάμαι ότι η «μετάφραση» που έγινε όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν λανθασμένη. Και αυτό γιατί της μεταπολίτευσης προηγήθηκε ο εμφύλιος, ο οποίος στο μυαλό και κυρίως στην ψυχή σημαντικής μερίδας της ελληνικής κοινωνίας δεν έχει τελειώσει.

Δεν υποστηρίζω ότι υπάρχει κίνδυνος κάποιοι να πάρουν τα όπλα και κάποιοι άλλοι να χρησιμοποιήσουν αστυνομία και στρατό, και να δώσουν ραντεβού στα βουνά για να λύσουν τις διαφορές τους.

Λέω όμως ότι η ανάγνωση των γεγονότων -για παράδειγμα όσων έγιναν στην ΑΣΟΕΕ- στηρίζεται σε «αναγνωστικά» που γράφτηκαν πριν από τουλάχιστον 75 χρόνια.

Ακούω βουλευτές στην τηλεόραση που μου θυμίζουν παλιούς χάρτες που υπήρχαν κρεμασμένοι στις αίθουσες των σχολείων, στους οποίους φιγουράρουν χώρες και σύνορα τα οποία πλέον δεν υπάρχουν. Φανταστείτε τώρα πού θα καταλήξει κάποιος αν αποφασίσει να ταξιδέψει κρατώντας στο χέρι έναν τέτοιο χάρτη. Κάντε και μια αναγωγή του ταξιδιώτη στη χώρα και έχετε μπροστά σας τους πραγματικούς κινδύνους που αντιμετωπίζουμε.

Όσοι πιστεύουν ότι στην Ελλάδα του 2019 κινδυνεύει η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στα πανεπιστήμια φοβάμαι ότι διαβάζουν έναν τέτοιο χάρτη. Και όσοι πιστεύουν ότι -σε περίπτωση που δεχθούμε την ύπαρξη του κινδύνου- η λύση είναι η μετατροπή πανεπιστημιακών χώρων σε βεστιάρια για… ρόπαλα και κράνη στην ουσία δεν υπερασπίζονται τη δημοκρατία αλλά τα κομματικά και ιδεολογικά τους απωθημένα.

Η ένταση της πολιτικής σύγκρουσης με αφορμή τα γεγονότα στην ΑΣΟΕΕ οφείλεται ακριβώς στο γεγονός ότι κάποιοι υπερασπίζονται την αναγκαιότητα της ιδεολογίας τους, σημαντικό κομμάτι της οποίας το έχουν βάλει στην άκρη οι… Google maps με τη δυνατότητα που δίνουν να περιηγηθείς εικονικά σε ολόκληρο τον πλανήτη με ακρίβεια εκατοστού.

Αυτή η προσέγγιση είναι αδιέξοδη καθώς επιχειρεί στην ουσία να επαναδιαπραγματευθεί με όρους του χθες ζητήματα, τα οποία έχουν κλείσει σε παγκόσμιο επίπεδο.

Και μπορεί στην τέχνη η αμφισβήτηση της πραγματικότητας να αποτελεί πηγή έμπνευσης, στην πολιτική όμως είναι άκρως επικίνδυνη.

Για αυτό και όσοι πραγματικά επιθυμούν να δημιουργήσουν ένα σοβαρό αντίβαρο στην κυριαρχία του καπιταλισμού, οφείλουν να δώσουν απαντήσεις κυρίως στο οικονομικό κομμάτι. Όσο δεν τα καταφέρνουν, θα βασίζουν την ύπαρξή τους στην εργολαβική υπεράσπιση κάθε είδους αντίδρασης, τυφλής και βίαιης, αμφισβητώντας στην ουσία και όσα έχει πετύχει μέχρι σήμερα η Ελληνική -αστική- Δημοκρατία.

Το πραγματικά επαναστατικό και άρα προοδευτικό στις μέρες μας δεν είναι οι καταλήψεις στα πανεπιστήμια, αλλά η λειτουργία τους με τέτοιο τρόπο που να εξασφαλίζει τη δημιουργία επιστημόνων που θα πάνε τη χώρα μπροστά. Για κατασκευή μολότοφ, πετροπόλεμο και μάχες με τα ΜΑΤ ας φτιάξουμε κανένα ΙΕΚ…

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17 Νοεμβρίου 2019