Ο λαθρεπιβάτης
Με ιδιαίτερη ικανοποίηση ακούω ότι ο δήμος Θεσσαλονίκης θα αρχίσει να λειτουργεί το σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης στο ε’ διαμέρισμα. Έχω μια πρόταση: να περιορίσει σε επιμέρους ζώνες του ε’ διαμερίσματος την κάρτα μόνιμου κατοίκου. Είναι μάλλον μη λειτουργικό να είναι ενιαία ζώνη όλο το διαμέρισμα. Αν ήταν π.χ. στα όρια των εκλογικών διαμερισμάτων στα οποία διαιρείται, το διαμέρισμα θα λειτουργούσε καλύτερα.
Ας αρχίσει, ας λειτουργήσει και η νέα δημοτική αρχή ας το βελτιώσει. Το ίδιο πρέπει να γίνει και στο α’ διαμέρισμα. Πληρώνοντας επί πολλά χρόνια πάρκιγκ για το αυτοκίνητό μου όμως δεν μπορώ παρά να αγανακτώ για τις αντιδράσεις μερίδας πολιτών που απαιτούν να διατηρηθεί η σημερινή κατάσταση ανομίας και μη ελέγχου.
Όσοι έξυπνοι έχουν αυτοκίνητα με πινακίδες εκτός Θεσσαλονίκης, όταν έβγαλαν βουλγαρικές ή πινακίδες από αλλού στην Ελλάδα, γιατί έτσι δεν πληρώνουν τέλη ή είχαν άλλα οφέλη, ήταν ασφαλώς πολύ καλά. Τώρα μπορούν αν θέλουν (εφόσον ισχυρίζονται ότι έγιναν μόνιμοι κάτοικοι), να αλλάξουν τις πινακίδες τους. Έτσι γίνεται σε κάθε χώρα (π.χ. στη Γερμανία) που για να παρκάρεις το αυτοκίνητο στις θέσεις κατοίκων πρέπει να έχεις πινακίδες που παραπέμπουν στη μόνιμη κατοικία και όχι σε άλλες χώρες. Θα χάσουν τα οφέλη, αλλά τι να κάνουμε; Αυτό επιβάλλει η κοινή λογική.
Μετά όσοι έχουν περισσότερα αυτοκίνητα ανά νοικοκυριό. Η δυνατότητα μίας κάρτας ανά νοικοκυριό αντιμετωπίζει κάθε νοικοκυριό ισότιμα. Και γι’ αυτό είναι σωστή. Έτσι γίνεται παντού.
Ακολουθούν όσοι εργάζονται, που μετακινούνται από άλλες περιοχές. Όπως όσοι δουλεύουμε στο α’ διαμέρισμα μετακινούμαστε με άλλα μέσα, να το κάνουν κι αυτοί. Αν το θεωρούν ιδιαίτερο πρόβλημα, ας αλλάξουν κατοικία. Να απαιτήσουν τη βελτίωση των αστικών συγκοινωνιών κινητοποιούμενοι για αυτό και όχι για να μπορούν να παρκάρουν χωρίς πρόβλημα, εμποδίζοντας τους υπόλοιπους.
Είναι πολλές οι κατηγορίες λαθρεπιβατών που θέλουν με τα λεφτά των άλλων να εξασφαλίζουν το δικό τους βόλεμα. Και δυστυχώς στα λεγόμενα «μικρά και καθημερινά» φαίνεται η πραγματική τοποθέτηση όλων.
Ελπίζω να λειτουργήσει όπως στο α’ διαμέρισμα και να αποδώσει ο έλεγχος για τη βελτίωση της καθημερινότητάς μας. Τα φαινόμενα ανομίας περιορίστηκαν στο α’ διαμέρισμα και αποτελεί σίγουρα οδηγό για το μέλλον.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 23-24 Μαρτίου 2019