ΑΠΟΨΕΙΣ

Με το που μπήκε ο Οκτώβριος αρχίζουμε και μετράμε ανάποδα και σε ό,τι αφορά στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ένας χρόνος στην τοπική πολιτική δεν είναι μεγάλο διάστημα, όμως μπορεί στους δώδεκα μήνες που έρχονται να συμβούν πολλά.

Θυμίζω ότι τέτοιες ημέρες το 1997 ο Παναγιώτης Ψωμιάδης είχε αρχίσει τις πρώτες του ανοικτές εκδηλώσεις με τις οποίες αμφισβητούσε τον Ντίνο Κοσμόπουλο που ήταν τότε δήμαρχος Θεσσαλονίκης και δήλωνε παρών στη μάχη για τις δημοτικές εκλογές που διεξήχθησαν τον Οκτώβριο του 1998. Ακριβώς δηλαδή ένα χρόνο μετά. Ακριβώς όπως και σήμερα. Παρόλα αυτά ο Ψωμιάδης δεν ήταν ούτε καν τη λίστα των υποψηφίων δημάρχων Θεσσαλονίκης. Ούτε ο Κοσμόπουλος που παραιτήθηκε από τη δημαρχεία λίγο πριν το καλοκαίρι του 1998, αντιλαμβανόμενος ότι δε θα είναι αυτός ο εκλεκτός του Κώστα Καραμανλή. Νικητής αναδείχτηκε τελικά ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος. Που τέτοιες ημέρες το 1997 δεν ήταν ούτε καν στα ρεπορτάζ ως πιθανός υποψήφιος…

Δώδεκα χρόνια μετά η στήριξη του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, που ήταν πια κυβέρνηση, στον Γιάννη Μπουτάρη επισημοποιήθηκε σχεδόν όταν είχε σχεδόν καλοκαιριάσει και ήταν αυτός που τελικά πήρε τη νίκη στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2010. Όσο για το τι συνέβη το 2019 θα πρέπει να διδάσκεται στο μάθημα της πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας ως ένα πολύ τρελό παράδειγμα. Η ΝΔ κατέληξε τον Νοέμβριο του 2018 στην υποψηφιότητα που θα στήριζε στις εκλογές του Μαΐου του 2019 και αυτός ήταν ο Νίκος Ταχιάος, ο οποίος πέρασε άνετα στον δεύτερο γύρο, αλλά εκεί συνετρίβη από τον Κωνσταντίνο Ζέρβα, που είχε περάσει στον δεύτερο γύρο οριακά! Ο Ζέρβας ήταν αυτός που για ένα διάστημα είχε περάσει από το μυαλό του Μητσοτάκη ως ο εκλεκτός της ΝΔ για τον δήμο Θεσσαλονίκης, αλλά τελικά η απόφαση ήταν διαφορετική. Και εδώ η ιστορία έχει τις παραξενιές της που αφορά τον Θανάση Σαββάκη, που ήταν ένα από τα πρώτα πρόσωπα που σκέφτηκε ο Μητσοτάκης ως διάδοχο του Μπουτάρη ήδη από την πρώτη περίοδο που είχε εκλεγεί πρόεδρος της ΝΔ. Τελικά η ΝΔ επέλεξε τον Ταχιάο, δήμαρχος βγήκε ο Ζέρβας και ο Σαββάκης το σκέφτεται πολύ σοβαρά να διεκδικήσει την εκλογή του στη δημαρχεία στις εκλογές του 2023…

Τι δείχνουν όλα αυτά; Ότι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ένας χρόνος μπορεί να ανατρέψει τα πάντα. Και εκεί που λες ότι εκλέγεται ο τάδε που κινείται πολύ τελικά αυτός να μην είναι ούτε καν υποψήφιος. Γι’ αυτό χρειάζεται υπομονή. Υπομονή μέχρι τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών που θα επηρεάσουν τα μάλα το κλίμα που θα δούμε στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου. Γι’ αυτό ας μη βιαζόμαστε. Γιατί ως γνωστόν στην πολιτική αλλά και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ο καιρός έχει γυρίσματα…