Ο θεός της Ελλάδος μάλλον υπάρχει
Ο Σημίτης έκανε ένα σχόλιο για την πολιτική Καραμανλή έναντι της Τουρκίας. Σωστό, λάθος, έτσι κι έτσι, αυτά είναι σύνθετα θέματα, θα τα απαντήσει ο χρόνος. Του την έπεσαν οι εμφανείς και αφανείς εκπρόσωποι του Καραμανλή. Φυσικό! Κάθε πρωθυπουργός προσπαθεί να προστατεύσει την υστεροφημία του, ακόμη και όταν βάζει άλλους να το κάνουν. Εκτός από τους εκπροσώπους του Καραμανλή, του απάντησαν και αφανείς εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη φυσικότερο!
Η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους καραμανλικούς έχει παύσει προ ετών να αποτελεί μυστικό - αν υπήρξε ποτέ! Οι καραμανλικοί υπήρξαν η δεύτερη ισχυρότερη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ μετά τους προεδρικούς, σαφώς ισχυρότερη από τους 53 του Τσακαλώτου. Οι καραμανλικοί κυβέρνησαν μέσω του ΣΥΡΙΖΑ, διαμόρφωσαν πολιτική και προώθησαν προτεραιότητες, κατά βάσιν ιδιοτελείς, ενώ ο ρόλος των 53 στο κόμμα είναι να παριστάνουν το αριστερό άλλοθι. Χυδαιότερη όλων των απαντήσεων προς τον Σημίτη υπήρξε εκείνη του Πολάκη. Φυσικότατο! Ο Πολάκης είναι ο αυθεντικός ΣΥΡΙΖΑ. Όχι μόνο επειδή είναι ο κατ’ εξοχήν άνθρωπος του Τσίπρα, αλλά επειδή λέει αυτό που ο τυπικός ψηφοφόρος του κόμματος θέλει να ακούσει.
Δεν είναι καινούργιο φρούτο ο Πολάκης. Όλα τα κόμματα που τρέφονται από τη δημαγωγία διαθέτουν έναν Πολάκη, έστω και λιγότερο αγοραίο, επειδή έχουν να θρέψουν ένα κοινό που τρέφεται με «πολακισμούς». Τώρα, αν ο Μπίστης, ο Λιάκος και ο Παν - Παν βρίσκουν ότι ο Πολάκης δεν ταιριάζει στο ήθος της αριστεράς, αυτά είναι παραμύθια για πολύ μικρά παιδιά. Μια χαρά ταιριάζουν στο ήθος της αριστεράς, που καμαρώνει επειδή η ΟΠΛΑ έσφαζε με το τσεκούρι, γι’ αυτό ο Τσίπρας δεν έβαλε πιπέρι στο στόμα του Πολάκη. Στο κάτω κάτω, όποιος διαφωνεί, παραιτείται. Όταν έστηναν τις «Γέφυρες», ήξεραν τι υπάρχει απέναντι. Και αυτοί, και η κυρία Ζορμπά, που ο Σημίτης διόρισε ευρωβουλευτή από το πουθενά αλλά τώρα ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
Βεβαίως, δεν πρέπει να είναι απαρηγόρητος ο Σημίτης που τον ειρωνεύτηκε ο Πολάκης. Παλαιότερα τον ειρωνεύτηκε η Δούρου! Νωρίτερα τον ειρωνεύτηκαν μέσα στο ΠΑΣΟΚ άνθρωποι όχι σημαντικότεροι από τη Δούρου και τον Πολάκη. Και τώρα που η μετανάστευση προς τον ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτει ποιας ποιότητος ψηφοφόρους και στελέχη είχε εκείνο το ΠΑΣΟΚ, ενισχύονται τα επιχειρήματα όσων πιστεύουν σε κάποια μορφή μεταφυσικής στην πολιτική. Ότι υπάρχει ο θεός της Ελλάδος, που δεν αφήνει τη χώρα να καταστραφεί από τα λάθη της.
Παρά μία ψήφο, πρωθυπουργός της χώρας το ’96 θα ήταν ο Άκης. Που ήταν λεβέντης και καραμπουζουκλής, μιλούσε στην ψυχή του Πασόκου, παραμύθιαζε ωραία για το σοσιαλισμό και είχε οράματα. Έγινε το θαύμα, νίκησε ο Σημίτης που ήταν «λογιστής» και «διαχειριστής», έκανε σαρδάμ, τον ειρωνευόταν και η Μαλβίνα, και η χώρα έζησε την καλύτερη μεταπολιτευτική περίοδό της. Μέχρι που ο σοφός λαός είπε ότι δεν θέλει άλλο Σημίτη, θέλει έναν μπαλκονάτο πρωθυπουργό, που μιλάει με στόμφο, θα του μονιμοποιήσει και το παιδί στο δημόσιο. Και τώρα πληρώνουμε χρυσάφι τη δημοσιονομική ανεμελιά και το «άσ’ το γι’ αργότερα».
Το γελοιωδέστερο μέσα στη γελοιότητα είναι ότι από τα επιχειρήματα που πάλι ακούστηκαν κατά του Σημίτη, πρώτο - πρώτο ήταν το υποτιθέμενο «σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου». Το οποίο, κατά τη λαϊκή παράδοση, συνοψίζεται στο ότι ο Έλληνας που είχε μαύρα μεσάνυχτα τι σημαίνουν ανώνυμη εταιρεία, ίδια κεφάλαια, ισολογισμός, πούλησε το χωράφι και ακούμπησε τα λεφτά στην ΕΛΔΕ της γειτονιάς, επειδή κάποιος του σφύριξε κάποια «πληροφορία» για την «Κλωνατέξ», θεωρώντας δεδομένο ότι στο Χρηματιστήριο μόνο κερδίζεις. Και όταν έχασε, αντί να χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο, πίστεψε εκείνους που του είπαν ότι έφταιγε ο Σημίτης.
Αργότερα πίστεψε και ότι θα του χαρίσει το διακοποδάνειο ο Τσίπρας…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 22 Δεκεμβρίου 2019
