ΑΠΟΨΕΙΣ

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις ομιλίες και τις δημόσιες παρεμβάσεις του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, οι οποίες περιστρέφονται γύρω από θέματα «ελίτ», «διαπλοκής και «πλουτοκρατίας» που, όπως υποστηρίζει, είναι όλες στο πλευρό του κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ.

Η διχαστική προεκλογική ρητορική του κ. Τσίπρα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις επιλογές του σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με τα μεγάλα συμφέροντα.

Το τέλος του ΕΝΦΙΑ

Αυτό που οραματίζονται όλοι οι έλληνες ιδιοκτήτες ακινήτων, δηλαδή ο τερματισμός της επιβολής του ΕΝΦΙΑ και η επιστροφή όλων των σχετικών φόρων που κατέβαλαν από το 2013, γίνεται πράξη για το Ίδρυμα Ωνάση, με υπογραφή εννοείται του κ. Τσίπρα.

Δεν αμφισβητώ ότι το Ίδρυμα Ωνάση έχει δώσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για καλούς σκοπούς, θεωρώ όμως απαράδεκτη μία προεκλογική ειδική ρύθμιση, που ευνοεί ένα συγκεκριμένο Ίδρυμα και προκαλεί τη μικρή και μεσαία ιδιοκτησία, που δίνει κυριολεκτικά μάχη με την εφορία, για να διατηρήσει τον έλεγχο των οικογενειακών ακινήτων.

Εντυπωσιάστηκα και με την ευκολία με την οποία ο κ. Τσίπρας άλλαξε, προεκλογικά, τον τρόπο τιμολόγησης των φαρμάκων, με αποτέλεσμα να προετοιμαστούν αυξήσεις στις τιμές τους μέχρι 10% και να αποκομίσουν οι φαρμακοβιομηχανίες -συμπεριλαμβανόμενης της Novartis- οικονομικά οφέλη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Από τη μία ο κ. Τσίπρας κάνει προεκλογική σημαία του το σκάνδαλο της Novartis και από την άλλη βάζει την υπογραφή του σε ένα προεκλογικό μπόνους στα μεγάλα συμφέροντα, που υποτίθεται ότι καταγγέλλει. Στην πραγματικότητα η κάθαρση του σκανδάλου της Novartis έχει μετατραπεί σε απλή διαπόμπευση συγκεκριμένων πολιτικών αντιπάλων του, εφόσον η κυβέρνηση και το δημόσιο δεν έχουν στραφεί κατά της ελβετικής πολυεθνικής και του πολυπληθούς κυκλώματος υπερσυνταγογράφησης που έχει δημιουργήσει, για να διεκδικήσουν αποζημιώσεις.

Έτσι έχουμε το παράδοξο να πληρώνει η Novartis πρόστιμα στις αρμόδιες αμερικανικές αρχές -σαν εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης- για τις εμπορικές πρακτικές που εφάρμοσε στην Ελλάδα.

Καταγγελίες με... Κόκκαλη

Εκεί όμως που ξεπέρασε ο κ. Τσίπρας τον εαυτό του είναι στην καταγγελία της «πλουτοκρατίας» και της «διαπλοκής» με παράλληλη προετοιμασία της ένταξης του Πέτρου Κόκκαλη στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Το μόνο λογικό συμπέρασμα είναι ότι ο κ. Τσίπρας δεν πιστεύει τίποτα απ’ όσα λέει, απλά τα χρησιμοποιεί για να αναδειχθεί, με το αζημίωτο, «προστάτης» των συμφερόντων που καταγγέλλει.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17 Μαρτίου 2019